Suerinum

Suerinum^[1]^[2] (alia nomina: Squirsina^[1], Zuarina^[1], Swerinum^[3]^[2]) est urbs in Germania sita, quae Germanice Schwerin nominatur. Praeterea est caput rei publicae foederatae Megapolis et Pomeraniae Citerioris.

Situs et visitanda

Urbs sita est ad Lacum Suerinensem, et quidem in ripa quae inter meridiem et occasum solis spectat, sexque alios lacus prospicit. Urbs libera, i.e. nulli districtui subiecta, etiam sedes episcopalis est Ecclesiae Lutheranae.

Industriae Suerini notissimae sunt machinarum constructio, lignorum tractatio, escarum fabricatio, coriaque. Aedificia visitanda sunt haec: cathedralis arte gothica aedificata (saeculorum 14-i et 15-i; cum triptycho artis gothicae posterioris) et curia antiqua (quae componitur ex quattuor operibus craticiis, saeculi 17-i; saeculo 19-o frons in modum artis gothicae hodiernae ornata est). In insula quadam Lacus burgensis etiam sunt Castellum Suerinum, Ecclesia castrensis (saeculi 16-i), rei publicae theatrum, rei publicae museum (haec duo saeculi 19-i).

Historia

Origo urbis erat emporium circum burgum in insula situm Slavorum, cuius prima mentio anno 1018 reperitur. Anno 1160 Henricus, dux Brunsvicensis, Obotritibus victis Suerino iura urbis donavit. Eodem anno Suerinum creatum est sedes episcopatus qui paulo ante constitutus erat. Anno 1358 in urbe regere coeperunt duces Megapolitani, quorum sedes ducalis saeculo 15-o exeunte etiam Suerinum transmota est.

Anno 1918 Suerinum factum est caput: primo Liberae rei publicae Megapolitanae, deinde Regionis Megapolitanae (1934–1952), postea Districtus Megapolitani (1952–1990), postremo, ex 1990, rei publicae foederatae. Ad 99 milia incolarum habet.

Cives clari

Nati

Conradus Ernestus Ackermann, histrio et theatricus moderator
Fredericus Ludovicus Schröder, theatricus moderator atque scriptor
Gulielmus Gustloff (1895–1936), rerum politicarum peritus factionis NSDAP

Mortui

Nicolaus Steno (1638–1686), episcopus, anatomus et geologus Danicus
Curtius Bürger (1894–1951), rerum politicarum peritus factionis KPD et SED
Bernhardus Quandt (1903–1999), rerum politicarum peritus factionum SPD, KPD et SED

Notae

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
↑ ^2.0 ^2.1 Haec pagina textum incorporat ex Hofmanni Lexico Universali, 1698. Versio interretialis
↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3

Bibliographia

Sabine Bock: Schwerin. Die Altstadt. Stadtplanung und Hausbestand im 20. Jahrhundert. Thomas Helms Verlag, Suerini 1996, ISBN 978-3-931185-08-4.
Bernd Kasten et Jens-Uwe Rost: Schwerin. Geschichte der Stadt. Thomas Helms Verlag, Suerini 2005, ISBN 3-935749-38-4.
Jörg-Peter Findeisen: Kleine Schweriner Stadtgeschichte. Pustet, Ratisbonae 2009, ISBN 978-3-7917-2225-2.
Horst Ende/Ingrid Möller: Schwerin. Die Landeshauptstadt. Edition Temmen, Bremae 2015, ISBN 978-3-86108-403-7.
Udo Brinker: Chronik der Stadt Schwerin. tinus-Produktionsbüro, 2011, ISBN 978-3-9814380-2-4.
Dieter Greve: Schweriner Straßennamen. Ihre Herkunft und Bedeutung. Herausgegeben von der Landeshauptstadt Schwerin, Kataster- und Vermessungsamt, Suerini 2014, ISBN 3-9805165-5-5.
Fred Ruchhöft: Zvarin – Schwerin. Von der Inselburg zur Residenz. Herausgegeben von der Abteilung Landesarchäologie im Landesamt für Kultur und Denkmalpflege Mecklenburg-Vorpommern durch Detlef Jantzen, Suerini 2017, ISBN 978-3-935770-52-1.

Urbes foederalium Germaniae terrarum capitales


Aquae Mattiacae • Berolinum • Brema • Dresda • Dusseldorpium • Erfordia • Hamburgum • Hannovera • Kielia • Magdeburgum • Moguntiacum • Monacum • Potestampium • Saravipons • Stutgardia • Suerinum

[Graesse-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3

[Hofmann-2] 2.0 ^2.1 Haec pagina textum incorporat ex Hofmanni Lexico Universali, 1698. Versio interretialis

[3] J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3

[1]