Naar inhoud springen

Europees Schutterstreffen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europees koning (r) en prins (l), EST 2012

Het Europees Schutterstreffen (EST) is een driejaarlijks feest waarbij schutterijen, schutbroederschappen en schuttersgilden uit verschillende landen elkaar ontmoeten. Per keer doen er zo'n 25.000 schutters aan mee, vooral uit Duitsland, maar ook uit Nederland, België, Polen en in mindere mate uit andere Europese landen.

Wapen van de E.G.S.

In 1955 is de Europese Gemeenschap van historische Schuttersgilden (E.G.S.) opgericht. Op de dag van vandaag zijn bijna 1 miljoen schutters en hun gezinnen in ongeveer 2.800 broederschappen, gilden, schutterijen en verenigingen in de E.G.S. verenigd. Prins Albert-Henri de Merode is president van de E.G.S. en aartshertog Karl von Habsburg-Lotharingen is beschermheer van de E.G.S. In 2024 droeg prins Charles-Louis de Merode na 18 jaar het presidentschap over aan zijn zoon.

Orde van de H. Sebastianus van Europa

[bewerken | brontekst bewerken]

De E.G.S. kent vanaf 1985 een eigen ridderorde: de Orde van de Heilige Sebastianus van Europa. De heilige Sebastianus is schutspatroon van alle schutters en veel gilden dragen dan ook zijn naam. De eerste grootmeester van de orde was Otto van Habsburg-Lotharingen en de functie werd daarmee verbonden aan het Huis Habsburg-Lotharingen. In augustus 2008 droeg hij deze functie over aan zijn zoon Karl von Habsburg-Lotharingen. Het devies van de orde luidt: PRO DEO – PRO EUROPAE CHRISTIANAE UNITATE – PRO VITA (voor God – voor een verenigd, Christelijk Europa – voor het leven).

Poolse schutterskoning met zilveren koningsvogel, tijdens het EST in 2006.

De organisatie van het Schutterstreffen wordt door de E.G.S. toegewezen aan één schutterij, broederschap of gilde of aan een groep schutterijen en/of broederschappen en/of gilden samen, bijvoorbeeld van één gemeente. De schutterijen en gilden zijn ingedeeld in vijf regio's, waartussen het EST steeds rouleert. Het eerste Europees Schutterstreffen vond plaats in Aken in 1975. Sindsdien vindt elke twee à drie jaren het Europees Schutterstreffen plaats in een van de ondertussen vijf regio’s.

Deze vijf regio’s zijn:

De roulatie die zou moeten plaatsvinden tussen de regio's, wordt niet elke keer gehandhaafd. Regio 5 (Oost-Europa) is pas na de val van de Muur toegetreden en organiseerde in 1998 voor het eerst het EST in Krakau. Regio 2 (Zuid-Europa) heeft pas in 2003 voor het eerst georganiseerd: in Vöcklabruck. Eigenlijk had na regio 1 in 2015, regio 2 moeten organiseren, maar deze heeft zich wederom teruggetrokken, zodat in 2018 het EST weer in Nederland plaatsvond en Oostenrijk in 2024 aan het eind van deze cyclus aan de beurt kwam. Binnen regio 3 (Nederland) wordt steeds gerouleerd tussen de Limburgse, Brabantse en Gelderse Schuttersfederatie.

Organisatoren en koningen

[bewerken | brontekst bewerken]
Logo van het EST 2018 in Leudal.

In onderstaande tabel staan de organisatoren van het EST en de naam en woonplaats van de Europees koning van dat feest. Vanaf 2003 is er ook een Europees prins.

