Janneke Ensing

Zowel in 2014 als in 2015 werd Ensing tweede in de voorjaarsklassieker Gent-Wevelgem. In 2016 won ze het bergklassement in de Route de France. Dat jaar werd Ensing ook tweede bij de Nederlandse kampioenschappen in Goeree-Overflakkee achter Anouska Koster.

In 2017 maakte Ensing de overstap naar het Italiaanse Alé Cipollini en ging ze zich meer richten op het wielrennen.^[1] Ze begon in januari met winst in het bergklassement van de Santos Women's Tour en een tweede plek in het eindklassement van diezelfde Australische etappekoers. Ze behaalde de top tien in de voorjaarsklassiekers Le Samyn des Dames, Dwars door Vlaanderen, Ronde van Vlaanderen en Waalse Pijl. In de eerste vrouweneditie van Luik-Bastenaken-Luik belandde ze door materiaalpech net buiten de top tien: ze werd elfde. In de BeNe Ladies Tour werd ze tweede in de proloog en in augustus won ze de bergtrui van de Ladies Tour of Norway. In september won ze de slotrit van de Boels Ladies Tour en één week later won ze de eerste etappe van de Giro della Toscana. Later die maand reed ze haar eerste WK op de weg in Bergen, Noorwegen; ze werd 26e achter winnares Chantal Blaak.

Op 27 februari 2018 won ze de Belgische semi-klassieker Le Samyn des Dames en in maart werd ze zesde in de Italiaanse World Tour-wedstrijd Strade Bianche. In april tijdens Luik-Bastenaken-Luik werd ze, net als het jaar ervoor, elfde en in mei in de Franse klassieker La Classique Morbihan werd ze zesde, ondanks een zware val.^[2] Hierdoor moest ze onder andere het EK in Glasgow missen.^[3] In zowel de Boels Ladies Tour als de Tour de l'Ardèche ging ze niet van start in de slotrit. Tijdens haar tweede WK op de weg in Innsbruck, Oostenrijk, werd ze 69e op ruim een kwartier achter haar landgenote Anna van der Breggen. Een week later werd ze dertiende in de Giro dell'Emilia.

Na twee jaar bij het Italiaanse Alé Cipollini, maakte Ensing in 2019 de overstap naar Team Sunweb.^[4] Echter stopte ze na de voorjaarsklassiekers bij deze ploeg.^[5] Twee weken later kreeg ze een contract voor de rest van het jaar bij WNT-Rotor, de ploeg van o.a. Kirsten Wild.^[6] In september 2019 kreeg ze te horen dat haar contract niet verlengd kon worden bij WNT-Rotor,^[7] waarna ze tekende bij Mitchelton-Scott van o.a. wereldkampioene Annemiek van Vleuten.^[8] Sinds 2020 rijdt ze voor Mitchelton-Scott, dat in 2021 verder ging als Team BikeExchange. In augustus 2021 maakte ze bekend te stoppen na de Ronde van Drenthe in oktober van dat jaar.^[9]

• 2009 -   Hitec Products
• 2010-2014 -   Boels Dolmans
• 2015-2016 -   Parkhotel Valkenburg
• 2017-2018 -   Alé Cipollini
• 2019 (jan-mei) -   Team Sunweb
• 2019 (mei-dec) -   WNT-Rotor
• 2020 -   Mitchelton-Scott
• 2021 -   Team BikeExchange

• Officiële website Janneke Ensing