Alclad

Alclad é unha marca rexistrada de Alcoa empregada como termo xenérico para describir unha lámina de aluminio resistente á corrosión formado por superficies de aluminio de alta pureza (99,99 %) ligados metalurxicamente a un núcleo de aliaxe de aluminio de alta resistencia (duraluminio). Estas láminas empréganse udualmente na industria aeronáutica.^[1]

O alclad empregouse na estrutura e no revestimento externo do dirixible ZMC-2 da Armada dos Estados Unidos, cuxa construción tivo lugar en 1927 na base aeronaval de Grosse Ile (Wayne, Míchigan).^[2]

Descrito no NACA-TN-259,^[3] de agosto de 1927, como un «novo aluminio resistente á corrosión marcadamente superior ás actuais aliaxes resistentes. O seu uso debe permitir un elevado incremento na duración dunha peza estrutural.

Alclad é unha aliaxe de aluminio, cobre, manganeso e magnesio tratada a alta temperatura, que ten na súa superficie a resistencia á corrosión do aluminio puro e a resistencia á tracción da aliaxe no interior. É de particular importancia a unión entre a aliaxe e oaluminio puro. Os resultados preliminares de probas de rociado con sal (24 semanas de exposición) mostran cambios na forza tensil e elongación do alclad 17ST, se ocorren, tan pequenos que quedan totalmente dentro dos límites do experimento». En usos relacionados coa construción de aeronaves, o alclad probou ter maior resistencia á corrosión que unha lámina equivalente de aluminio puro, coa contrapartida dun maior peso.^[4]