Herms Niel

Ten artykuł od 2020-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Herms Niel (właśc. Ferdinand Friedrich Hermann Nielebock; ur. 17 kwietnia 1888 w Nielebock koło Genthin; zm. 16 lipiec 1954 w Lingen)^[1] – niemiecki kompozytor muzyki marszowej.

1895 rodzina Nielebock zamieszkała w gminie Altenplathow koło Genthin. Po ukończeniu szkoły w 1902 Hermes Niel pobierał nauki u miejskiego kapelmistrza w Genthin Adolfa Büchnera. W październiku 1906 wstąpił do 1. pułku gwardii w Poczdamie, gdzie grał jako oboista i puzonista. Podczas I wojny światowej był kierownikiem kapeli 423. pułku piechoty. Po zakończeniu wojny w 1918 wystąpił z wojska i do 1927 pracował jako urzędnik skarbowy. Niel był współzałożycielem utworzonej w 1927 w Poczdamie orkiestry Ritterschaftsorchester, w której działał jako kompozytor i autor tekstów.

W czasie nazizmu był między innymi kapelmistrzem w organizacji Reichsarbeitsdienst (RAD) i kierował stacjonującą w Golm państwową orkiestrą wojskową. Podczas zjazdów partii NSDAP w Norymberdze Niel dyrygował wszystkimi występami orkiestry RAD. Tworzył we własnym studio muzycznym na Exerzierstraße w Berlinie. Zyskał popularność jako kompozytor szlagierów. Wiele jego marszowych piosenek cieszyło się dużym powodzeniem wśród żołnierzy Wehrmachtu.

Według relacji niemieckiej kroniki filmowej, Herms Niel w ramach tournée po Włoszech z państwową orkiestrą wojskową Rzeszy, dał w 1940 w Rzymie koncert dla rannych żołnierzy włoskich.