Palaeontologia[1][2][3] (-ae, f.)[3] (ex verbis Graecis παλαιός 'antiquus' + ὄν 'ens' + λόγος 'studium'), sive fossilium investigatio,[3] est pars zoologiae, studium animantium exstinctorum per fossilia cognitorum.

Sceletus Triceratopsis horridi in Museo Historico Naturali Angelopolis Comitatus. Haec species vivebat in periodo Cretaceo superio Aevi Cretacei.
Palaeontologica quae laborat in Monumento Nationali Lectorum Fossilium John Day.
Cymatophlebia longialata ex Iurassico Superio.
Rhamphorhynchus et Aspidorhynchus, ambo e certo tempore Aevi Iurassici.

Disciplinae palaeontologicae sunt

  1. O. Schlickum, Lateinisch-deutsches Special-Wörterbuch der pharmazeutischen Wissenschaften (Lipsiae: Ernst Günther’s Verlag, 1879).
  2. E. Gabler, & T. C. Winkler, Latijnsch-Hollandsch woordenboek over de geneeskunde en de natuurkundige wetenschappen, secunda ed. {LugduniBatavorum: A.W. Sijthoff,1881).
  3. 3.0 3.1 3.2 Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda (2009). Dictionarium dicit "paleontologia", non "palaeontologia."

Bibliographia

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad palaeontologiam spectant.
 
stipula

Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!