Saltar ao contido

Taur Matan Ruak

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaTaur Matan Ruak

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento10 de outubro de 1956 Editar o valor en Wikidata (68 anos)
Osso Huna, Timor Leste (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Minister of the Interior (en) Traducir
22 de xuño de 2018 – 30 de xuño de 2023
Primeiro ministro de Timor Oriental
22 de xuño de 2018 – 1 de xullo de 2023
← Marí bim Amude Alkatiri
Presidente de Timor Leste
20 de maio de 2012 – 20 de maio de 2017
← José Ramos-HortaFrancisco Guterres →
Chief of Defence Force (en) Traducir
1 de febreiro de 2001 – 6 de outubro de 2011
Membro do Parlamento Nacional de Timor-Leste (pt) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónIgrexa católica Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1975 Editar o valor en Wikidata -
Partido políticoPeople's Liberation Party (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeIsabel da Costa Ferreira Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

José María de Vasconcelos, coñecido polo seu nome de guerra Taur Matan Ruak, nado en Baguia, Baucau o 10 de outubro de 1956, é un político e militar de Timor Leste e presidente do seu país. O seu nome de guerra significa dous ollos vivos en tetum. Foi presidente de Timor Leste dende 2012 até 2017. É o actual primeiro ministro de Timor Leste dende xuño de 2018.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Carreira militar no Falintil

[editar | editar a fonte]

Con tan só 19 anos, Taur Matan Ruak foi o líder da á militar de Resistencia Timorense (Falintil) durante a fase final da ocupación indonesia, levando a cabo diversas operacións no leste do país entre 1979 e 1980.[1]

En 1981, é promovido a Xefe Adxunto do Estado Maior, facéndose cargo das operacións do Falintil tanto no leste, como o oeste do país, e posteriormente encárgase de todas as operacións, realizadas polo brazo armado.[1] En 1992, ascende a Xefe do Estado Maior, logo en 1998, a Subcomandante das Forzas Armadas do Falintil, e en 2000, Comandante en Xefe do mesmo.

Carreira política

[editar | editar a fonte]

Despois da independencia de Timor Leste, converteuse en Xefe de Estado Maior en setembro de 2011, cargo ó que dimitiu para converterse en candidato para as eleccións do 16 de abril de 2012.

Na elección presidencial convértese no candidato máis votado co 60,85 % dos votos, polo que se converte no presidente.[2]