Oeraalse talen

Hoewel de interne structuur van de Oeraalse talen al sinds deze familie werd voorgesteld ter discussie staat, worden de twee subfamilies, de Fins-Oegrische talen en Samojeedse talen, algemeen erkend als van elkaar gescheiden. Hun gezamenlijke prototaal is het Proto-Oeraals.

Er is vaak geprobeerd om relaties tussen de Oeraalse talen en andere taalfamilies te vinden. Het minst controversiële voorstel (hoewel geenszins algemeen geaccepteerd) is een verwantschap met het Joekagiers, een familie van twee talen die in Oost-Siberië worden gesproken.

In de negentiende eeuw werd een verwantschap met de Altaïsche talen aangenomen, de Oeral-Altaïsche hypothese. Deze wordt tegenwoordig doorgaans verworpen, zij het dat sommige onderzoekers beide families – waarvan de Altaïsche op zichzelf al niet vrij van controverse is – in een breder kader plaatsen: het Nostratisch en op nog hoger niveau het Proto-World. Al dan niet binnen het Nostratisch wordt er ook verwantschap verondersteld tussen het Oeraals en het Indo-Europees en tussen het Oeraals en het Eskimo-Aleoetisch.

In een statistische analyse van 2013 van de Euraziatische talen die was gebaseerd op bijzonder behouden woorden kwamen de Oeraalse talen uit de bus als de nauwste verwanten van de Indo-Europese talen, op wat grotere afstand gevolgd door de Altaïsche, Eskimo-Aleoetische en Tsjoektsjo-Kamtsjadaalse talen.

De traditionele onderverdeling van de Oeraalse talen is als volgt:

Typische karakteristieken van de Oeraalse talen zijn

• veelvuldig gebruik van onafhankelijke suffixen (agglutinatie) en achterzetsels
• in verband daarmee een groot aantal naamvallen (13-14 gemiddeld), bijvoorbeeld
  • Fins (16)
  • Hongaars (18)
  • Wepsisch (24)
  • Komi (27)
• klinkerharmonie
• het ontbreken van een grammaticaal geslacht
• het voorkomen van een negatief werkwoord
• palatalisatie van medeklinkers
• het ontbreken van tonaliteit
• het gebruik van possessiefsuffixen in plaats van bezittelijke voornaamwoorden
• het voorkomen van een dualis in een aantal takken (Samojeeds, Ob-Oegrisch en Samisch)
• het ontbreken van een werkwoord voor "hebben": dit concept wordt weergegeven met de constructie "bij mij is..."
• de klemtoon ligt in de meeste talen op de eerste lettergreep
• het gebruik van enkelvoud na een telwoord

Niet alle Oeraalse talen vertonen al deze kenmerken: het negatieve werkwoord komt in de Oegrische tak niet voor en is in het Estisch onvervoegbaar geworden, de dualis beperkt zich tot het Samojeeds, het Ob-Oegrisch en het Samisch. Het is ook niet zo dat al deze kenmerken in het Proto-Oeraals al (in dezelfde mate) voorhanden waren: het naamvalsysteem van het Proto-Oeraals was aanzienlijk beperkter dan in de meeste huidige dochtertalen en het voorkomen van een dualis in het Proto-Oeraals is omstreden.

Naast bovengenoemde en grotendeels overgeërfde overeenkomsten in hun grammaticale structuur komt ook de woordenschat van de Oeraalse talen voor een belangrijk deel overeen. Hoewel latere leenwoorden (vooral uit Slavische en Turkse talen) de overgeërfde Oeraalse woorden in aantal hebben overvleugeld, zijn het vooral de basiswoorden die zich in de talen hebben kunnen handhaven. Hiertoe behoren onder meer de veel gebruikte woorden voor lichaamsdelen en natuurverschijnselen, persoonlijke voornaamwoorden, telwoorden en elementaire werkwoorden (eten, drinken, geven, brengen etc.).

Ook in hun morfologie hebben de Oeraalse talen gemeenschappelijke elementen bewaard: morfologie is beter dan de woordenschat bestand tegen vreemde invloeden. Zo hebben de moderne Oeraalse talen de Proto-Oeraalse naamvalsuitgangen, persoonsuitgangen en meervoudsuitgangen voor een groot deel bewaard.

¹ Is wellicht een afleiding met het Oeraals vergrotings-achtervoegsel -mp.
² Het Proto-Oegrische neologisme *täɣtə ‘vuur’, waaruit Wogoels tāwt, Ostjaaks tut en Hongaars tűz, dial. tíz.
³ Heeft mogelijk niet dezelfde etymologische oorsprong.

• Abondolo, Daniel (red.), The Uralic Languages, Londen/New York: Routledge, 1998, ISBN 0-415-08198-X.
• Collinder, Björn, Survey of the Uralic Languages, Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1957.
• Collinder, Björn, Fenno-Ugric Vocabulary: An Etymological Dictionary of the Uralic Languages, Stockholm: Almqvist & Wiksell, 1955.
• Décsy, Gyula, The Uralic Protolanguage: A Comprehensive Reconstruction, Bloomington (Indiana): Eurolingua, 1990.
• Hajdú, Péter en Péter Domokos (1987), Die Uralischen Sprachen und Literaturen, Budapest: Akadémiai Kiadó; Hamburg: Helmut Buske, 1987.
• Laakso, Johanna, Uralilaiset kansat (= Oeraalse volkeren), Porvoo – Helsinki – Juva, 1992, ISBN 951-0-16485-2.
• Rédei, Károly (red.), Uralisches etymologisches Wörterbuch (= Oeraals etymologisch woordenboek), Budapest: Akadémiai Kiadó; Wiesbaden: Otto Harrassowitz, 1986-1991; 1988-1991.
• Sauvageot, Aurélien, Recherches sur le vocabulaire des langues ouralo-altaïques (= Onderzoek over de woordenschat van de Oeraals-Altaïsche talen), Parijs, 1930.
• Sinor, Denis (red.), The Uralic Languages: Description, History and Foreign Influences, Leiden – New York: Brill, 1988.

• SURI / Information Center of Finno-Ugric Peoples
• Ethnologue’s Uralic Family Tree
• Classificatie en aantallen sprekers (T. Salminen)
• Frequently Asked Questions about Finno-Ugrian Languages (J. Laakso)