bangku

bangku (ejaan Jawi بڠکو)

1. Sejenis tempat duduk panjang, lazimnya dengan empat kaki.

Pinjaman daripada Portugis banco. Bentuk kembar untuk bank.

• Kamus Dewan: bang·ku
• AFA^(kekunci): /baŋku/
• Rima: -aŋku, -ku, -u

• "bangku" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

bangku

1. Sejenis tempat duduk panjang, lazimnya dengan empat kaki.

   Sinonims: seliri, dingklik, dudukan

Daripada bahasa Melayu bangku, daripada bahasa Melayu Klasik بڠکو (bangku), pinjaman bahasa Portugis banco, daripada bahasa Itali banco, daripada bahasa Old High German bank, daripada bahasa Jermanik Purba *bankiz. Bentuk kembar untuk bank.

• AFA^(kekunci): /ˈbäŋ.ku/
• Penyempangan: bang‧ku

• “bangku” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.