Nintendo 64
japońska konsola gier wideo
Ten artykuł należy dopracować
Nintendo 64 – konsola gier wideo stworzona przez przedsiębiorstwo Nintendo. Premiera konsoli w Japonii odbyła się 23 czerwca 1996 roku, w Ameryce Północnej – 29 września 1996, a w Europie – 1 marca 1997 roku. Oficjalnie prace nad konsolą rozpoczęły się 23 sierpnia 1993. W tym dniu poinformowano o podpisaniu umowy między Nintendo a Silicon Graphics, w której była mowa o projekcie „Reality”, mającym na celu stworzenie nowej konsoli do gier. Początkowo konsola miała nosić nazwę Ultra Nintendo, skróconą później do Ultra 64.
 Konsola Nintendo 64 z oryginalnym kontrolerem | |
| Typ | |
|---|---|
| Producent | |
| Generacja | |
| Premiera |
JP: 23 czerwca 1996 |
| CPU |
93,75 MHz MIPS VR4300 |
| GPU |
62,5 MHz SGI RCP |
| Pamięć operacyjna |
4 MB RDRAM, rozszerzalna do 8 MB |
| Nośniki danych | |
| Kontrolery |
gamepad (maks. 4) |
| Sprzedanych jednostek |
32,93 miliony |
| Najlepiej sprzedawana gra |
|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Strona internetowa | |
Sprzedano ponad 32 mln egzemplarzy sprzętu[2].
Dane techniczne
edytuj- procesor: 64 bit MIPS VR4300 (kompatybilny z R4300i) (RISC) 93,75 MHz
- 24 kB L1 Cache
- 93 mln operacji na sekundę
- wyprodukowany przez firmę NEC i zbudowany z ponad 4 mln tranzystorów w technologii 0,35 µm
- koprocesor: 64 bit MIPS RISC RCP (Reality Immersion Co-Processor) i DP (Pixel Drawing Processor) 62,5 MHz
- ponad 500 mln operacji na sekundę, to jest około 10 razy więcej niż procesory Pentium o podobnym taktowaniu.
- zawiera RSP (Reality Signal Processor) – odpowiedzialny za dźwięk i za przetwarzanie grafiki 3D
- zawiera RDP (Reality Drawing Processor) – przeprowadza operacje na pikselach i jest odpowiedzialny za następujące funkcje:
- Advanced Texture-Mapping – zaawansowane mapowanie tekstur:
- Detail Texturing – teksturowanie szczegółów
- Tri-linear Mip Map Interpolation – trójliniowa interpolacja mipmap
- Perspective Correction – korekcja perspektywy
- Environment Mapping – mapowanie otoczenia
- Depth Buffering – buforowanie głębi
- Advanced Texture-Mapping – zaawansowane mapowanie tekstur:
- potrafi wyświetlić do 150 000 wielokątów na sekundę z następującymi efektami:
- Color Combiner
- Anti-Aliasing and Blending
- Rasterizing
- Z-Buffering – Z-bufor
- Automatic LOD (Level Of Detail) Management – automatyczne zarządzanie poziomem detali obiektów
- Vertex positioning and transformations – pozycjonowanie i transformacja wierzchołków
- Depth, color and texture clipping
- Transparency (256 levels max) – przezroczystość (max. 256 poziomów)
- Gouraud Shading – cieniowanie Gourauda
- grafika: 256x224, max. 640x480, 16,8 mln kolorów z czego w jednej chwili może być wyświetlanych 32 000.
- pamięć: 4 MB Rambus DRAM, istnieje możliwość rozbudowania do 8 MB za pomocą Expansion Pak
- pracuje na magistrali 9-bitowej o faktycznej częstotliwości 500 MHz.
- przepustowość 562,5 MB/s
- wewnętrzna magistrala danych między pamięcią i koprocesorem jest 128-bitowa
- dźwięk: stereo 16 bit, kompresja ADPCM
- nośnik danych: kartridż o pojemności od 32 do 512 Mbit (od 4 do 64 MB).
- wejścia: 4 porty padów 3 pinowe
- wyjścia:
- Composite Video
- S-Video
- RGB (tylko w systemie NTSC)
- analogowy dźwięk stereo
- RF poprzez zewnętrzny modulator[3]
- wymiary: 260 × 170 mm x 73 mm
- waga: 1,1 kg
Akcesoria do N64
edytuj
- Adaptoid – przejściówka umożliwiająca podłączenie joypada od konsoli do gniazda USB w komputerach.
- Backup Units – urządzenia umożliwiające zrobienie kopii zapasowej gry z kartridża:
- Doctor V64 – to pierwsze tego typu urządzenie wyprodukowane przez firmę Bung.
- V64jr – drugie urządzenie z firmy Bung.
