ku

ku

1. (standardên navneteweyî) Koda zimanî ya ISO 639-1 ji bo kurdî.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• (ISO 639-2 & ISO 639-3) kur

• (ISO 639-3): ckb (soranî), kmr (kurmancî), sdh (kurdiya başûrî), lki (lekî), diq (dimilî), kiu (kirmanckî), hac (hewramî)

• IPA^(kilîd): /kʊ/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: ku

ku, k-ya req

1. peyv e du hevokan bi hev ve girê dide lê çi wateyê lê zêde nake.

   Ez dizanim ku tu nayê. (Dizanim tu nayê.)

2. eger, heke:

   Ku tu bizanî, bibêje.

• ke (1)
• kî (2)
• go (1)
• ko (2)

• kurdî-erebî: کو‎
• kurdî-krîlî: кӧ

• ko (1)
• kû

• Baxê ku baxvan bête ber
  Erdek heye ew tê de bî — (Feqiyê Teyran, )

• Kurmancî: ku
• Soranî: ke
• Zazakî: ke

Herwiha ke, kî (2), ko (2), go (2) hevreha soranî که‎ (ke), farisî که‎ (kê) û forma berê کو‎ (kû), tacikî ки, pehlewî kû, latviyayî ka, lîtwanî kad, fransî que, portugalî que, spanî que, îtalî che (bixwîne: kê)... hemû ji proto-hindûewropî *kʷ-.

Peyva tirkî ki, ûrdûyî کہ‎ (kh) (ki) û hindî कि (ki) ji zimanên îranî hatine wergirtin.

ku

1. Peyvek devokî ye li şûna çi.

   Te ku got? (Te çi got?)

ku, k-ya req

1. (çi derê, çi cihî) Baştir: kû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)