ابو جحیفه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
ابرابزار |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| ⚫ | '''وهب بن عبدالله بن مسلمه'''، معروف به '''ابوجحیفه''' از یاران پیامبر[[محمد]] و [[علی]] بود. او از قبیله بنی سوعه بن عامر بن صاععه بود. زمانی که محمد از دنیا رفت، تقریباً نوجوان بود. علی در دوران خلافت خود، او را به سرپرستی نگهبانان شهر و بیت المال منصوب کرد و به او لقب «وهب الخیر» داد. در[[نبرد نهروان]] در لشکر علی حضور داشت و با او به مدائن رفت. او احادیثی اذان، قبله و اثبات امامت دوازده امامی نقل <ref>{{یادکرد وب|نویسنده=بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث|کد زبان=fa|وبگاه=مرکز دایره معارف بزرگ اسلامی|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/article/226358/-|عنوان=ابو جحیفه}}</ref> |
||
| ⚫ | این احادیث در منابع اهل سنت نقل . پس از رحلت یاران قدیمی محمد در کوفه، وی از مراجع فقه و حدیث بود. وی در زمان حکومت [[بشر بن مروان]] در عراق درگذشت و آخرین یاران محمد بود که در کوفه درگذشت. احادیث او در کتب اهل سنت .<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=تهامی |نام۱=سیدغلامرضا |عنوان=کتاب فرهنگ اعلام تاریخ اسلام |ناشر=شرکت سهامی انتشار |صفحه=2113 |نشانی=https://www.adinehbook.com/gp/product/9643251949}}</ref> |
||
| ⚫ | '''وهب بن عبدالله بن مسلمه''' |
||
== احادیث == |
|||
| ⚫ | این احادیث در منابع اهل سنت نقل |
||
| ⚫ | *یکی از احادیث ابوجحیفه که برای شیعه مهم است و در منابع اهل سنت به عنوان دلیل بر دوازده امام ذکر حدیثی است که محمد گفت بعد از او دوازده خلیفه خواهند بود که همگی از قریش هستند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=محمدی ری شهری. |نام۱=محمد |عنوان=دانشنامه قرآن وحدیث جلد 9 |صفحه=312}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |عنوان=Al-Qanṭara |ناشر=Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Instituto "Miguel Asín, " |صفحه=33}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث|کد زبان=fa|وبگاه=مرکز بزرگ اسلامی|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/article/226358/-|عنوان=ابو جحیفه}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=محمدی ری شهری |نام۱=محمد |عنوان=دانشنامه امام مهدی عجّلال لهفرجه برپایه وتاریخ 01 |صفحه=336}}</ref> |
||
| ⚫ | *از ابو : محمد را در در در چادری با چرم قرمز بود.[[بلال حبشی]] برای وضوی خود آبی آوردو وضو گرفت. سپس محمد وضو گرفت. بلال اذان گفت حیاءالاٱلصلاةِ (بشتابید به سوی نماز) حیاءالا الفلاح (بشتابید به سوی رستگاری). بعد چوبی نیزه مانند در مقابل بلال نصب کردند و در حالی که احشام از جلوی آنها نماز خواندند و مانع عبور آنها .<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=ibn ʻUmar Ibn Kathīr, |نام۱=Ismāʻīl |عنوان=The Life of the Prophet Muḥammad |ناشر=Center for Muslim Contribution to Civilization |صفحه=242}}</ref> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== |
==== |
||
{{پانویس|۲}} |
|||
| ⚫ | *یکی از احادیث ابوجحیفه که برای شیعه مهم است و در منابع اهل سنت به عنوان دلیل بر دوازده امام ذکر |
||
