Cammarunia

Cammarunia^[1] seu Cameronia sive et aliter^[2][3] (Francogallice Cameroun, Anglice Cameroon) est civitas sui iuris in Africa Occidentali sita, cuius caput est Urbs Yaundensis. Nigeriae occidente, Tzadiae boreoriente, Reipublicae Africae Mediae Oriente et Guineae Aequatorensi, Gaboniae Reique publicae Congoliae meridie finitima est. Cammaruniae litus iuxta Sinum Biafarensem, Sinus Guineensis, et Oceani Atlantici partem, iacet. Civitas "Africa in parvulis sigillis" propter suam geologicam culturalemque proprietates dissimiles appellatur. Inter naturales proprietates litora, deserta, montes, silvae pluviales et savannae sunt. Altissimus locus Mons Cammarunia, Austroccidente, est dum maxima urbes Duala^[4], Urbs Yaundensis^[5] et Garua^[6] (Anglice et Francice: Douala, Yaoundé, et Garoua, respective). Cammaruniae amplius 200 dissimilium linguisticorum circulorum sunt. Civitas ob autochthonica musica genera, praesertim macossam et bicutsos (Anglice et Francice: makossa et bikutsi, respective), et ob suam prosperam turmas pediludicam nationalem celeberrima est. Anglica et Francica linguae publicae sunt. Cammaruniae praeses est nunc Paulus Biya, Primus Minister Philemon Yang.

Inter primos terrae incolas civilizatio Saoica circum Lacum Tzadiam et Bacae venatores conlectores in austrorientalibus silvis imbricis sunt. Lusitanici exploratores litus saeculo quinto decimo attigere et regionem Rio dos Camarões ('Flumen Carideorum') nominaverunt, e quo nomen Cammaruniae derivatur. Fulae milites Phylarchiam Adamavensem septemtrione saeculo undevicensimo condiderunt, et varia occidentis et boreoccidentis ethne potentes caranocratias fonocratiasque statuerunt. Cammarunia colonia Germanica anno 1884 facta est.

Primo bello mundano confecto, regio inter Franciam et Britanniarum Regnum velut Societatis Civitatum mandatum divisum est. Unio Populorum Cammaruniae (Francice: Union des Populations du Cameroun ; Anglice: Union of the Peoples of Cameroon), factio politica, libertatem suasit, sed a Francia decennio 196 utlagata^? est. Bellum contra Franciam et contra Unionis Populorum Cammaruniae militantes usque ad 1971 gestum est. Anno 1960, a Francia administrata pars Camerunensis libera sicut Respublica Cameroniae facta est, Praeside Ahmadou Ahidjo. Britannicarum Cameroniarum meridionalis pars cum ea anno 1961 emersit ad formandam Rempublicam Foederalem Cammaruniae. Civitas denuo Respublica Coniuncta Cammaruniae anno 1972 et Respublica Cammaruniae anno 1984 nominata est.

Hodiernae Cammaruniae terra primum per Neolithicum colonizatum est. Diuturnissime continui incolae ethne velut Bacae sunt. Cultura Saoica circum Lacum Tzadiam circa 500 a.C.n. surrexit et Canemicum et eius successorium, Imperium Bornu delevit. Regna fonocratiae et caranocratiae occidente surrexerunt.

Lusi nautae litus anno 1472 attigere. Qui dendrobranchiatorum et astacorum copiam in Vurorum flumine animadverterunt, quod Rio dos Camarões, scilicet 'Flumen Dendrobranchiatorum', nominaverunt ex quo "Cammaruniae" nomen derivatur. Per insequentia pauca saecula, Europaea commoda commercium cum litorales populos regularizaverunt^? Christiani missionarii intus invaserunt. Ineunte saeculo undevicensimo, Modibo Adama Fulanos milites in gihad Septemtrione contra haud Musulmanos et partim Musulmanos populos duxit et Phylarchiam Adamavensem statuit. Coloni populi qui a Fulis fugiebant magnam incolarum dispertitionem apportaverunt.

Imperium Germanicum territorium ut Cammaruniae coloniam anno 1884 exegit et firmam penetrationem incohavit. Ei proposita ad admeliorandam colonialem infrastructuram acerbo laborum coactorum systemati freta initiavere. Germania in primo bello mundano victa, Cammarunia Societatis Civitatum mandatum facta et in Cammaruniam Francicam et Cammaruniam Btitannicam anno 1919 divisa est. Francia Camerunensem oeconomiam in Francica inseruit et infrastructuram cum collocationibus pecuniariis et peritis operariis admelioravit, sed laboribus coactis perseveravit.

Britanni suam terram ex vicina Nigeria administraverunt. Quod Cammaruniam neglectam "coloniae coloniam" faciebat, secundum autochthonum questus. Nigeriani adventicii operarii in Cammaruniam Meridionalem venerunt, ad finem labores coactos adducentes sed autochthones populos incitantes. Societatis Civitatum mandata ad Consociationis Nationum Protectoratus anno 1946 conversa sunt et quaestio de libertate "instans problema""^? in Francica Cammarunia facta est. Francia radicallimam^? factionem politicam, Societatem Populorum Cammaruniae (Francice: Union des Populations du Cameroun ; Anglice: Union of the Peoples of Cameroon), die 13 Iulii anni 1955 utlagavit.^? Quod longum bellum tectum et factionis ducis, Rubenis Um Nyobé, caedem, cum iter in Helvetia faciebat, provocavit. In Cammaruniis Britannicis quaestio aut Cammaruniae Francicae aut Nigeriae coniungi erat.

