Sarel du Plessis

Du Plessis is op die plaas Mieliehoek in die distrik Uniondale gebore. Sy vader was Christiaan Lourens du Plessis en sy moeder Andriesa Petronella Nortjé, boeremense wat onder moeilike omstandighede 'n bestaan gevoer het. Voor Petrus, soos sy ouers hom genoem het, skool toe gegaan het, het hulle na Rietvlei, sy oupa aan vaderskant, Christiaan Lourens du Plessis, se plaas getrek. In 1929 het hy met sy skoolopleiding op Rooiplaas begin, en daarna was hy 'n leerling aan die Laerskool Uniondale tot in 1935, toe sy pa hom uit die skool gehaal het om te gaan boer.

Du Plessis was van kleins af lief vir die boerdery, maar, soos dr. Gerdrie van der Merwe dit stel in sy lewensberig in die NG Kerk se jaarboek van 2009, "die Here het hom in 1940 baie duidelik vir die bediening geroep terwyl hy op die uieland gewerk het." Sy pa was gekant teen sy besluit, maar sy ma het hom aangemoedig, en so is hy terug na Uniondale waar hy sy roeping met ds. A.M.H. Koornhof gaan bespreek het. Ds Koornhof het hom daarvan verseker dis die Here wat hom roep om predikant te word.

Gevolglik is Du Plessis op 19 terug skool toe op Uniondale, waar hy in 1943 gematrikuleer en die volgende jaar met sy B.A.-Admissiegraad op Stellenbosch begin het. Omdat sy ouers nie vermoënd was nie, moes hy sy studie met ’n skamele £8 en 10 sjielings vir die hele jaar aandurf. Deur middel van beurse en ander geldelike hulp kon hy sy studie wel voltooi. Aan Maties het sy pad gekruis met interessante mense; in 'n stadium was sy kamermaat Johannes Degenaar, later 'n bekende professor in filosofie. Sarel het in 1950 'n M.A.-graad in sielkunde verwerf en is in dieselfde jaar in die Groote Kerk in Kaapstad as proponent gelegitimeer. Later het hy ook die M.Th.-graad in persoonlike sielesorg onder leiding van prof. G.B.A. Gerdener ontvang.

Du Plessis het eers afloswerk in die NG gemeente Villiersdorp gedoen, tot hy na die NG gemeente Klipriviersberg in die suide van Johannesburg beroep is. Hy is op 23 Februarie 1951 daar ontvang en bevestig. Op 16 September 1953 is ds. Du Plessis as medeleraar na die NG moedergemeente in Germiston beroep. Hy is die naweek van die 27, 28 en 29 November in die gemeente bevestig en ontvang. Onmiddellik ná sy aankoms het hy en ds. Krige hulle begin beywer vir die bou van 'n nuwe en doeltreffender saal. 'n Saalboufonds is in die lewe geroep en verskillende funksies is gehou vir geldinsamleing. Die kerkraad het besluit om hierdie saal self te bou deur middel van 'n voorman en vakmanne onder toesig van 'n argitek. Ouderling A.S. Markgraaff sou die voorman wees en Jan Koelewyn die argitek.

Op Saterdag 25 September 1954 is begin om die ou saal af te breek en op Saterdag 9 Oktober het die uitgrawing van die nuwe saal se fondasie begin. Hiermee was feitlik die hele gemeente behulpsaam. Op 26 Februarie 1955 het die hoeksteenlegging plaasgevind. Die ou hoeksteen, wat destyds deur genl. C.F. Beyers gelê is, is in die voorportaal van die saal deur 'n broerskind van genl. Beyers herlê. Die nuwe Eendragsaal is op Vrydag 12 Augustus 1955 feestelik ingewy. By daardie geleentheid was ds. Du Plessis se boodskap aan die gemeente: “Daar 'n gemeente nie elke dag 'n Kerk en 'n Kerksaal bou nie, is dit wenslik vir elke gemeente om die beste kerkgebou op te rig, sowel as die beste en gerieflikste kerksaal. En insonderheid aan hierdie laasgenoemde is sekerlik voldoen met die oprig van hierdie kerksaal. Daarom wil ons as leraars, vir u as kerkraad en gemeente ook van harte gelukwens met hierdie mylpaal wat bereik is. Mag hierdie saal, met alle funksies en verrigtinge wat daarin sal plaasvind, bydra om die eenheidsgevoel van die gemeentelede te bevorder. Mag hierdie saal ook insonderheid die byeenkomplek wees van die groot skaar van jongmense van ons gemeente. Maar bowenal, mag in alles wat in hierdie saal sal plaasvind, die Naam van die Here verheerlik word."

Ná langer as twee en 'n halwe jaar is op 22 Junie 1956 van ds. Du Plessis afskeid geneem nadat hy 'n beroep na Boksburg-Noord aanvaar het. Demissie is op Sondag 24 Junie ná die oggenddiens aan hom verleen.

In Boksburg-Noord het ds. Du Plessis 'n besonder geseënde bediening beleef. Ná 'n paar maande het hy 'n beroep na die NG gemeente Luipaardsvlei, by Krugersdorp, aanvaar, waar in sy dienstyd 'n nuwe kerkgebou opgerig is.

Op 11 Junie 1961 het hy sy intreepreek in die NG gemeente Jeppestown in die ooste van Johannesburg gelewer, maar in 1963 word hy 'n skakelbeampte by die M.T.R. Smit-kinderoord op Ugie in Griekwaland-Oos. Ds Du Plessis het daarna, in 1964, leraar van die NG gemeente Randfontein geword, in 1969 leraar van die NG gemeente Pretoria-Wes. In 1972 aanvaar hy beroep na sy voorlaaste gemeente, George-Bergsig, wat pas afgestig het van die NG moedergemeente op George. In 1976 het hy 'n beroep aanvaar na die NG gemeente Westonaria, waar hy op 7 Mei 1986 sy emeritaat aanvaar het.

Die Du Plessis-egpaar het in hulle strandhuis op Tergniet by Grootbrakrivier afgetree, maar ná twee jaar na 'n aftreeoord in Pretoria-Noord verhuis. Hierna het hulle in Kimberley en op Bronkhorstspruit gewoon en sedert 27 Februarie 1998 in 'n aftreeoord in Lyttelton, suid van Pretoria.

Ds. Du Plessis is op 30 November 2006 oorlede en uit die NG gemeente Boksburg-Noord begrawe, een van sy vorige gemeentes. Ds. G. Booy het 'n troosdiens uit Jesaja 43 gelei, en die gedeelte by die graf is deur ds. E.J. Zeelie waargeneem. Daar is getuig: "Hy sal altyd met Iiefde onthou word deur elkeen wat sy pad gekruis het, ongeag of dit uit 'n beradings- of vriendskapsoogpunt gedoen is."

Ds. Du Plessis is op 27 November 1951 met Janetta Francina Albrecht, van Kensington in Johannesburg, getroud. Hulle het vier kinders (drie dogters en een seun) in die kinderoord op Ugie aangeneem. Met Sarel se afsterwe het hy sy weduwee agtergelaat, wat teen 2009 in die Kosmos-tehuis op Boksburg gewoon het. Sy het afgesterwe in Januarie 2010.

• Olivier, ds. P.L. (samesteller), Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.
• Van Renen, Adri-Louise (hoof: Tydskriftemaatskappy), Jaarboek van die Nederduitse Gereformeerde Kerke 2009. Wellington: Tydskriftemaatskappy, 2008.