Posune

Mit ere Posune isch gwöhnlich d'Zugposune gmeint. Es git aber au no e Ventilposune, wo ähnlich wie e Trompete mit Ventil gspiilt wird - dä klasisch Zug fählt. E Zugposune bestoht us eim Rohr, wo nur 2 S-förmigi Böge macht und am eine Endi mit emne Trichter endet, am andere mit emne Mundstück afangt.

E Ton entstoht denn, wenn d'Lippe afanged vibriere. Die Vibration wo über d'Lippe und s'Mundstück dur d'Posune dure goht, werded am offene Ende, am Trichter, reflektiert und mit neue Druckwelle, vom Mundstück us, interferiert. So entstoht i dä Posune e gliichmässigi Wälle, wo di gliich Frequenz het wie d'Vibration vo dä Lippe.

Grundsätzlich gilt, je grösser d'Wellälängi vonere Frequenz isch, desto tüüfer dä Ton. Das erreicht mer idem mer s'Instrument mit em Zug verlängeret. D'Zugposune het somit dä Vorteil, dass si stuufelos isch, sogennanti Glissandis sind mit ere Posune guet spiilbar. Jedoch gits sibe verschiedeni Positione, wo dä chromatische Tonleitere entspreched.

Es git verschiedeni Naturtön, wo ohni Veränderig vo dä Zugposition chönnt gspiilt werde. Die Naturtön sind i dä tuufe Lage bis zunere Oktave usenand und rücked je höcher d'Lag wird immer nöcher zäme. Höcheri Naturton entstönd, wenn d'Lippe schneller schwingend. Mit em Zug isch es möglich, die Naturtön z'vertüüfe. So isch di komplett Tonleiter spiilbar.

Vielfach werded Posune mitemne Quartventil uusgrüschtet. Dodemit chan einersiits d'Lücke zwüsched E (7. Zugposition) und em Pedalton 'B (Zwüsched B und 'B liit kain wiitere Naturton) gfüllt werde. Au wird dodemit e grösseri Gschwindigkeit erreicht, will d'Zugpositione 6 und 7 chönd ersetzt werde.

E Variation vo dä übliche Posune isch d'Bassposune. Si het en grössere Trichter und wird hüüfig mit grössere Mündstück gspiilt. Dodemit chan mer i dä tüüfe Lage besser intoniere und es klingt allgemein vollner und grösser i dä tüüfere Lage.

Es git verschiedeni grössene

• Piccoloposune: sehr selte
• Altposune: Stimmig i Es
• Tenorposune: Stimmig i B
• Bassposune: Stimmung i B (Mit Quart- und Quintventil)
• Kontrabassposune: Stimmung i F. (Sekund- und Quintventil), sehr selte
• B-Kontrabassposaune: sehr selte, Stimmig i B

Wie viil Tön dass uf dä Posune chönd gspiilt werde isch immer vo dem abhänig, wo s'Instrument spiilt. Theoretisch wär dä Tonumfang unbegrenzt.

Di verschindene Variante unterscheided sich i dä Stimmig, i dä grössi vom Trichter (Becher), i dä Gsammtlängi und a dä Bohrig (Durchmesser vom Rohr). Zum Teil hend bestimmti Variante au 1-2 Ventil.

Posune werded sehr viilsiitig iigsetzt. Posune kennt mer us em Jazz, mer ghört si i dä Brassband, im Synphoniiorcheschter, im Posunechor, a Solokonzert und i Blosorcheschter.

Sit dä romantische Musikepoche (Beethoven) ghöred standartmässig zu jedem Sinfoniiorchester drü Tenorposunen.

I moderne Blasorchester sind 3 Posunestimme üblich. 1. ond 2. Posune und Bassposune. D'Bassposunestimm chan debii sehr unterschidlich zu dä andere Stimme sii und sich eher a dä übrige Bassstimme (Tuba etc.) orientiere, d'Tenorposune bildet aber en uusglichene, 2-stimmige Tenorsatz.