Jaar Plaats Land Regio Europees koning Plaats Europees prins Plaats
1975 Aken Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Regio 1 Otto Heckers Vlag van België Wallerode
1977 Nijmegen Vlag van Nederland Nederland Regio 3 J.M. Janssens Vlag van België Kleine-Brogel
1979 Peer Vlag van België België Regio 4 Gunter Halfmann Vlag van Duitsland Duisburg
1981 Koblenz Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Regio 1 Wilhelm den Held Vlag van Nederland Gulpen
1982 Eindhoven Vlag van Nederland Nederland Regio 3 Hugo Steyls Vlag van België Winterslag
1985 Eupen Vlag van België België Regio 4 Gregor Hoffmann Vlag van België Meyerode
1987 Lippstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Regio 1 Host Walter Vlag van Duitsland Rixbeck
1989 Valkenburg Vlag van Nederland Nederland Regio 3 Hubert Pflaum Vlag van Duitsland Peine
1992 Genk Vlag van België België Regio 4 Uwe Iserhardt Vlag van Duitsland Leubsdorf
1994 Medebach Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Regio 1 Heinz Meier Vlag van Duitsland Rath/Heumar
1996 Haaksbergen Vlag van Nederland Nederland Regio 3 Wilfried Stammermann Vlag van Duitsland Markhausen
1998 Krakau Vlag van Polen Polen Regio 5 Willi Lienen Vlag van Duitsland Nettetal
2000 Garrel Vlag van Duitsland Duitsland Regio 1 Harry Ketels Vlag van Nederland Didam
2003 Vöcklabruck Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Regio 2 Roman Rybacki Vlag van Polen Rawicz Harm Loeters Vlag van Nederland Oud-Dijk
2006 Bernheze Vlag van Nederland Nederland Regio 3 Tadeusz Zyla Vlag van Polen Pszczyna Christoph Müller Vlag van Duitsland Reichshof
2009 Molenbeersel Vlag van België België Regio 4 Mario Geißler Vlag van Duitsland Leutesdorf Sebastian Spille Vlag van Duitsland Ermke
2012 Tuchola Vlag van Polen Polen Regio 5 Toon Weijtmanns Vlag van Nederland Udenhout Bram van Bergen Vlag van Nederland Oss
2015 Peine Vlag van Duitsland Duitsland Regio 1 Josef Lohninger Vlag van Oostenrijk Vöcklamarkt Dirk Mikolajcz Vlag van Duitsland Hüsten
2018 Leudal Vlag van Nederland Nederland Regio 3 Leo Niessen Vlag van Nederland Linne Christopher Hofmann Vlag van Duitsland Rheindorf
2022 Deinze Vlag van België België Regio 4 Svenja Reher Vlag van Duitsland Kinderhaus Jannika Klos Vlag van Duitsland Kerpen
2024 Mondsee Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Regio 2 Jozef Karol Vlag van Polen Racibórz Maksymilian Kuropka Vlag van Polen Poniec
2027 Karlovac Vlag van Kroatië Kroatië Regio 5
2030 Dormagen Vlag van Duitsland Duitsland Regio 1
2033 (Gelderland) Vlag van Nederland Nederland Regio 3

Tijdens het EST 2003 in Vöcklabruck werd de Pool Roman Rybacki Europees koning. Hij verongelukte echter veertien dagen na zijn kroning, nota bene toen hij zijn zilveren koningsschild ging ophalen bij de zilversmid.[1]

In 2006 werd het EST georganiseerd door de gilden Sint Antonius Abt uit Vorstenbosch, Sint Catharina uit Nistelrode, Sint Willebrordus uit Heeswijk en Sint Barbara uit Dinther. Het feest vond plaats in Heeswijk-Dinther in de gemeente Bernheze, Noord-Brabant. Zo'n 15.000 deelnemers van 550 schuttersgilden waren aanwezig.[2][3]

In Molenbeersel staat een monument dat herinnert aan het EST in 2009.

Het EST vond in 2009 plaats in Molenbeersel, in het noordoosten van de Belgische provincie Limburg.[4] De organisatie was in handen van de acht schutterijen van de gemeente Kinrooi. Er namen 550 schuttersgilden uit negen landen deel, waaronder Zweden en Oekraïne, met in totaal 10.000 deelnemers en 30.000 bezoekers.[5][6]

Leudal noemt zich sinds 2018 Europese schuttersgemeente.

In 2012 waren er drie kandidaten voor de organisatie in 2018: Schinveld, Eijsden-Margraten en Leudal, waarvan de laatste de organisatie toegewezen kreeg.[7] Het EST 2018 werd georganiseerd door vijf schutterijen van de gemeente Leudal: St. Aldegundis uit Buggenum, St. Severinus uit Grathem, St. Martinus uit Horn, St. Sebastianus uit Neer en St. Petrus uit Roggel.[8] Op zaterdag 18 augustus werd Leo Niessen uit het nabije Linne Europees koning. Aan de optocht op zondag 19 augustus namen 483 schuttersgilden deel[9] en er waren zo'n 50.000 bezoekers.[10] De gemeente Leudal noemt zich sindsdien Europese schuttersgemeente.[11]

Het EST dat in 2021 gepland stond, werd vanwege de coronapandemie verplaatst naar 2022.[12] Voor het eerst in het bestaan van het EST werd een vrouw Europees koning, Svenja Reher uit Kinderhaus bij Münster,[13][14] en ook de titel van Europees prins ging naar een vrouw: Jannika Klos uit Kerpen.[15][16] Op zondag 21 augustus namen zo'n 25.000 schutters van 230 schuttersgilden deel aan de optocht door Deinze,[17] met een defilé dat afgenomen werd door o.a. de Belgische premier Alexander De Croo en André Kuper, de Landtagspräsident van Noordrijn-Westfalen.[18] Van de deelnemers kwamen er 37 uit regio 5, vier uit Oostenrijk (regio 2), 67 uit Duitsland (regio 1), 76 uit Nederland (regio 3) en 35 uit België (regio 4).[19] Er namen ook schuttersgilden deel uit Zweden, Frankrijk, Tsjechië en Oekraïne. Vanwege de oorlog in Oekraïne mochten alleen mannen ouder dan 60 jaar het land verlaten. Voor de slachtoffers van deze oorlog werd door de schutterswereld een bedrag van € 500.000,- opgehaald.[20]

