Poet laureate

Poet laureate of poeta laureatus is de titel van de Engelse hofdichter.

Geschiedenis

De titel gaat terug op die van 'poeta laureatus' in de Romeinse oudheid, die werd gegeven aan dichters die als blijk van waardering voor hun werk op het Capitool gekroond werden met een aan Apollo gewijde lauwerkrans. Onder meer Horatius (in 17 v.Chr.) kreeg deze eretitel.

Van oudsher hadden koningen wel een minstreel of bard in hun gevolg wiens taak het was om de lof van de koning te zingen en plechtige gebeurtenissen literair in te kleden. De functie is dus al heel oud, maar werd in 1616 door koning Jacobus I van Engeland gekoppeld aan een jaarlijkse vergoeding; Ben Jonson was de eerste laureaat. De benoeming was in principe voor het leven.

Andere landen

Diverse andere landen, zoals Zuid-Afrika en de Verenigde Staten hebben het gebruik overgenomen. In Amerika zijn er zelfs poets laureate per staat. Ook de Verenigde Naties kent de functie. Nederland kent sinds 2000 de titel Dichter des Vaderlands.