Kalendis Ianuariis anni 1960, Cammarunia Francica libertatem e Francia adepta est, Praeside Ahmadou Ahidjo. Kalendis Octobribus anni 1961, antiquae Britannicae Cammaruniae Meridionales Cammaruniae Francicae se iunxerunt ad formandam Rempublicam Foederalem Cammaruniae. Ahmadou Ahidjo prosecuto bello contra Unionem Populorum Cammaruniae usus est ut potestatem in praesidatu congregaret, in eo pergens, adhuc sublata Unione Populorum Cammaruniae anno 1971.

Haec factio politica, Unio Populorum Cammaruniae, unica legitima factio politica Kalendis Septembribus anni 1966 facta est et anno 1972 foederalis gubernationis systema pro Republica Unita Cammaruniae, ex Yaunde recta, abolitum est. Ahmadou Ahidjo oeconomicum liberalismi destinati programma insecutus est, commercialem agriculturam et petrolei expilationem praestans. Gubernatio e petroleo pecunia usa est ad creandum civitatis numeratae pecuniae suppletorium, ad agricolis solvendum et ad pecuniam praecipuis evolutionis propositis suppeditandam; nihilominus, multa incepta prolapsa sunt cum Ahmadou Ahidjo inqualificatos socios ad dirigendum designaret.

Ahmadou Ahidjo se die 4 Novembris anni 1982 abdicans, potestatem constitutionali successori, Paulo Biya, reliquit. Nihilominus, Ahmadou Ahidjo Societatem Populorum Cammaruniae moderatus remansit et civitatem post siparium gerere conatus est, donec Paulus Biya et sui socii eum desistere coegerunt. Paulus Biya suam administrationem coepit impellendo in democraticiorem gubernationem, sed defecta subitanea rerum conversio anno 1984 eum adegit ad dominandi modum sui decessoris.

Cammarunia oeconomicam crisin e medio decennio 199 in exeuns decennium 200 passa est propter internationales oeconomicas condiciones, siccitatem, petrolei pretii deminutionem, corruptionis annos, malam administrationem, et nepotismum. Cammarunia ad adventicium auxilium se vertit, gubernationis sumptus secavit et industrias privatizavit. Denuo introducta multifactionali civilitate Decembri mense anni 1990, antiquarum Cammaruniarum Britannicarum coactus circuli de maiore autonomia expostulavere, dum Consilii Nationalis Cammaruniarum Meridionalium (Anglice: Southern Cameroons National Council) quidam pro tota secessione velut Republica Ambazoniae advocabant. Februario anni 2008, Cammarunia pessimam violentiam in quindecim annis experta est, cum vectura operistitium Dualae violentas reclamationes in 31 municipalibus areis factum est.

Praeses Cammaruniae latas unilateralesque^? potestates ad creandum politicum programma, ad administrandas gubernativas agenturas, ad iubendas vires armatas, ad negotiandum et ad sanciendum foedera et ad enuntiandum iustitium habet. Praeses gubernationis publicae omnibus gradibus eligit, e primo ministro (duce gubernationis considerato) ad provinciarum gubernatores, divisionum praefectos, et magnarum urbium symbulos. Praeses singulis septem annis populari suffragio eligitur. Minoribus in municipiis, populus demarchos et symbulos^? eligit.

Corruptio omnibus gubernationis gradibus abundabat. Anno 1997, Cammarunia graphea contra corruptionem in viginti novem ministeriis statuit, sed solum 25% operativum factum est et anno 2007 Transparentia Internationalis (Anglice: Transparency International) Cammaruniam numero 138 conlocavit in catalogo cum 163 civitatum ordinatarum e minore ad maiorem corruptionem. Die 18 Ianuarii anni 2006, Paulus Biya ambitionem contra corruptionem incepit, dirigente Observatorio Nationali Contra Corruptionem.

Legitimum Cammaruniae systema aliquam in Francica lege civili cum communibus legitimis ponderibus fundatur. Quamquam nomine libera, res iudiciaria in exsecutivae Ministerii Iustitiae auctoritatem incidit. Omnibus gradibus praeses iudices eligit. Res iudiciaria publice dividitur in tribunalia duo, Tribunal Appellationis et Tribunal Supremum. Conventus Nationalis Alti Tribunalis Iustitiae novem socios eligit quod alti gradus gubernationis socios iudicat cum de crimine maiestatis aut de laedenda reipublicae securitate accusantur.

Iurum humanorum societates biocolyticas et militares vires de male tractandis et adhuc cruciandis sceleratis suspectis, ethnicis minoritatibus, homosexualibus, et politicis activistis accusant. Carceres plenissimi sunt cum paucis accessibus ad adaequata alimentaria et medica catastemata, dum carceres a traditionalibus praefectis septemtrione recti munus continendorum politicorum opponentium, gubernatione petente, exsequuntur. Nihilominus, ex ineunte decennio 201, crescens vigilum et gendarmorum numerus propter indecoram morem iudicatus est.

