Cessna 180samolot turystyczny amerykańskiej firmy Cessna, został oblatany w 1953 roku. Samolot to wczesna wersja Cessny 182 i 185. Cessna 180 służyła także w wersji wojskowej w wielu krajach. Na pokład Cessny 180 wchodziły 4 osoby. Produkcję zakończono w 1981 roku. Samolot odniósł duży sukces rynkowy tak samo jak jego późniejsze wersje 182 i 185.

Cessna 180 Skywagon
Ilustracja
Cessna 180
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Cessna

Typ

samolot turystyczny

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1953

Lata produkcji

19531981

Liczba egz.

6193

Dane techniczne
Napęd

Continental O-470

Moc

230 KM

Wymiary
Rozpiętość

10,92 m

Długość kadłuba

7,98 m

Wysokość

2,36 m

Powierzchnia nośna

16,2 m²

Profil skrzydła

NACA 2412 / NACA 0012

Masa
Własna

771 kg

Startowa

1202 kg (180,180A-F) / 1270 kg (180G-K)

Osiągi
Prędkość maks.

148 kt (274 km/h)

Prędkość przelotowa

142 kt (263 km/h)

Prędkość minimalna

48 kt (89 km/h)

Prędkość wznoszenia

1100 ft/min

Pułap

17700 ft (5400 m)

Zasięg

890 NM (1650 km)

Dane operacyjne
Liczba miejsc
4
Cessna 180
Cessna 180B wyposażona w pływaki
Rok 1960, Rzeka Nowitna na Alasce, tankowanie Cessny 180 z beczki

Historia

edytuj

Cessna 180 powstała jako odpowiedź na zapotrzebowanie samolotu o większym udźwigu niż Cessna 170. Prototyp, zarejestrowany jako N41697, oblatano 26 Maja 1952 roku. Wszystkie wersje były wyposażone w podwozie klasyczne (z kółkiem tylnym), w roku 1956 powstała wersja z kółkiem przednim, dla odróżnienia nazwana Cessna 182 Skylane. Ponadto w roku 1960 Cessna wprowadza do produkcję znaczącą cięższą, mocniejszą odmianę jako model 185, również wyposażoną w podwozie klasyczne. Przez pewien czas produkowano wszystkie trzy wersje[1].

Konstrukcja

edytuj

Płatowiec jest konstrukcji całkowicie metalowej, wykonany z aluminium. Kadłub konstrukcji półskorupowej, z poszyciem nitowanym do wręg i podłużnic. Skrzydła wsparte zastrzałem, podobnej konstrukcji, z poszyciem nitowanym do dźwigarów i podłużnic. Podwozie w układzie klasycznym, podwozie główne wykonane ze stali sprężynującej, podwozie tylne składało się ze sterowalnego kółka zamocowanego do rury stalowej. W latach 1953–1963, montowano dwa okna w bokach kadłuba, natomiast od 1964 dodano trzecie, identyczne jak modelu 185. Cessna 180 jest przystosowana do montażu pływaków lub nart zamiast konwencjonalnego podwozia.

Wersje

edytuj
Nazwa Silnik Moc Masa startowa Data certyfikacji
180 Continental O-470-A/J/K 225/230 KM 1157 kg (2550 lb) 23 grudnia 1952
180A Continental O-470-K 230 KM 1202 kg (2650 lb) 17 grudnia 1956
180B Continental O-470-K 230 KM 1202 kg (2650 lb) 22 sierpnia 1958
180C Continental O-470-L/R 230 KM 1202 kg (2650 lb) 8 lipca 1959
180D Continental O-470-L/R 230 KM 1202 kg (2650 lb) 14 czerwca 1960
180E Continental O-470-L/R 230 KM 1202 kg (2650 lb) 21 września 1961
180F Continental O-470-L/R 230 KM 1202 kg (2650 lb) 25 czerwca 1962
180G Continental O-470-L/R 230 KM 1270 kg (2800 lb) 19 lipca 1963
180H Continental O-470-L/R 230 KM 1270 kg (2800 lb) 17 czerwca 1964
180J Continental O-470-R/S 230 KM 1270 kg (2800 lb) 13 października 1972
180K Continental O-470-U 230 KM 1270 kg (2800 lb) 19 sierpnia 1976

Na podstawie Certyfikatu Typu[2]

Wojskowi użytkownicy

edytuj

Wersje wojskowe oparte na 180E i 180H, oznaczono U-17. Wyposażone zostały w mocniejszy 300 konny silnik Continental IO-520-D i zwiększono ich maksymalną masę startową do 3350 lb (1610 kg)[3]

Przypisy

edytuj