SNK

Firma producent wydawca

Japoński producent i wydawca. Firma istnieje w tej postaci od 1978 roku i może pochwalić się pokaźnym dorobkiem obejmującym zarówno gry wideo, jak i własne konsole czy automaty arcade. Na przestrzeni lat SNK kilkukrotnie zmieniało nazwę i właściciela, po 2020 roku trafiając w ręce MiSK Foundation z Arabii Saudyjskiej.

Historia SNK

Początek i filary działalności

Korzenie firmy sięgają 1973 roku, kiedy to została ona założona przez Eikichiego Kawasakiego, jako Shin Nihon Kikaku. Niemniej, z punktu widzenia branży gier wideo, jej właściwa historia rozpoczyna się w 1978 roku, gdyż wówczas została ona przekształcona w spółkę akcyjną Shin Nihon Kikaku Corporation, by w tej postaci wejść na rynek automatów arcade. Od tej pory producent zaczął szybko się rozwijać, co było widoczne między innymi w stopniowo poprawiającej się jakości tworzonych przez niego tytułów. W 1981 roku firma otworzyła swój amerykański oddział, a także zmieniła nazwę na SNK (przy czym jej zarejestrowana nazwa handlowa brzmiała SNK Corporation).

Na przestrzeni kolejnych lat SNK miało istotny wpływ na branżę gier wideo. Choć koncentrowało się na rynku automatów arcade, z czasem tworzone przez nie marki zaczęły pojawiać się również na konsolach; to ostatnie miało miejsce głównie za sprawą wysiłków ze strony innych firm, które zajmowały się licencjonowaniem i przenoszeniem marek SNK na rozmaite platformy.

Epoka Neo Geo

Rok 1988 otworzył niejako nowy rozdział w historii firmy SNK, która opracowała wówczas modułowy automat do gier, obsługujący nie jedną, lecz kilka produkcji umieszczanych na specjalnych kartridżach. Neo Geo MVS, bo takim mianem go ochrzczono, odniósł wielki sukces finansowy; chwalono go za kompaktowe (jak na arcade’owe standardy) rozmiary oraz niższe koszty utrzymania.

Idąc za ciosem, SNK postanowiło przekształcić Neo Geo w nową, docelowo prężnie działającą markę. Z czasem reprezentowały ją: domowa wersja MVS (czyli Neo Geo AES, która deklasowała ówczesne platformy konsumenckie pod względem jakości oprawy graficznej i dźwięku) oraz konsole Neo Geo CD, Hyper Neo Geo 64, Neo Geo Pocket i Neo Geo Pocket Color.

Choć wyżej wymienione platformy cieszyły się pewną popularnością, nie były w stanie nawiązać wyrównanej walki z produktami branżowych gigantów. Na domiar złego dla SNK, wraz z końcem lat 90. XX wieku zaczęły przemijać również czasy świetności automatów arcade. Co prawda firma próbowała ratować swoją sytuację finansową, opracowując gry na inne platformy, jednak strategia ta okazała się nieskuteczna.

W rezultacie styczeń 2000 roku przyniósł przejęcie SNK przez firmę Aruze, specjalizującą się w produkcji automatów pachinko; to właśnie w tych ostatnich od tej pory miały być wykorzystywane marki wykreowane przez SNK. Niejako na otarcie łez SNK nawiązało współpracę z Capcomem, której owocem było powstanie gier spod szyldu Capcom vs. SNK (oraz SNK vs. Capcom, jednak nie odniosły one takiego sukcesu).

Upadek SNK, powstanie Playmore i odrodzenie

Po tym jak SNK trafiło pod skrzydła Aruze, jego amerykańskie i europejskie oddziały zostały zamknięte, a wielu jej pracowników odeszło do innych firm (jak wspomniany już Capcom czy Arc System Works) lub założyło nowe (pokroju Dimps Corporation). Kawasaki i pięciu innych byłych dyrektorów SNK stworzyli natomiast firmę BrezzaSoft. Tymczasem sytuacja SNK okazała się na tyle zła, że 30 października 2001 roku firma ogłosiła upadłość; następnie prawa do jej marek zostały sprzedane innym podmiotom.

W międzyczasie do akcji wkroczyło Playmore Corporation, które nabyło prawa do własności intelektualnej SNK, a następnie przejęło BrezzaSoft i inne firmy wcześniej blisko związane z opisywaną. W lipcu 2003 roku w rękach Playmore Corporation znalazły się prawa do znaku towarowego SNK, z których natychmiast postanowiono zrobić użytek, zmieniając nazwę firmy na SNK Playmore Corporation.

Na przestrzeni kolejnych lat nowa-stara firma zajmowała się produkcją automatów pachinko i tworzeniem gier, między innymi na konsole stacjonarne. W grudniu 2012 roku SNK Playmore wypuściło przenośną konsolę Neo Geo X; niestety nie cieszyła się ona popularnością i zdobywała „mieszane” oceny, przez co umowa z jej producentem – firmą Tommo – została rozwiązana niespełna rok później.

Przejście pod arabskie skrzydła

W 2015 roku chińskie Ledo Millenium nabyło 81,25% udziałów w SNK Playmore, snując przy tym plany rozwoju działalności firmy na wzór wytwórni Marvel. Niedługo później SNK Playmore wycofało się z rynku pachinko, by od tej pory koncentrować się na grach konsolowych i mobilnych, a także udzielając licencji na swoje postacie innym podmiotom. Rok 2016 przyniósł kolejną zmianę nazwy, gdyż zdecydowano się na usunięcie z niej członu Playmore.

Rok 2020 natomiast upłynął dla SNK pod znakiem jeszcze jednej zmiany właściciela. MiSK Foundation, czyli organizacja należąca do Mohammeda bin Salmana – następcy tronu Arabii Saudyjskiej, nabyło 33,3% udziałów w SNK. W 2021 roku te ostatnie zostały zwiększone do 51%, zaś w lutym 2022 roku – do 96,18%.

Najważniejsze marki SNK

Na przestrzeni lat opisywana firma zbudowała przepastne portfolio gier wideo, z których większość narodziła się z myślą o automatach arcade. Wśród nich wyróżniają się zwłaszcza trzy serie:

1. Metal Slug, czyli cykl shoot’em upów, zapoczątkowany w 1996 roku przez Nazca Corporation (które niedługo po premierze jego pierwszej odsłony połączyło się z SNK).
2. The King of Fighters, czyli kultowa w niektórych kręgach seria bijatyk, wykreowana w 1994 roku.
3. Samurai Shodown – jeszcze jeden cieszący się estymą cykl bijatyk od SNK, którego korzenie sięgają 1993 roku.