Roberto Heras

Als amateurwielrenner viel Heras al op door in 1995 derde te worden bij het nationale wegkampioenschap. Ook werd hij derde bij de Ronde van Spanje voor amateurs.

In hetzelfde jaar werd Heras prof-wielrenner bij Kelme. In 2001 maakte hij de overstap naar het team van Lance Armstrong. Hij was kopman in het team van Liberty Seguros. Hij werd gezien als kanshebber om Armstrong van zijn zesde gele trui af te houden in de Tour van 2004, maar moest wegens ziekte opgeven. Ook in de Ronde van Frankrijk 2005 reed hij teleurstellend.

Vooral de Ronde van Spanje lag hem goed. Naast een derde en een tweede plaats, behaalde hij zowel in 2000, 2003, 2004 als in 2005 de gouden leiderstrui, waarmee hij alleen recordhouder van het aantal eindoverwinningen werd.

In november 2005 bleek hij in de afsluitende tijdrit van de Vuelta positief te zijn getest op erytropoëtine, beter bekend als epo. In februari 2006 werd bekend dat Heras voor twee jaar zou worden geschorst. Het betekende het einde van zijn wielercarrière.

Op 24 juni 2011 werd bekend dat Heras zijn zege van 2005 terugkrijgt.^[1] Een Spaans Hof bepaalde, dat de betreffende bloedstalen niet goed waren bewaard, en daarom geen bewijs konden opleveren. Heras begon een procedure om schadevergoeding, en op 9 mei 2017 kende het Hooggerechtshof hem een bedrag toe van 725.000 euro, de helft van zijn jaarsalaris in 2005.^[2]

Op 29 december 2007 kondigde Roberto Heras zijn afscheid van de wielersport aan.^[3]

• Op 5 oktober 2009 werd Roberto Heras wereldkampioen in het vouwfietsen.

• (en) Profiel van Roberto Heras op ProCyclingStats
• Biografie Roberto Heras op SportOne (archief)