Naar inhoud springen

1,2-dichlooretheen

Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-dichlooretheen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cis-1,2-dichlooretheen
Structuurformule van cis-1,2-dichlooretheen
Structuurformule van trans-1,2-dichlooretheen
Structuurformule van trans-1,2-dichlooretheen
Algemeen
Molecuulformule C2H2Cl2
IUPAC-naam 1,2-dichlooretheen
Andere namen 1,2-dichloorethyleen; 1,2-DCE
Molmassa 96,95 g/mol
SMILES
Cl/C=C\Cl
CAS-nummer 540-59-0
EG-nummer 208-750-2
Wikidata Q161475
Vergelijkbaar met 1,1-dichlooretheen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H225 - H332 - H412
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210 - P273
EG-Index-nummer 602-026-00-3
VN-nummer 1150
ADR-klasse Gevarenklasse 3
MAC-waarde 200 ppm (793 mg/m3)
LD50 (ratten) (oraal) 770[1] mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,28 g/cm³
Smeltpunt −81 °C
Kookpunt 55 °C
Vlampunt 2 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 460 °C
log(Pow) 2
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-dichlooretheen is een organische chloorverbinding met de molecuulformule C2H2Cl2. Het is een kleurloze vloeistof met een scherpe geur. Er bestaan twee cis-trans-isomeren van, namelijk het trans-isomeer met CAS-nummer 156-60-5 en het cis-isomeer met CAS-nummer 156-59-2.

De kookpunten van de twee isomeren zijn 60 °C voor het cis-isomeer en 48 °C voor het trans-isomeer. De smeltpunten zijn −81 °C voor het cis-isomeer en −50 °C voor het trans-isomeer.

De isomeren van 1,2-dichlooretheen kunnen afzonderlijk gebruikt worden, maar meestal wordt een mengsel van de twee gebruikt.

1,2-dichlooretheen kan worden bereid door de chlorering van acetyleen, of door de reductie van 1,1,2,2-tetrachloorethaan.

Het is ook een bijproduct van de productie van andere C2-gechloreerde koolwaterstoffen zoals trichlooretheen.

1,2-dichlooretheen wordt gebruikt als oplosmiddel voor harsen, lakken, wassen en polymeren; als extractiemiddel voor de extractie van rubber of van olie en vet uit vis en vlees; als koudemiddel en als tussenproduct in de synthese van andere gechloreerde organische verbindingen.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-dichlooretheen is licht ontvlambaar. De damp is zwaarder dan lucht en kan zich langs de grond verspreiden. Ontsteking op afstand is mogelijk.

De stof reageert met sterk oxiderende stoffen. Met (legeringen van) koper of met basen reageert het met vorming van giftig chlooracetyleen dat spontaan kan ontvlammen in lucht.

De stof is irriterend voor ogen en luchtwegen. Ze ontvet de huid. Bij blootstelling aan een hoge dosis kan ze effecten hebben op het centraal zenuwstelsel, met als gevolg een verminderd bewustzijn of narcose.

Langdurige blootstelling kan schade berokkenen aan de lever, de bloedsomloop en het centraal zenuwstelsel.