Dariusz Gnatowski

Wychowywał się w Zabrzu, tam chodził do szkoły podstawowej i liceum. W 1985 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.

Niedługo potem wystąpił jako Pyzo w spektaklu będącym adaptacją powieści Ferdydurke Witolda Gombrowicza, wyreżyserowanym przez Macieja Wojtyszkę dla Teatru Telewizji^[5]. 20 grudnia 1986 zadebiutował w roli Mieczysława Walpurga w dramacie Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze STU w Krakowie. Z teatrem tym był związany przez całą karierę aktorską^[6]. W latach 1987–1988 oraz 1997–2001 współpracował ponadto z Teatrem Ludowym, znajdującym się w krakowskiej dzielnicy Nowa Huta^[7].

W 1988 po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie, występując w pierwszym odcinku serialu Crimen jako członek sekty kosturowców. W 1994 miał natomiast miejsce jego debiut na dużym ekranie, kiedy to wcielił się w Barnabę w filmie Miasto prywatne. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP1 programy dla dzieci takie jak Przewodnik Włóczykija o tematyce turystyczno-historycznej czy Słowa, słówka i półsłówka, czyli teleturniej o tematyce języka polskiego, natomiast w TVN prowadził teleturniej Czas to pieniądz.

W 2002 wraz z Michałem Mularczykiem napisał książkę Dieta bez wyrzeczeń, będącą formą promocji zdrowego stylu życia^[8][7][3].

W 2009 użyczył głosu głównemu bohaterowi radiowej telenoweli Gotowy na wszystko, emitowanej w wakacje na antenie stacji RMF FM.

W 2012 dostał nominację do Nagród Polskiego Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego za rolę w etiudzie Kiedy ranne wstają zorze^[7].

W 2013 założył fundację „Wstańmy Razem. Aktywna Rehabilitacja” i działał na rzecz profilaktyki oraz walki z cukrzycą^[7][9]. W latach 2015–2020 był reżyserem i odtwórcą głównej roli w spektaklu edukacyjnym Słodki drań, przedstawiającym problematykę życia z cukrzycą.

Od wczesnych lat życia zmagał się z otyłością. W 2009 zdiagnozowano u niego retinopatię^[10] oraz stopę cukrzycową będące skutkiem nieleczonej przez wiele lat cukrzycy typu 2^[11][3][7].

20 października 2020 trafił do Szpitala im. Józefa Dietla w Krakowie z powodu zapalenia płuc, po czym doszło do ostrej niewydolności oddechowej, w wyniku czego zmarł tego samego dnia^[12][2]. Stwierdzono u niego zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, wywołującym COVID-19^[13][14][15]. Urna z prochami aktora została pochowana 3 listopada 2020 na cmentarzu podgórskim w Krakowie^[16] (kw. XXXIV).

Syn Janusza i Janiny^[1]. Od 1990 był żonaty z Anną Wach, z którą miał córkę Julię^[7][12]. Mieszkał w Gorzkowie koło Wieliczki^[17][7].

• Srebrny Krzyż Zasługi – 2005^[21]
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2016^[22][23]
• Odznaka „Honoris Gratia” – 2016^[7][23]

• Dariusz Gnatowski w bazie IMDb (ang.)
• Dariusz Gnatowski w bazie Filmweb
• Dariusz Gnatowski w bazie filmpolski.pl
• Dariusz Gnatowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
• Dariusz Gnatowski w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”