Humbert III Sabaudzki

Humbert III był synem Amadeusza III z dynastii sabaudzkiej i Matyldy z Albon. W młodości otrzymał wykształcenie od św. Amadeusza z Lozanny. Żenił się czterokrotnie. W 1151 wziął ślub się z Fajdiwą (1135-1154), córką Alfonsa I, hrabiego Tuluzy. Owdowiawszy, przeniósł się do monasteru w Aulpes nad Jeziorem Genewskim, jednak możni przekonali go do powrotu do Sabaudii^[2]. Około 1155 ożenił się z Gertrudą flandryjską (zm. 1177), córką Thierry'ego Alzackiego, hrabiego Flandrii. To małżeństwo zostało unieważnione w 1163, miał z niego córkę Agnieszkę (zmarłą młodo). Gertrudę uwięziono - wypuszczono ją dopiero dzięki wstawiennictwu Roberta, biskupa Cambrai, i powróciła na dwór brata Filipa Alzackiego. W 1164 Humbert ożenił się z Klemencją von Zähringen (zm. 1167), córką Konrada I, księcia Zähringen. Para doczekała się trzech córek:

• Zofii (1165-1202), żony Azzo VI d’Este
• Adelajdy (1166-1178), zaręczonej z Janem bez Ziemi
• Eleonory (1167-1204), prawdopodobnej żony Bonifacego, markiza Montferrat

Po jej śmierci możni nie pozwolili władcy na życie zakonne, gdyż dziedzicem tronu stałby się prawdopodobnie Jan bez Ziemi. W 1177 Humbert ożenił się z Beatrice de Viennois (zm. 1230), córką Gerarda I, hrabiego Mâcon i Vienne. Miał z nią dwoje dzieci:

• Tomasza (1178-1233), hrabiego Sabaudii
• córkę (zm. w wieku lat siedmiu)

Po narodzinach męskiego potomka Humbert III chciał przebywać w klasztorze, gdzie żył w pokorze i uniżeniu. Źródła różnią się co do okoliczności śmierci - część podaje, że zmarł w klasztorze w Hautecombe, inne, że zginął broniąc kraju przed obcymi wojskami w Chambéry^[2].

Humbert został beatyfikowany w 1836 roku przez papieża Grzegorza XVI. Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci^[3].

• kult świętych
• wstawiennictwo świętych

• Humbert III (ang.)