| ⚫ | *از ابو |
||
| ⚫ | *هنگامی که علی در زمان خلافت خود بر منبر مسجد کوفه صحبت |
||
| ⚫ | *شریف الرضی در نهج البلاغه روایتی از ابو جحیفه نقل |
||
==منابع== |
|||
<references /> |
|||
[[رده:اصحاب اهل بیت]] |
[[رده:اصحاب اهل بیت]] |
||
[[رده:یاران علی بن ابی‌طالب]] |
[[رده:یاران علی بن ابی‌طالب]] |
||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۱
وهب بن عبدالله بن مسلمه، معروف به ابوجحیفه از یاران پیامبرمحمد و علی بود. او از قبیله بنی سوعه بن عامر بن صاععه بود. زمانی که محمد از دنیا رفت، تقریباً نوجوان بود. علی در دوران خلافت خود، او را به سرپرستی نگهبانان شهر و بیت المال منصوب کرد و به او لقب «وهب الخیر» داد. درنبرد نهروان در لشکر علی حضور داشت و با او به مدائن رفت. او احادیثی دربارهٔ اذان، قبله و اثبات امامت دوازده امامی نقل کرده‌است[۱]
این احادیث در منابع اهل سنت نقل شده‌است. پس از رحلت یاران قدیمی محمد در کوفه، وی از مراجع فقه و حدیث بود. وی در زمان حکومت بشر بن مروان در عراق درگذشت و آخرین یاران محمد بود که در کوفه درگذشت. احادیث او در کتب اهل سنت آمده‌است.[۲]
احادیث
[ویرایش]- یکی از احادیث ابوجحیفه که برای شیعه مهم است و در منابع اهل سنت به عنوان دلیل بر دوازده امام ذکر شده‌است، حدیثی است که محمد گفت بعد از او دوازده خلیفه خواهند بود که همگی از قریش هستند.[۳][۴][۵][۶]
- از ابو جحیفه روایت شده‌است: محمد را در مکه دیدم در حالی که در چادری با چرم قرمز بود. بلال حبشی برای وضوی خود آبی آوردو وضو گرفت. سپس محمد وضو گرفت. بلال اذان گفت حیاءالاٱلصلاةِ (بشتابید به سوی نماز) حیاءالا الفلاح (بشتابید به سوی رستگاری). بعد چوبی نیزه مانند در مقابل بلال نصب کردند و در حالی که احشام از جلوی آنها می‌گذشتند نماز خواندند و مانع عبور آنها نمی‌شدند.[۷]
- هنگامی که علی در زمان خلافت خود بر منبر مسجد کوفه صحبت می‌کرد، ابوجحیفه از او پرسید: آیا چیزی دربارهٔ محمد نوشتی که در میان مردم نباشد؟ او جواب می‌دهد! ما از محمد چیزی ننوشتیم جز قرآن و آنچه در این کتاب است.[۸]
- شریف الرضی در نهج البلاغه روایتی از ابو جحیفه نقل می‌کند که می‌گوید: اولین جهادی که در آن شکست می‌خورید جهاد با دست و سپس جهاد با زبان و سپس جهاد با قلب است؛ بنابراین، کسی که با قلب خود خوبی‌ها را نشناسد و از بدی‌ها دوری نکند، ارزش‌ها در او از بین می‌رود و رذایل رشد می‌کند.[۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث. «ابو جحیفه». مرکز دایره معارف بزرگ اسلامی.
- ↑ تهامی، سیدغلامرضا. کتاب فرهنگ اعلام تاریخ اسلام. شرکت سهامی انتشار. ص. ۲۱۱۳.
- ↑ محمدی ری شهری.، محمد. دانشنامه قرآن وحدیث جلد 9. ص. ۳۱۲.
- ↑ Al-Qanṭara. Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Instituto "Miguel Asín, ". ص. ۳۳.
- ↑ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث. «ابو جحیفه». مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد. دانشنامه امام مهدی عجّلال لهفرجه برپایه قرآن، حدیث وتاریخ 01. ص. ۳۳۶.
- ↑ ibn ʻUmar Ibn Kathīr,، Ismāʻīl. The Life of the Prophet Muḥammad. Center for Muslim Contribution to Civilization. ص. ۲۴۲.
- ↑ Ibn Hishām,، Abū 'Ubayd. . La Şaḥīfa de Médine. ص. ۴۹۶.
- ↑ Razi، , Sharif. Nahj al-balagha.