Conventus Nationalis leges fert. Corpus in centum octoginta sociis consistunt, qui per quinquennium eliguntur et inter se ter quotannis congrediuntur. Leges maioritario suffragio fertur. Rarissime Conventus leges a praeside propositas mutavit aut impedivit. Constitutio anni 1996 secundam parlamenti cameram, centum sedium Senatum, statuit, sed hoc corpus nunquam effectum est. Gubernatio traditionalium ducum, fonorum et lamidonum, auctoritatem agnoscit ut locali gradu ad solvendas discussiones gubernent dummodo tales rectiones cum civitatis legibus non confligant.

Praesidis Pauli Biya Motus Democraticus Populi Camerunensis (Anglice: Cameroon People's Democratic Movement ; Francice: Rassemblement démocratique du Peuple Camerounais) unica legitima factio politica usque ad Decembrem anni 1990 fuit. Numerosi politici et regionales circuli ex illo tempore formatae sunt. Praecipua oppositio Frons Socialis Democratica, praesertim in Anglophonica nationis regione fundata et ab Iohanne Fru Ndi ducta, est. Paulus Biya et sua factio in praesidatu et Convento Nationali dominium in nationalibus comitiis servaverunt sed aemuli haec iniusta fuisse arguunt. Iurum humanorum societates gubernationem oppositionis circulorum libertates protestationibus prohibendis, disrumpendis congressionibus et prehendendis oppositionis ducibus et diurnariis tollere allegant. Domus Libertatis Cammaruniam "haud liberam" prout cognitionem politicorum iurum et civilium libertatum catalogat. Ultima comitia parlamentaria die 22 Iulii anni 2007 habita sunt.

Cammarunia cum Consortionis Populorum tum Francophoniae socia est. Eius rationes internationales eas praecipuae sociae, Franciae (antiquae colonizatoriae potentiae), sequuntur. Civitas multo in Francia suae defensioni nititur, quamquam militaris sumptus maior sumptu aliorum gubernationis camporum est. Paulus Biya cum Nigeriana gubernatione propter paeninsulae Bacassicae possessionem et cum Gaboniae praeside, Omare Bongo, propter personales aemulationes collisus est.

Plerique pueri accessus ad gratuitas, a civitate rectas scholas aut ad privata et religiosa catastemata cum subsidiis habent. Educativum systema Britannici et Francici praegressuum mixtio est cum maxima instructionis parte Anglice aut Francice. Cammarunia maximorum indicum unum de scholari assiduitate in Africa habet. Puellae scholae minus assidue quam pueri propter culturales mores, domestica munera, praematura matrimonium graviditatemque et sexualem parenochlesin intersunt. Quamquam adsiduitatis indices meridie maiores, dispar magistrorum numerus ibi destinantur, relictis septemtrionalibus scholis chronice cum pauco contubernio.

Sex a civitate rectae universitates Camerunensibus studentibus serviunt. Amplius 60 000 studentium ad academicum annum 1998–1999 adscriptum est. Decanorum consilium, scholarum directores et civitatis ministeriorum repraesentantes scholas gubernant, ducente rectore. Civitatis opes universitatibus exiguae et studentium matriculationes nomine 25% dispensationis superioris educationis constituunt. Nihilominus, studentes contra has taxas ex earum introductione anno 1993 pugnavere. Universitates contra necessitatem augendi admissionis selectivitatem restiterunt, operam dando ut reditus e studentium taxis augeantur, et sudentium numerus amplius 5000 superavit, ad quos educandos universitates constructae sunt. Similiter in facultatibus salariorum deminutio anno 1993 difficile idoneum conturbenium invenire et servare fecit.

Ex anno 1990, privata instituta in regionibus quinque surrexere. Haec scholae honoraria inter quinquies et decies maiora civitatis scholarum eis referunt. Verumtamen, brevia programmata exercitandorum professionalium in campis utputa ratiocinio, administratione, diurnalismo et Interretialibus technologiis offerunt, quamobrem populares inter studentes sunt. Quaedam scholae nihilominus minimas gubernationis normas de infrastructura et facultate non attingunt et sine diplomate operare possunt.

Curationis medicae qualitas plerumque humilis est. Extra praecipuas urbes, catastemata crebro sordida et tenuiter intructa sunt. Inter endemicos morbos sunt febris dengue, filariasis, leishmaniasis, malaria, meningitis, schistosomiasis, trypanosomiasis Africa. Morbus SCDI/VIDH seropraevalentiae index 5,4% inter 15 et 49 annos natos aestimatur, quamquam grave stigma contra morbum relatorum casuum numerum artificiose parvum servat. Medicina traditionalis velut popularis alternativa Occidentali medicinae manet.

Ministerium Administrationis Territorialis responsalis parationis, implantationis, et aestimationis de gubernationis programmate in territoriali administratione, decentralizatione et civili tutela, naturalium calamitatum impeditionem et parationem includente, est. Ministerii Administrationis Territorialis munus territoriales administrativas unitates et externas diaconias instruere et nationalia localiaque comitia referendaque instruere est.

