Doo-wop

Doo-wop er ein musikksjanger som vart utvikla i afroamerikanske miljø i New York City, Philadelphia, Chicago, Baltimore, Newark, Pittsburgh, Cincinnati, Detroit, Washington, D.C. og Los Angeles i 1940-åra og vart særs populær i 1950- og tidleg i 1960-åra. Stilen bygde på vokalharmoni og var ein av dei mest populære, pop-aktige R&B-stilane på den tida. Songaren Bill Kenny (1914–1978) vert ofte kalla «gudfaren for doo-wop» fordi han innførte «topp og botn»-formatet, som består av ein høg tenor som syng førstestemme og ein bassongar som resiterer teksten i midten av songen. Doo-wop vart sungen av vokalgrupper i harmoni med meiningslause stavingar, ein enkel rytme, stundom lite eller ingen instrumentering, og enkel musikk og tekst.^[1]

Doo-wop
Ein typisk akkordprogresjon av doo-wop i C-dur (høyrⓘ)
Stilmessig opphav	Rhythm and blues harmonivokalgrupper acappella negro spirituals barbershop-musikk gospel balladar blues jump blues swing
Kulturelt opphav	1940-åra, afroamerikanske samfunn i fleire store byar på austkysten av USA
Typiske instrument	Kontrabass elektrisk gitar saksofon trommer piano harmonivokal
Avleidde former	Strandmusikk beat Brill Building poprock powerpop soul vokal surf

Den førte hitsingelen som brukte stavinga «doo-wop» var truleg «When You Dance» av The Turbans i 1955.^[2] Omgrepet «doo-wop» vart først nytta på trykk i 1961. Seint i 1950-åra var det mange italiensk-amerikanske grupper som gjorde viktige bidrag til doo-wop-miljøet. Doo-wop nådde toppen i 1961. Doo-wop påverka vidare soul, pop og rock i 1960-åra. Til forskjellige tider frå 1970- til 1990-åra har sjangeren hatt populære periodar. Doo-wop var ein føregangar til mange afroamerikanske musikkstilar som er populære i dag. Doo-wop påverka òg mange store rock and roll-grupper som vart populære seinare på 1900-talet. Doo-wop er ikonisk for ein swing-liknande rytme og bruk av off-beat for å halde takta. Doo-wop la grunnlaget for mange musikalske nyskapingar.