Chartsjo
Chartsjo (Georgisch: ხარჩო) is een traditionele pittige stoofpot of soep met rundvlees uit de west-Georgische streek Mingrelië. Chartsjo was wijdverbreid populair in de Sovjet-Unie.[1][2]
Chartsjo | ||||
---|---|---|---|---|
Chartsjo
| ||||
Land | Georgië | |||
Streek | Mingrelië | |||
Hoofdingrediënt(en) | vlees of gevogelte, uien, gemalen walnoten, rode peper, kruiden, tkemali | |||
Serveertemperatuur | heet | |||
Type | stoofpot, soep | |||
|
Ingrediënten
bewerkenChartsjo bevat de hoofdbestanddelen rundvlees, uien, chilipeper en chartsjo soeneli, een kruidenmix van blauwe fenegriek, Imereti saffraan en gedroogde koriander. In plaats van rundvlees kan ook varkensvlees, lamsvlees, kip of ander gevogelte worden gebruikt. Aanvullend kan de pruimensaus tkemali worden gebruikt om de zuurgraad naar beneden te trekken. Alternatieve ingrediënten hiervoor zijn tklapi (een gedroogde fruitpuree), rode azijn of tomatenpuree.[3] Verse fijngehakte koriander wordt bij het serveren bovenop het gerecht aangebracht.
De traditionele Mingreelse Chartsjo wordt als stoofpot bereid en wordt vaak gegeten met gomi (een pap van maïsmeel) of mtsjadi (brood). De dunnere soepversie van Chartsjo bevat meestal geen gemalen walnoten maar rijst en wordt zonder bijgerechten gegeten.[4] In een vegetarische versie wordt het vlees vervangen door verse tomaten.[5]
Moskouse variant
bewerkenHet Sovjetleiderschap, met name Jozef Stalin maar ook zijn opvolger Nikita Chroesjtsjov, maakte de Georgische keuken populair in de Sovjet-Unie door hun voorkeur voor de Georgische gastronomische tradities. In de Moskouse restaurants werden de Georgische gerechten ook bereid. Niet elk restaurant in Moskou had een Georgische chef-kok en in afwezigheid van contacten met Georgische producenten van de specifieke ingrediënten werd de chartsjo ook wel zonder koriander en tkemali bereid. Een restauranthouder zou dat op zijn best een parodie op het echte gerecht hebben genoemd.[6]
Foto's
bewerken-
Chartsjo-soep met groene tkemali
-
Mingreelse chartsjo met gomi
Zie ook
bewerkenReferenties
bewerken- ↑ (en) Olga Syutki, Pavel Syutki (2015). CCCP Cook Book - True Stories of Soviet Cuisine, 1e editie. FUEL Publishing, Pag.70. ISBN 978-0993191114. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ (en) Kharcho: a welcome guest from the near abroad. Russia Beyond the Headlines (15 oktober 2011). Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ (en) Kharcho Beef Soup. Craving Tasty (27 december 2018). Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ (en) Megruli Kharcho: Georgian Beef Stew with Walnuts. Perfect Food Blog. Gearchiveerd op 23 juli 2023. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ (en) Tiko Tuskadze (2018). Supra: A feast of Georgian cooking, 1e editie. Harper Collins, New York, Pag.71. ISBN 978-1911216162. Geraadpleegd op 23 juli 2023.
- ↑ (en) Erik R. Scott (2016). Familiar Strangers: The Georgian Diaspora and the Evolution of Soviet Empire, 1e editie. Oxford University Press. DOI:10.1093/acprof:oso/9780199396375.003.0004, "3 Edible Ethnicity", Pag.88,91,106. ISBN 9780199396405. Geraadpleegd op 23 juli 2023.