Constitutio Cameroniam in semiautonomas regiones decem, singulas a singulis Consiliis Regionalibus administratas, dividit. Praesidiale decretum diei 12 Novembris anni 2008 mutationem e provinciis in regiones rite instigavit. Singulae regiones a singulis gubernatoribus quos praeses designat ducuntur. Hi ductores munere perficiendae voluntatis praesidialis, referendarum generalium rerum condicionibusque in regionibus, administrandarum civilium diaconiarum, servandae pacis et praesidendi minorum administrativarum unitatum ducibus funguntur. Gubernatores latas potestates habent: propaganda in area distribuere et exercitum, gendarmos et vigiles vocare possunt. Omnes locorum gubernationis publici mediae gubernationis Ministerii Administrationis Territorialis functionarii, e quo locorum gubernationes plerasque suas dispensationes oeconomicas etiam adipiscuntur. Infra in tabula regiones sunt:

Dissimilia capita et linguae in Regionibus

n°	Regiones Latine	Regiones Francice	Regiones Anglice	Caput Latine	Caput Francice	Caput Anglice	Lingua officialis praecipua[7]
1	Adamava	Adamaoua	Adamawa	Urbs Ngaunderensis[8]	Ngaoundéré	Ngaoundéré	Francica
2	Centrum	Centre	Centre	Yaunde	Yaoundé	Yaoundé	Francica
3	Oriens	Est	East	Bertua[9]	Bertoua	Bertoua	Francica
4	Septemtrio Extremus	Extrême-Nord	Far North	Marua[10]	Maroua	Maroua	Francica
5	Litus	Littoral	Littoral	Duala	Douala	Douala	Francica
6	Septemtrio	Nord	North	Garua[11]	Garoua	Garoua	Francica
7	Boreoccidens	Nord-Ouest	Northwest	Bamenda[12]	Bamenda	Bamenda	Anglica
8	Occidens	Ouest	West	Urbs Bafussamensis[13]	Bafoussam	Bafoussam	Francica
9	Meridies	Sud	South	Ebolova[14]	Ebolowa	Ebolowa	Francica
10	Austroccidens	Sud-Ouest	Southwest	Buea[15]	Buéa	Buea	Anglica

Regiones vicissim in quinquaginta octo departimenta (Francice: départements) subdividuntur. Quae a praefectis qui praeses designat et qui gubernatoris muneribus minore scala funguntur reguntur. Haec departimenta vicissim in circumdaria (Francice: arrondissements) subdividuntur quae a subpraefectis (Francice: sous-prefets) reguntur. Districti, a ducibus districti (Francice: chefs de district  Anglice: district heads) administrati, minimae administrativae unitates sunt. Qui in magnis circumdariis et in regionibus difficilibus attactu inveniuntur.

Circa 475 442 chiliometrorum quadratorum (183 569 milium passuum quadratorum) lata, Cammarunia locum 53 secundum maximam civitatis aream occupat. Magnitudinem comparabilis Papuae Novae Guineae est et paulum maior quam Civitatum Foederatarum civitas California est. Civitas inter Africam Centralem et Occidentalem iuxta Sinum Biafarensem, et ad Sinum Guineensem et ad Oceanum Atlanticum pertinentis, sita est. Periegeticae litterae Cammaruniam velut "Africam in miniatura" describunt quia praecipua continentis climata et vegetationem ostendit: litus, deserta, montes, silvas imbricas, savannam. Civitatis vicinae Nigeria occidente, Tzadia boreoriente, Respublica Africae Mediae oriente, et Guinea Aequatoriensis, Gabonia Resque Publica Congoliensis meridie sunt.

Cammarunia in praecipuas geographicas zonas quinque, principalibus physicis, climaticis et vegetationis proprietatibus distinctas, dividitur. Litoralis planities inter quindecim et centum quinquaginta chiliometrorum (inter 9 et 93 milium passuum) intus e Sinu Guineensi patet et mediam elevationem 90 metrorum (295 pedum) habet. Excessive aestifera et umida cum brevi tempore sicco, haec zona crebre nemorosa est et in Tellere madidissimorum locorum quosdam, silvarum litoralium Crossensium-Sanagaënsium-Biokoënsium partem, includit.

Oropedium Meridionale Camerunense e litorali planitie usque ad mediam elevationem 650 metrorum (2133 pedum) ascendit. Aequatorensis silva pluvialis tropica in hanc regionem domitatur, quamquam alternatio inter tempus pluviosum et siccum eam minus umidam litore facit. Haec area ad Silvarum litoralium aequinoctialium Atlanticarum oecoregionem pertinet.

Inaequabile montium, collium, et oropediorum iugum, velut Linea Cammaruniae notum, e litorali Monte Cammarunia (Francice: Mont Cameroun ; Anglice: Mount Cameroon), Cammaruniae maximo loco 4095 metrotum (13 435 pedum) alto, fere usque ad Lacum Tzadiam in Camaeroniae Septemtrionali cuspide patet. Haec regio placidum clima, speciatim in Oropedio Occidentali, habet quamquam pluviae crebrae sunt. Cuius sola inter Cammarunia fecundissima, praesertim circum vulcanicum Montem Cammaruniam, sunt. Vulcanismus ibi lacus crateris creavit. Quorum unus, Lacus Nyos, die 21 Augusti anni 1986 carbonii dioxidum ructavit et inter 1700 et 2000 hominum necavit. Haec area ab Instituto Mundano Naturae (Anglice: World Wide Fund for Nature) silvarum Oropedii Camerunensis oecoregio designata est.