- CD64 – wyprodukowane przez firmę UFO / Success Company w 1998, posiada 16 MB pamięci RAM.
- CD64 Plus – wyprodukowane przez firmę UFO / Success Company, posiada 32 MB pamięci RAM.
- Z64 – wyprodukowane przez firmę Interesting Devices z Tajwanu i sprzedawane w USA przez firmę Harrison Electronics.
- Controller Pak – jest to karta pamięci dla niektórych gier jest konieczna żeby móc zapisać stan gry np. Turok: Dinosaur Hunter, Turok 2: Seeds Of Evil, Pokémon Stadium, a w pozostałych grach nie jest wymagana, gdyż kartridż z grą posiadał możliwość zapisania.
- DexDrive – urządzenie do archiwizowania i kopiowania danych z kart pamięci (Controller Pak) na komputer klasy PC.[4]
- Expansion Pak – rozszerza pamięć RAM o dodatkowe 4 MB, polepszając jakość grafiki w wyższej rozdzielczości. Bez niego nie da się uruchomić dwóch gier: Donkey Kong 64 i The Legend of Zelda: Majora’s Mask, używany jest poza tym do poprawy grafiki w około czterdziestu tytułach niezależnych producentów, w tym Turok 2: Seeds Of Evil, Rayman 2 oraz Perfect Dark.
- Game Buster, GameShark, Action Replay – umożliwiają stosowanie kodów podobnie jak Game Genie w innych konsolach.
- Import Adapter, N64 Passport – urządzenie umożliwiające granie w importowane gry na europejskim N64 i odwrotnie.
- kierownica – wykorzystywana w wyścigach. Wyprodukowana przez firmę Gamester jako model LX4, posiada efekt wibracji.
- myszka – wykorzystywana np. w Mario Artist: Paint Studio.
- 64DD – dodatkowa przystawka zawierająca napęd dysków magnetycznych wydany tylko w Japonii. Na takich dyskach mieściło się więcej danych niż na kartridżach, ponieważ na początku dostępne były tylko kartridże o mniejszej pojemności. Możliwe było także wydanie gry na kilku dyskach.
- RadnetDD Keyboard – klawiatura wykorzystywana tylko z dyskiem do 64DD RadnetDD Disk i umożliwiająca pisanie e-maili, rozmowę na czacie itp.
- Rumble Pak – urządzenie dodające wibrację do pada na baterie AA potocznie zwane „paluszkami” lub nieco mniejsze AAA. Są też modele pobierające prąd z joypada.
- Transfer Pak – urządzenie, dzięki któremu można przesyłać dane między grami na Nintendo 64 oraz Game Boy/Game Boy Color. Niewiele gier wykorzystuje to urządzenie.
- Tristar 64 – urządzenie umożliwiające grę w gry z konsoli Famicom, Nintendo Entertainment System, Super Famicom i Super Nintendo Entertainment System.
- Voice Recognition Unit (VRU) – urządzenie do rozpoznawania głosu wykorzystywane tylko w grze Hey You, Pikachu! oraz Densha de Go! 64.
- Tilt Pak – urządzenie przypominające z wyglądu Rumble Pak, które pozwala na sterowanie w grze za pomocą przechylania całego joypada. Zawiera też wbudowaną funkcję rumble.
- Bio Sensor – z wyglądu przypomina Controller Pak z kablem i klipsem na końcu. Klips przypina się do płatka usznego i dzięki temu konsola odczytuje nasz puls. W zależności od tego jak rozwija się akcja na ekranie nasz puls może przyspieszać lub zwalniać co, dzięki Bio Sensorowi, zwrotnie wpływa na wydarzenia w grze – gdy zaczynamy się denerwować akcja robi się szybsza, gdy się uspokoimy wszystko wraca do normy. Produkt wydany został tylko na japoński rynek i kompatybilny jest z jedną grą – Tetris 64 (nie mylić z The New Tetris). Bio Sensor wyprodukowała firma Seta.
- GB Hunter – przejściówka pozwalająca grać w gry z Game Boy / Game Boy Color na N64. Dużym minusem jest brak możliwości zapisu gry.
- Wide-Boy 64 – jest to urządzenie które też pozwala grać gry z Game Boy/Game Boy Color, ale również z GBA.
Gry
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Jak wyglądały ceny konsol w Polsce na przestrzeni lat 1996-2006? [online]
- ↑ IR Information : Sales Data – Dedicated Video Game Sales Units [online], Nintendo Co., Ltd. [dostęp 2023-06-08] (ang.).
- ↑ | Nintendo – Customer Service | Nintendo 64 – Nintendo 64 RF to VCR Hookup [online], www.nintendo.com [dostęp 2016-10-30].
- ↑ http://www.retroage.net/index.php?option=com_content&task=view&id=142&Itemid=120 Dex Drive w serwisie http://www.retroage.net.