Op zaterdag 31 augustus 2024 namen 267 schutterskoningen en 123 schuttersprinsen deel aan het vogelschieten. Beide titels gingen naar Poolse schutters.[21] Voor het eerst werd een Pool Europees prins.[22] President Charles-Louis de Merode droeg na 18 jaar zijn functie over aan zijn zoon Albert-Henri de Merode. Het evenement trok meer dan 45.000 bezoekers,[23] onder wie bondspresident van Oostenrijk Alexander Van der Bellen, die op zondag 1 september het defilé afnam.

Het schuttersgilde uit Karlovac, Kroatië.

Voor het eerst in de historie zal het EST in Kroatië plaatsvinden (namens regio 5) in de stad Karlovac.[24]

Voor de editie van 2030 hadden zowel Paderborn als Dormagen zich kandidaat gesteld.[25] In april 2024 werd beslist dat de voorkeur ging naar Dormagen, een gemeente gelegen tussen Keulen en Düsseldorf.[26]

In 2033 is Nederland namens regio 3 weer aan de beurt. Het EST zal gehouden worden in Gelderland, nadat Limburg in 2018 en Noord-Brabant in 2006 aan de beurt waren.

De Europese Gemeenschap van historische Schuttersgilden zet zich in voor een verenigd, Christelijk Europa met als devies: PRO DEO – PRO EUROPAE CHRISTIANAE UNITATE – PRO VITA (voor God – voor een verenigd, Christelijk Europa – voor het leven). Zich bewust van de geschiedenis van de verschillende deelnemende groeperingen kiezen de schutters en gilden in Europa voor een gezamenlijke weg naar het gemeenschappelijke doel. Door begrip te hebben voor elkaar en oog te hebben voor de onderlinge verschillen in ontwikkeling tussen de veelkleurige tradities van de leden wordt ook een goede band tussen de Europese volkeren verwezenlijkt. Het gebroederlijk samen optrekken versterkt de Europese eenheid en bevordert het vreedzaam samenleven in Europa.

Bij het EST gaat het, naast de strijd om de Europese koningstitel, ook om de persoonlijke ontmoeting van alle Europese schutters. Wedstrijden in het schieten, het trommelen, het vendelen enzovoorts versterken de onderlinge Europese banden en vriendschappen. Ook het samenkomen van de jeugdleden wordt in de EGS bevorderd. Elkaar leren kennen, iets van een ander leren en samen plezier maken staan bij deze grote Europese beweging centraal. Daardoor kunnen de schutters de historische verschillen in ontwikkeling van het Europees schutterswezen leren kennen en begrip leren opbrengen voor de specifieke kenmerken van alle landen.

Het programma van het feest beslaat drie dagen. Op vrijdag vindt de opening plaats, op zaterdag het Koningsvogelschieten en op de zondag (doorgaans de laatste zondag van augustus) vindt de optocht plaats. Naast dit vaste programma is er ruimte voor randevenementen, zo waren in 2009 verschillende wedstrijden (o.a. muziekkorpsen en vendelen) en waren er tal van demonstraties van schietwedstrijden.

Vrijdag: Opening

[bewerken | brontekst bewerken]

De officiële opening vindt plaats op de vrijdag, voorafgegaand door een H. Mis met investituur. Na het hijsen van de vlaggen van de deelnemende landen, opent de president van de E.G.S. het Europees Schutterstreffen, gevolgd door de herdenking van de overleden Europese koningen. Tot slot wordt ook het Europees volkslied gespeeld.

Zaterdag: Koning der Koningen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op de zaterdag strijden alle koningen van deelnemende schutterijen voor de titel Europees Koning (Koning der Koningen). Voor de leeftijd van 16 t/m 25 jaar is er een aparte categorie, zij strijden om de titel Europees Prins. De wedstrijd kent verschillende voorrondes. De winnaars strijden vervolgens tegen elkaar, waardoor er één Europees Koning en één Europees Prins zijn. 's Avonds vindt de Kroningsmis plaats, gevolgd door het Königsbal.

Zondag: Optocht

[bewerken | brontekst bewerken]

Het daadwerkelijke schutterstreffen wordt vooral gekenmerkt door de grote optocht met defilé, waaraan alle aanwezige schutterijen deelnemen. Zij tonen zich in al hun pracht en praal. De meeste aandacht gaat uit naar de koningen en (met name) hun koninginnen. Na de optocht vindt de prijsuitreiking plaats en wordt het feest officieel gesloten met de "Brabantse Opmars" en een "Slangendefilé", waarna de vlag wordt overgedragen aan de volgende organisator.

[bewerken | brontekst bewerken]