Meridionale oropedium in septemtrionem ad herbidam et scruposam Planitiem Adamavae ascendit. Haec proprietas ex occidentali montuosa area tenditur et saeptum inter civitatis septemtrionem et meridiem format. Cuius media elevatio 1100 metrorum (3609 pedum) est et cuius temperatura e 22 °C (71,6 °F) in 25 °C (77 °F) cum multo pluviarum variat. Terrarum inferiorum regio ex Adamavae margine in Lacum Tzadiam cum media elevatio inter 300 et 350 metrorum (inter 984 et 1148 pedum) patet. Cuius characteristica vegetatio savannae frutices et herbae est. Haec regio cum raris pluviis et altis mediis temperaturis est.

Cammarunia quattuor siccationis exemplaria habet. Meridie, praecipua flumina Ntemense Nyogense, Sanaga^[16] et Vuri (Francice et Anglice: Ntem, Nyong, Sanaga, Wouri, respective) sunt. Quae in austroccidentem et in occidentem directe in Sinum Guineensem influunt. Flumina Dza et Cadei (Francice et Anglice: Dja et Kadéï, respective) in Austrorientem in flumen Congonem influunt. In septemtrionali Caammarunia, flumen Benues (Francice et Anglice: Bénoué) in Septemtrionem et in occidentem in Nigrum influit. Logone (Francice et Anglice: Logone) in septemtrionem in Lacum Tzadiam, quem Cammarunia tribus vicinis nationibus impertit, influit.

Cameroniensis per capita PDG (PAP) 2300 Statunitensium dollariorum anno 2008 aestimatus est, inter maximos decem in Africa Subsaharica. Inter praecipuos exportationis mercatus Francia, Italia, Corea Meridionalis, Hispania et Britanniarum Regnum sunt. Cameronia Argentariae Civitatum Africae Centralis, Unioni Telonariae et Oeconomicae Africae Centralis et Consociationi pro Harmonizatione in Africa Iuris Negotiorum interest.

Cameroniaenummus est francus CFA. Ambages grapheocratica, magna vectigalia et endemica corruptio campi privati incremento obstavit. Vacatio operis 30% anni 2001 aestimabatur et circiter tertia incolarum pars sub limine paupertatis 1.25 Statunitensium dollariorum pro die anno 2009 vivebat. Ex exeunti decennio 199, Cameronia programmata ab Argentaria Mundana et a Aerario Monetario Internationali suasa ad reducendam paupertatem, ad privatizandas industrias et ad augendum oeconomicum incrementum secuta est. Periegesis est campus crescens,^? praesertim litoralibus in regionibus circum Montem Cameroniam et septemtrione.

Naturales Cameroniae opes optime idoneae agriculturae et arboriculturae sunt. Aestimatum 70% incolarum agrum colit et agricultura 19.8% Producti Domestici Grossi anno 2009 continet. Plerique agri scala subsistentiae a localibus agricolis simplicibus ferramentis utentibus coluntur. Qui agriculturalem redundantiam vendant el quidam seclusos agros commerciali usui servat. Media urbana praesertim rusticae agriculturae de cibo confidunt. Sola et clima in litore magnam bananarum, cacaonis, palmarii olei, gummis, et theae culturam alunt. Intus in Oropedio Meridionali Cameroniensi inter agriculturam commercialem sunt coffea, saccharum, tabacum. Coffeum praecipuus cultus commercialis in occidentalibus terris superioribus et septemtrione naturales condiciones cultibus velut xylo, arachide et oryzae favent. Fiducia in agriculturalihus exportationibus Cameroniam pretiorum permutationibus vulnerabilem facit.

Pecus totam per civitatem nutritur. Piscatus circa 5000 hominum detinet et 20 000 tonnarum victus maritimi quotannis suppeditat. Rhoposarx, diu fundamentalis Cameroniensium agricolarum cibus, hodie cupidium in urbanis civitatis mediis est. Rhoposarcis commercium desilvationem velut prima minatio vitae silvestris in Cameronia superavit.

Meridionalis silva imbrica vastum lignorum suppletorium habet, aestimatum 37% totius terrestris Cameroniae areae tegens. Nihilominus, latae sivae regionis difficiles attactu sunt. Ligna, aliquam ab adventiciis societatibus contrecta, gubernationi 60 millionum Statunitensium dollariorum quotannis praebent et leges securam et sustentabilem lignorum culturam statuunt. Nihilo setius, reapse, industria inter minime in Cameronia ordinatas una est.

In ergasteriis fundata industria aestimatum 29.75 PDG rationem anno 2009 reddit. Amplius 75% Cameroniensis industrialis vis Dualae et in Bonaberis conlocatur. Cameronia substantiales minerales opes possidet sed ample non suffodiuntur. Petrolei cultura ex anno 1985 cecidit, sed adhuc sic substantialis campus est ut pretiorum decrementa gravem effectum oeconomiae habeant. Cataractae et aquae cadentes meridionalia flumina obstruunt, sed hi situs opportunitates hydroelectricae evolutioni offerunt et maximam Cameroniensis energiae partem suppeditant. Flumen Sanaga maximum hydroelectricum ergasterium, Edeae situm, pellit. Relicta Cameroniae energia e thermicis ergasteriis petroleo pulsis oritur. Maxima nationis pars sine fidis energiae commeatibus manet.

Vectura in Cameronia est crebro difficilis. Exceptis nonnullis relative^? bonis viis vectigalis, praecipuas urbes conectentibus, (omnibus unius semitae), autoviae sordide coluntur et inclementi caelo subiiciunt, quia solum 10% autoviarum bituminatum est. Hodophragmata crebro parvi inserviunt, excepto proposito ut vigil et gerdarmi corruptelas ex viatoribus colligant. Autoviarium latrocinium iam dudum vecturae iuxta orientales occidentalesque limites obstavit et ex anno 2005 problema Oriente incensum est cum Respublica Africae Mediae amplius destabilizaretur.^?

Interurbanorum laophoriorum diaconiae a multis privatis societatibus gestae omnes praecipuas urbes conectunt. Quamquam interurbana laophoria rare secundum horarium discedunt, tamen satis expectant ut omnes tesserae vendantur. Quae dilectissimum medium vecturae sunt quae gubernationalis ferriviaria diaconia sequitur. Ferriviariae diaconiae e Cumba in orientem usque ad Belabonem et in Septemtrionem usque ad Urbem Ngaunderensem comprehendunt. Internationales aëroportus Dualae et Garuae (Anglice et Francice: Douala et Garoua, respective) collocati sunt cum minore catastemate in Yaunde. Bamendanus aëroportus clausus est. Fluminis Vurorum aestuarium portum Dualae, praecipuum civitatis portum marinum, praebet. Septemtrione, Flumen Benues certis temporibus navigabile e Garua in Nigeriam est.

Quamquam libertas preli ex ineunte decennio 201 admelioravit, prelum corrumptum est et specialia commoda et politicos circulos contemplatur. Diaria ex more se ad censuram referunt ad evitandas repressalias gubernationis. Praecipuae radiophonicae et televisificae stationes a gubernatione geruntur et aliae communicationes, velut terrestris baseos telephonia et telegraphia, valde sub gubernationali dominio sunt. Nihilominus, telephoniorum gestabilium retia et interretialia provisoria mirifice ex ineunte decennio 201 aucta sunt et valde sine regulatione sunt.

Anni 2009, Consociationis Nationum aestimationes Cameroniensem numerum incolarum cum 19 522 000 conlocavit. Qui iuvenis est: aestimatum 40.9% minus quam quindecim annos nati et 96.7% minus quam sexaginta quinque est. Index natalis in 34.1 natalium pro mille hominum et index mortis in 12.2 aestimatur. Exspectatio vitae est 53.69 annorum, 52.89 viris et 54.52 feminis.

Cameronienses quoque in urbicolas et ruricolas dividuntur. Spissitudo incolarum magnis in urbanis centris, Occidentalibus in terris superioribus et Boreorientali in planitie maxima est. Duala, Yaunde, et Garua sunt maximae urbes. Ex contrario, Oropedio Adamavensi, austrorientali Benuensi depressio et maximae Oropedii meridionalis Cameroniensis parti pauci incolae sunt.

Homines e densissimis occidentalibus terris superioribus et e subevoluto septemtrione se in litoralem satam zonam et in urbana centra operae causa movent. Minores motus eveniunt cum operarii operam in serratrinis et sationibus Meridie et Oriente quaerunt. Quamquam nationalis sexualis proportio relative par est, hi immigrantes praesertim viri sunt, adducentes ut impares proportiones nonnullis regionibus sint.

Tam monogamia quam polygamia practicantur et media Cameroniensis familia extensa et amplia est. Septemtrione, feminae ad domum tendunt et viri armentum agunt aut velut agricolae laborant; meridie, feminae familiarem cibum colit et viri carnem praebent et agriculturam commercialem colit. Viri Cameroniensem in societatem domitantur et violentia discriminatioque contra feminas communes sunt.

Anno 2007, Cameronia hospitio circiter 97 400 profugorum et asylum petentium accipiebat. Quorum 49 300 e Republica Africae Mediae (multi bello in Occidentem lati), 41 600 e Tzadia et 2900 e Nigeria erant. Cameroniensium civium raptus a Mesafricanis praesonibus ex anno 2005 crevit.

Computantur in Cameronia amplius 200 linguarum, inter quas sunt Bamunica, Banconica, lingua Evondonica, Duala, Basaa, Yabassica, Dibomica, Mbangica, Mocpueica, Buluvica, Fula, linguae Bamileceicae multis subcirculis compositae inter quos Fefeica (in Urbe Bafangensi), Ghomala (in urbibus Bafussamensi, Bahamensi, Bandzunensi, Batiensi, et inter Bansoas, Bandencopos), Medumba (in Bangangte), Yemba (in Eridopoli), Ngombaa (in Bamessone) et multum aliarum. Contra plerasque Africas nationes, Cameronia praeponderantem linguam regionalem aut communem non habet. Nihilominus, urbana iuventus sermonis perplexi speciem, Camfranglicam (Anglice et Francice: Camfranglais, Francicae et Anglicae et Cameroniensium locutionum et verlanis mixtionem) nominatam, creavit, quae secundum urbes variat. Praeterea, lingua Piginanglica (lingua creola in lingua Anglica fundata) est, quae aliquando ut lingua franca venditoribus meret.

De linguis publicis, Francica (80% Cameroniensium) et Anglica (qua duae administrativae subdivisiones finitimae anglophonicae Nigeriae loquuntur) duae et administrationis et docentiae et mediorum communicationis linguae sunt. Hic bilinguismus colonizationis legatum est quod Cameroniam simul francophonico et anglophonico mundis interesse permittit. Nihilominus, administratio et media communicationis Francicae aliquam favent propter demographicam francophonorum maioritatem. Quidam anglophoni de discriminatione causa suae linguae queruntur.

