Ciconiolum
(Redirectum de Calianum (Langobardia))
Vide etiam paginam discretivam: Calianum (discretiva).
CiconiolumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°10′0″N 10°12′0″E
Numerus incolarum: 920
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Ciconiolum: situs
Locus: 45°10′0″N 10°12′0″E
Numerus incolarum: 920
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Cremonensis
Geographia
Superficies: 6.96 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Capella de Picenardi, Piscariolum et Municipia Coniuncta, Plebs Sancti Iacobi, Episcopatus
Territoria finitima: Capella de Picenardi, Piscariolum et Municipia Coniuncta, Plebs Sancti Iacobi, Episcopatus
Tabula aut despectus
.svg)
_-_Il_Castello.JPG)
Ciconiolum[1][2] (-i, n.) (alia nomina: Calianum[3], Comeliomagus[3], Comillomagus[3], Cumillum Magnum[3]) (Italiane: Cicognolo) est oppidum Italiae et municipium, circiter 930 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Cremonensi situm. Incolae Ciconiolenses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]
Clari cives
[recensere | fontem recensere]Ecclesia Catholica Romana
[recensere | fontem recensere]Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Cappella de' Picenardi, Pescarolo ed Uniti, Pieve San Giacomo, Vescovato.
Nexus interni
- Langobardiam (regionem),
- Provinciam Cremonensem,
- Cremonam (urbem),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ciconiolum spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Cremonensi. -
Ciconioli: castrum.
.svg)
_-_Il_Castello.JPG)
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Descriptio Totivs Italiae, Qva Sitvs, Origines, Imperia Civitatvm & oppidorum cum nominibus antiquis & recentioribus ... Interprete Gvilielmo Kyriandro Leandro Alberti, Apud Theodorum Baumium, 1567
- ↑ Decreta authentica Congregationis Sacrorum Rituum
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
 |