ORP Wdzydze (646) – polski współczesny trałowiec redowy, wodowany 24 czerwca 1994 roku; ostatnia jednostka projektu 207M.

ORP Wdzydze
Ilustracja
ORP „Wdzydze”
Klasa

trałowiec

Typ

Mamry

Projekt

207M

Historia
Stocznia

Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni

Położenie stępki

07 lipca 1992

Wodowanie

24 czerwca 1994

 Marynarka Wojenna
Wejście do służby

2 grudnia 1994

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

217 ton

Długość

38,47 m

Szerokość

7,2 m

Zanurzenie

1,7 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne M401A1, każdy o mocy 1000 KM.
Prędkość

14 węzłów

Zasięg

1500 Mm

Sensory
radar nawigacyjny Sperry Marine BridgeMaster II
radiostacja HF RR 3907-02
odbiornik HF EKD 514 i EKD 315
radiostacja UKF/VHF Rs 6115/2 Brzęczka
stacje hydroakustyczne: SHL-100 Flaming A i SHL-200 Flaming B
Uzbrojenie
zestaw artyleryjsko – rakietowy ZU-23-2MR Wróbel II
2 wyrzutnie rakiet PPZR Grom
tory minowe dla 6 min wz. 08/39 (OS) lub 24 min JaM
morski małomagnetyczny trał kontaktowy MMTK-1M
małomagnetyczny trał akustyczny MTA-2
trał elektromagnetyczny TEM-PE-1M2
Załoga

30 oficerów i marynarzy

Bandera Marynarki Wojennej jednostki została podniesiona 2 grudnia 1994. ORP "Wdzydze" jest ostatnim z serii 4 trałowców redowych projektu 207M, będącą zmodernizowaną wersją trałowców projektu 207P Gardno, służących do poszukiwania i niszczenia min kontaktowych i niekontaktowych. Kadłub okrętu jest wykonany z laminatu poliestrowo-szklanego.

ORP "Wdzydze" od początku działalności w składzie 13 dywizjonu Trałowców przebył 13 895 mil morskich, trałując 206 kilometrów kwadratowych powierzchni morza oraz stawiając w ramach ćwiczeń 34 różnego rodzaju miny.

W dniu 23 lipca 1997, w trakcie pełnienia dyżuru bojowego, załoga okrętu sprawdziła swoje bojowe umiejętności wykrywając i niszcząc ogniem artyleryjskim minę bojową. Załoga ORP "Wdzydze" miała sposobność podnosi swoje kwalifikacje i wielokrotnie sprawdzać poziom wyszkolenia biorąc udział w ćwiczeniach narodowych, jak i w ramach współpracy międzynarodowej w wielu przedsięwzięciach, takich jak Baltops, Murena, Rekin itp.

W czerwcu 2017 brał udział w międzynarodowych manewrach BALTOPS[1].

Projekt i budowa

edytuj
Osobny artykuł: Trałowce projektu 207.

W połowie lat 60. XX wieku Polska Marynarka Wojenna znacznie rozbudowywała siły przeciwminowe, które liczyły 56 okrętów 5 typów, w tym dwa typu kutrów trałowych. Wraz z końcem lat 60. w Dowództwie Marynarki Wojennej (DMW) zrodziła się koncepcja budowy nowego typu trałowca redowego. W tym celu podjęto i przeprowadzono wiele analiz technicznych tak, że w 1968 roku opracowano wstępne wymagania taktyczno-techniczne nowych okrętów, których kadłuby miały być drewniane. Wkrótce jednak zarzucono tę koncepcję i rozpoczęto szereg prac naukowo-badawczych z zakresu konstrukcji i technologii okrętów z laminatów poliestrowo-szklanych (LPS), wyposażenia trałowego, czy też minimalizacji pól fizycznych. Na początku 1970 roku w Biurze Projektowo-Konstrukcyjnym Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku, rozpoczęto prace projektowe nad nową jednostką małomagnetycznego trałowca redowego. Rolę głównego konstruktora sprawował mgr inż. Roman Kraszewski, którego później zastąpił mgr inż. Janusz Jasiński. Z ramienia Szefostwa Budowy Okrętów DMW nadzór sprawował kmdr Kazimierz Perzanowski. W tym samym roku ukończono analizę taktyczno-techniczno-ekonomiczną okrętu, który otrzymał numer projektowy 207 i jawny kryptonim Indyk. Jednostką prototypową, nosząca oznaczenie projektu 207D, był ORP „Gopło”

ORP „Wdzydze” był czwartą i ostatnią, ulepszoną w stosunku do projektu 207P jednostką z serii 207M (typu Mamry), zwodowano go 24 czerwca 1994 roku w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni[2]. W tym dniu też nadano nazwę okrętu; matką chrzestną była Halina Zalewska[3].