Nihilo setius, bilinguismus a gubernatione officialiter alitur et pleraque publica documenta lecta sive scripta ambabus linguis sunt. Praeterea, quinque e septem publicis universitatibus bilingues sunt, una tota anglophona (Universitas Bueae) et numerosa bilinguia ludi literarii et lycaea totum per territorium sunt.

Cameronia magnum libertatis religionis et diversitatis gradum habet. Christiani praecipue Meridionales Occidentalesque regiones incolunt, dum Musulmani magno numero singulis in regionibus habitant sed Septemtrione concentrantur. Significativa intestina migratio est. In praesenti nulla activa Islamica factio politica est. Magna urbes significativos ex ambobus circulis sectatorum numeros habent cum meschitis et ecclesiis crebro prope se ipsas sitis.

Ex austroccidentali et boreoccidentali regionibus, Cameronienses aliquam Protestantes sunt dum francophonicae Meridionalis et Occidentalis regiones aliquam Catholicae sunt. Australia ethnē praecipue Christiana aut Animistica credibilia aut syncreticam ex ambobus credibilium generibus combinationem colunt. Populus laxe veneficium credit et gubernatio tales cultus utlagat. Suspectae veneficae crebro turbae vi subiectae sunt.

Septemtrionalibus in regionibus, locorum dominans Fulanicum ethnos praecipue Musulmanum est, quamquam quaedam ethnē Animistica credibilia servant et Cirdi (Anglice et Francice: Kirdi), scilicet pagani, a Fulis nuncupantur. Regionis Occidentalis Bamunicum (Anglice: Bamum  Francice: Bamoun) ethnos aliquam Musulmanum est. Autochthonicae traditionales religiones ruralibus in areis totam per nationem coluntur sed rarissime palam in urbibus coluntur pro parte quia multi indigenici religiosi circuli intrinsice locales in proprietate sunt.

Dies festi

Dies	Nomen Latinum	Nomen Francicum	Nomen Anglicum
Kalendis Ianuariis	Annus Novus	Jour de l'an	New Year's Day
11 Februarii	Dies Nationalis Iuventutis	Journée nationale de la jeunesse	National Youth Day
Kalendis Maiis	Dies Laboris	Fête du Travail	Labor Day
20 Maii	Dies Nationalis	Journée nationale	National Day
15 Augusti	Assumptio	Assomption	Assumption
Kalendis Octobribus	Dies Unificationis	Journée de la réunification	Unification Day
25 Decembris	Christi Natalis	Noël	Christmas

Singulae unicae culturales formae singulis Cameroniensibus ethnesi sunt. Inter usitatas celebrationes natus, mortes, plantationes, vacunalia, et religiosi ritus. Septem dies feriati per annum observantur, et inter mobiles dies festos Christiani Passio Domini, Pascha, Lunae dies Paschae Ascensioque et Islamica Eidulfitrum, Festum Sacrificii, Maulidumque (Arabice: عيد الفطر et عيد الأضحى et مولد النبي, respective) sunt.

Quidam Cameroniensis lingua internationalis attentionis obiectum per conatum interactivi linguarum docendarum situs interretialis in busuu.com/enc/home facta est. Haec lingua Busuu nuncupatur et non classificata Bantois linguae Cameroniae cum solum octo locutoribus est.

Musica et saltatio pars Cameroniensium caerimoniarum, festivalium, conviviorum, et fabellarum narrationis sunt. Traditionales saltationes valde choreographantur et viros feminasque segregant, aut participationem unius sexus connudati vetant. Saltationum proposita e puro oblectamento in religiosam devotionem variant. Traditionaliter,^? musica oraliter^? transmittitur. Usitata in exhibitione, cantorum chorus monodiarium reboat.

Concentus instrumentalis tam simplex quam manus plodere et pedibus tangere potest, sed inter traditionalia instrumenta tintinnabula a saltatoribus canta, plausoria, tympana, et tympana loquacia, tibiae, bucinae, crepundiae, instrumenta intensa, fistulae et xylophonia sunt; exacta combinatio secundum ethnos et regionem variat. Aliqui actores totos cantus ipsi canunt, instrumento simili harpae concento.

Inter popularia musica genera ambassibayum (Anglice: ambasse bey) in litore, assico (Anglice et Francice: assiko) Basaarum, mangambeu (Anglice et Francice: mangambeu) et tsamassi Bamilecium sunt. Musica Nigeriae Anglophonos Cameronienses actores affecit, et cantoris Prince Nico Mbarga excelsae vitae carmen triviale "Sweet Mother" Africus phonodiscus in historia venitissimus est. Duo popularissima genera macossa et bicutsi (Anglice et Francice: makossa et bikutsi, respective) sunt. Macossa Dualae evoluta est et vulgarem, excelsam vitam, pectoralem et Congensem musicam commiscet. Cantores velut Manu Dibango, Francis Bebey, Moni Bilé, et Petit-Pays genus per totum orbem terrarum decenniis 198 et 199 pervulgavere. Bicutsi velut musica bellica inter Evondones orti sunt. Artifices velut Anna Maria Nzié eos musicam saltationis popularis ineunte decennio 195 fecerunt et actores velut Mama Ohandja et Les Têtes Brulées eos inter civitates per decennia 197 198 et 199 pervulgaverunt.

