Eduard Toll

Eduard Toll
Fødd	2. mars 1858 Tallinn
Død	1902 Aust-Sibir-havet
Nasjonalitet	Det russiske imperiet
Område	naturvitenskap, zoologi, paleontologi, geologi, Polarforsking, polarforskning
Yrke	oppdagar, paleontolog, zoolog, geolog, naturvitar, polfarer, Cartographic author
Alma mater	Det keiserlige universitet i Dorpat

Eduard Gustav von Toll^[a] (2. mars 1858–1902) var ein russisk baron, geolog og polforskar. Han vart fødd i 1858 i Reval (i dag Tallinn i Estland) og døydde i 1902 ein ukjend stad i Nordishavet. Han vert ofte berre kalla Baron Von Toll eller Eduard V. Toll og høyrte til ein adelsfamilie av baltisk-tysk opphav. Han var gift med baronesse Emmy von Toll.

Toll utdanna seg ved Universitetet i Dorpat (Tartu) som zoolog i 1882. Alt medan han var student reiste han til Middelhavet for å studere dyre- og planteliv og geologi i Algerie og Balearane.

• I 1885-1886 tok Toll del i ein ekspedisjon til Nysibirøyane, organisert av St. Petersburg vitskapsakademi og leia av Alexander Bunge. Eduard Toll utforska Bolsjoj Ljakhovskij, Bunge Land, Faddejevskijøya, Kotelnyjøya, samt vestkysten av Nysibirøyane. I 1886 meinte Toll at han hadde sett ukjend land nord for Kotelnyj og gjetta på at dette var det såkalla «Zemlja Sannikova» (Sannikov Land), eit land som Jakov Sannikov og Matvej Gedenssjtrom hevda å ha sett under ekspedisjonen deira i 1808-1810. Resultatet av ekspedisjonen vart av akademiet omtalt som «ein verkeleg geografisk bragd».

• I 1893 leia Toll ein ekspedisjon for Petersburg vitskapsakademi til nordlege delar av Jaktusk og utforska dei nedre delane av elvane Lena og Khatanga. Eduard Toll var den første til å kartlegge platået mellom Anabarelva og Popigaj og ein fjellrygg mellom Olenek og Anabarelva (som han kalla opp etter Vasilij Prontsjistsjev). Han gjorde òg geologiske undersøkingar rundt elvane Jana, Indigirka og Kolyma. I løpet av eit år og to dagar tilbake la ekspedisjonen 25 000 km, der 4200 km var opp elvane, og gjorde geodesiske målingar langs vegen. For dette harde og vanskelege arbeidet gav Det russiske vitskapsakademiet Eduard V. Toll Den store sølvmedaljen av N.M. Prozjevalskij.

• I 1899 tok Toll del i ei reise med isbrytaren «Jermak» under Stepan Makarov sin kommando til kysten av Spitsbergen.

I 1900-1902 leia Eduard Toll ein ekspedisjon for Petersburg Vitskapsakademi til Nysibirøyane. Den russiske polekspedisjonen på skipet «Zarja» (Заря) hadde som mål å finne det segnomsuste Sannikov Land. Under denne reisa, og særleg under overvintringa nær nordvestdelen av Tajmyrhalvøya og vestlege delar av Kotelnyøya, utførte Eduard Toll omfattande hydrografiske, geografiske og geologiske undersøkingar.

På grunn av særs harde istilhøve måtte ekspedisjonen vere to vintrar i regionen rundt dei forblåste Nysibirøyane. Til slutt reiste Eduard Von Toll til Bennettøya med slede og kajakk i lag med tre ekspedisjonsmedlemmer.

Skipet «Zarja» prøvde å nå Bennettøya for å evakuere Toll og mannskapet hans, men nådde aldri fram på grunn av istilhøva. Toll hadde tydelegvis vald å gå sørover mot kontinentet, men det fanst ikkje spor etter dei fire mennene og dei vart aldri funne att.

To leiteekspedisjonar vart sende ut våren 1903. Ein av dei, under ingeniør M. I. Brusnev, leita langs Nysibirøyane og den andre, under kommandør Aleksandr Koltsjak reiste med kvalbåt til Bennetøya. Dei fann ikkje nokon av dei, men fann dagbøker og reiskap frå Zarjaekspedisjonen, som gav noko lys over kva som hadde skjedd med Baron Eduard Von Toll og følgjesveinane hans.

Eduard Von Toll vart innført på geografiske kart av Fridtjof Nansen. Han namngav bukta nordvest på Tajmyrhalvøya etter Eduard Von Toll. I tillegg finst elva Tollijevaja, eit nes på Tsirkuløya i Mininaskjera, fjell på Novaja Zemlja, det nordlegaste neset på Stolbovojøya, sundet og eit platå ved Kotelnyjøya og den sentrale isbreen på Bennettøya.

Innan visse felt, som paleontologi, zoologi og botanikk, finn ein fleire artar av dyr og planter som er kalla opp etter Baron Eduard Von Toll, som til dømes foraminiferen Dendrophyra tolli (Awerinzew, 1911).

• Karahavet
• Laptevhavet
• Aust-Sibir-havet
• Nysibirøyane
• Nikolaj Nikolajevitsj Kolomeitsev