Jest to jednostka małomagnetyczna, przeznaczona do poszukiwania i niszczenia min morskich kontaktowych i niekontaktowych postawionych w zagrodach minowych lub pojedynczo. Ograniczenie pola magnetycznego osiągnięto głównie dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatu poliestrowo-szklanego. Trałowiec „Wdzydze” projektu 207M stanowi zmodernizowaną wersję okrętów 207P (typu Gardno). Zastosowano na nim nowszej generacji wyposażenie hydrolokacyjne, trałowe oraz artyleryjskie[4][2].

Służba

edytuj
 
ORP „Wdzydze” w Gdyni, 2017

Do służby w Marynarce Wojennej przyjęty został 2 grudnia 1994 roku. Jednostka weszła do składu 13 Dywizjonu Trałowców 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu (początkowo należącego do 9 Flotylli Obrony Wybrzeża)[5].

W dniach 21-25 maja 2001 roku ORP Wdzydze brał udział w międzynarodowych ćwiczeniach SQUADEX 01, wraz z niszczycielami min ORP „Mewa” i ORP „Czajka” oraz trałowcem ORP „Gopło”. W kwietniu 2003 jednostka reprezentowała Marynarkę Wojenną na międzynarodowych ćwiczeniach MCM SQNEX, wraz z trałowcem ORP Gopło i niszczycielem min ORP „Flaming” na wodach Południowego Bałtyku. 19 marca 2004, wraz z trałowcami ORP „Wigry” i ORP „Śniardwy” oraz śmigłowcem ratowniczym Mi-14PS brał w akcji poszukiwania pilota samolotu Su-22, z którym to utracono kontakt. Ostatecznie pilot został uratowany przez załogę śmigłowca[2].

W dniach 7- 20 czerwca 2008 roku okręt brał udział w międzynarodowych ćwiczeniach BALTOPS 08, wraz z trałowcem ORP „Mamry”. W październiku 2010 jednostka uczestniczyła w krajowych manewrach ANAKONDA 10[2].

W dniach 6-24 czerwca 2013 ORP Wdzydze uczestniczył w międzynarodowych ćwiczeniach BALTOPS 13, wraz z trałowcami ORP „Mamry”, ORP „Gopło”, ORP „Gardno”, ORP „Bukowo” i ORP „Hańcza”, okręt podwodnym ORP „Orzeł” oraz okrętem dowodzenia ORP „Kontradmirał Xawery Czernicki”, który w tym czasie był okrętem flagowym zespołu SNMCMG 1. Ćwiczenia odbywały się na wodach Bałtyku[2].

W dniach 23-25 stycznia 2016 roku jednostka wraz z grupą nurków minerów oraz niszczycielem min ORP Flamingi trałowcem ORP Gopło przeprowadził operację podniesienia a następnie przeholowania i zniszczenia niemieckiej miny dennej, która spoczywała w kanale portowym Portu Gdańsk, w rejonie Twierdzy Wisłoujście. W czerwcu 2016 uczestniczył w krajowych manewrach ANAKONDA 16, natomiast w październiku tego samego roku brał udział w krajowych manewrach WARGACZ 16[2].

Kolejni dowódcy okrętu

edytuj
  • por. mar. Jarosław Handz
  • kpt. mar. Andrzej Oziembłowski
  • kpt. mar. Artur Rożek
  • kpt. mar. Sławomir Budka
  • kpt. mar. Bartosz Wójcik
  • kpt. mar. Marcin Mortka

Bibliografia

edytuj
  • Jacek Krzewiński, "Trałowce bazowe projektu 207M", NTW nr 3/1993, ISSN 1230-1655

Przypisy

edytuj
  1. Wojciech Mazurkiewicz, Międzynarodowe ćwiczenia morskie „BALTOPS-17”, "Lotnictwo Aviation International" nr 9/2017, s. 72-73
  2. a b c d e f Jednostki Polskiej Marynarki Wojennej - ORP WIGRY (644) [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 26 lipca 2018 [dostęp 2020-08-26] (pol.).
  3. Janusz Walczak. Z życia Marynarki Wojennej RP. „Okręty Wojenne”. Nr 11, s. 5, 1994. ISSN 1231-014X. 
  4. Trałowce typu Mamry [online], Wojsko-Polskie.pl [dostęp 2020-08-25] (pol.).
  5. Jednostki Polskiej Marynarki Wojennej - ORP Mamry (643) [online], Gdańsk Strefa Prestiżu, 31 lipca 2017 [dostęp 2020-12-14] (pol.).