Gastronomia secundum regionem variat, sed magnus, unius ferculi et vespertinus cibus communis per nationem est. Usitatum ferculum quoddam in tarone, maizo, mandioca, milio, musa paradisiaca, patatis, oryza, aut dioscoreis, crebro fractis in pastosum fufu (sive Cameroniense cuscussum), fundatur. Cum liquamine, iusculo aut carne cocta ex holeribus, faboideais, oleo palmae aut aliis elementis factum apponitur. Caro et piscis popularia sed cara additamenta. Fercula crebro admodum calidissima et sale, capsico et maggis condita sunt. Aqua, phoenicoenos et cervisia miliacea traditionales cibariae potiones sunt, quamquam cervisia, soda, et vinum plebis favorem consecuta sunt. Mensale argentum commune est, sed cibus traditionaliter dextera manu manipulatur. Ientaculum in panis reliquiis et fructibus cum cafea aut thea consistit, plerumque ientaculum e similagine fit, varia dissimilia alimenta talia ut pufpuffa (Anglice: puff-puff^?), scilicet lagana turgida. Anglice: doughnut sive donut), banana Accrensis, e bananis et farina facta, libum fabae et multa alia. Gustus populares sunt, imprimis maioribus in urbibus ubi circulatoribus emi possunt.

Traditionales et opificum artes totam per civitatem commercialibus, decorativis, religiosisque propositis coluntur. Xyloglypta et opera sculpta maxime communia sunt. Primae qualitatis argilla Occidentalibus in terris superioribus figlinae et fictili idonea est. Alias inter opificum artes corbium contextus, globulorum perforatorum opera, lagenariarum caelatura et pictura, acupictura, et coriacea opera sunt. In traditionalium aedium generibus localibus promptis materiis utuntur et e temporariis suffugiis e ligno foliisque Vodabium (Anglice et Francice: Wodaabe) ad rectangulares domus e luto paniculisque Meridionalium populorum variant. Domicilia e materiis talibus ut caemento et stanno facta magis magisque communia sunt.

Cameronienses litterae et pelliculae et Europaea et Africa themata conspexerunt. Colonialis aerae scriptores tales ut Ludovicus Maria Pouka et Sancius Maimo ab Europaeis missionariis societatibus educati sunt, et adsimilationem in Europaeam culturam velut modum ferendae Cameroniae in modernum mundum suaserunt. Post bellum mundanum secundum, scriptores sicut Mongo Beti et Ferdinandus Oyono colonialismum describentes reprehendentesque adsimilationem reiecit.

Brevi post libertatem captam, Ioannes Paulus Ngassa, Theresia Sita-Bella, et alii pellicularum factores consimilia themata scrutati sunt. Decennio 197, Mongo Beti et alii scriptores postcolonialismum, Africae evolutionis problemata, et Africae identitatis recuperationem scrutati sunt. Interea, decennio 198, pellicularum factores tales ut Iohannes Petrus Dikongué Pipa et Daniel Kamwa de dissensionibus traditionum^? et postcolonialismi. Litterae et pelliculae per proxima duo decennia magis omnino Cameroniensia themata conspexerunt.

Politica civitatis programmata valide omnium generum artium athleticarum commendant. Inter artes athleticas caudicarum certamen et palaestrica sunt et aliquot centeni cursores 45 chiliometrorum (25 milum passuum) Cursum Spei Montis Cameroniae quotannis participant. Cameronia e paucis tropicis civitatibus una est quae in Olympiis Hiemalibus certavit. Nihilominus, artibus athleticis in Cameronia pediludium praeest. Imperitae pediludicae consociationes abundant, secundum ethnicas divisiones aut penes corporatos sponsores dispositae. Turma Pediludica Nationalis Cameronensis una inter mundi optimas fuit e sua exhibitione in Certamine Mundano Pedilusorio anni 1990. Cameronia quattuor Poculi Africi Nationum (Anglice Africa Cup of Nations ; Francice Coupe d'Afrique des nations) palmas et nomisma aurea in Olympiis anni 2000 adepta est. Samuel Eto'o et Turma Pediludica Nationalis Cameronensis extra circulorum scaenas in Certamine Mundano Pedilusorio anni 2010 non id fecerunt.

• Dualensis industrialis regio
  • Bonaberiensis industrialis zona
  • Dibombariensis industrialis zona
  • Basaarum industrialis zona
• Edeensis industrialis regio
• Ticoensis-Limbensis industrialis regio
• Yaundensis industrialis regio
• Garuensis–Figuilensis regio
• Bafussamensis–Bamendensis industrialis regio

Consociatio	Recensio	Locus
Institutum pro Oeconomia et Pace Institute for Economics & Peace apud www.economicsandpeace.org	Index Pacis Globalis[17]	95 inter 144
Programma Consociationis Natinonum Evolutionis	Index Evolutionis Humanae	153 inter 182
Transparentia Internationalis	Index Perceptionis Corruptionis	146 inter 180
Forum Oeconomicum Mundanum	Index Competitivitatis Globalis	111 inter 133

• Achille Mbembe, "Les Etats voyous d’Afrique centrale sont les derniers avatars de la Françafrique" in Le Monde Afrique (4 Martii 2020)

Situs geographici et historici: Locus: 5°8′0″N 12°39′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

• Historia Cameruniae: Universitas Laval (Canada)
• Narratio peregrinationis in Cameruniam