User Datagram Protocol

netwerkprotocol onderdeel van TCP/IP

Het User Datagram Protocol (UDP) is een van de basisprotocollen van het internet. Het protocol opereert op hetzelfde niveau als TCP en wordt beschreven in RFC 768.

UDP geldt als onbetrouwbaar: het protocol verifieert niet of de gegevens daadwerkelijk aankomen en garandeert niet dat de gegevens in dezelfde volgorde aankomen, wat bij TCP wel het geval is. Een aantal protocollen dat via UDP werkt, implementeert zelf een verificatiemethode. Hiermee zorgen ze effectief voor een vervanging van de functionaliteit die TCP heeft op dit gebied.

UDP wordt veel gebruikt bij toepassingen waar het snel overdragen van de gegevens en een korte reactietijd zeer belangrijk is, en het minder erg is dat er gegevens verloren kunnen gaan, zoals bij telefonie, videoconferencing, DNS of het online spelen van actievolle spellen, zoals first-person shooters.

Indien TCP gebruikt zou worden voor dit soort toepassingen, zou een fout bij de datacommunicatie leiden tot het telkens opnieuw verzenden/ontvangen van een ontbrekend datapakket totdat het foutloos is overgezet.[1]

Structuur

bewerken

Een UDP-bericht (merk op dat we hier niet spreken over een pakket of frame) bestaat uit een header (de 'koptekst') en een datadeel:

Structuur van een UDP-bericht
bron bestemming lengte controle data

Het kopstuk, het volledige stuk voor het datadeel, bevat vier velden van elk twee bytes:

  • bron: poortnummer van het verzendende proces
  • bestemming: poortnummer van het ontvangende proces
  • lengte: aantal bytes in het bericht
  • controle: 0000 wil zeggen dat er geen controlewaarde gegenereerd is, anders bevat dit veld de controlewaarde. Het controlegetal of checksum dient om fouten te detecteren, niet voor foutcorrectie.

Poorten

bewerken

Lijst van enkele poorten die gebruikt worden door UDP-diensten: