statek (1.1)
 
statek (1.2) kosmiczny
wymowa:
?/i, IPA[ˈstatɛk], AS[statek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. duży obiekt do przewozu towarów lub ludzi drogą wodną
(1.2) każde urządzenie do takiego przewozu dowolną drogą inną niż ląd; zob. też statek w Wikipedii
(1.3) st.pol. daw. stateczność, powaga[1]; cecha właściwa ludziom rozsądnym
(1.4) przest. majątek, mienie, dostatek; nieruchomość wiejska[2]
(1.5) przest. (współcz. gw. (Śląsk Cieszyński)[3]) zwierzęta domowe; bydło[2]
odmiana:
(1.1-2)
(1.3-5)
przykłady:
(1.1) Na horyzoncie widać było sylwetkę statku.
(1.1) Tench zaczął krzyczeć w kierunku statku, lecz na nic to się nie zdało[4].
(1.2) Statek kosmiczny wylądował na Księżycu.
(1.3) Koleją statek i żart chodzi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) statek pasażerski / wycieczkowy / żaglowy / handlowy / piracki / rybacki / rzeczny / wielorybniczystatek pożarniczypłynąć statkiem • wsiadać na statek • schodzić ze statku • wodować statek • statek płynie / wpływa do portu / wypływa na morze
(1.2) statek wodny / powietrzny / kosmiczny / cywilny
synonimy:
(1.1) hist. korab, daw. podn. nawa, gw. kurp
(1.3) stateczność, ustatkowanie, powaga, rozsądek
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) jednostka pływająca
hiponimy:
(1.1) katamaran, okręt, żaglowiec; drobnicowiec, gazowiec, holownik, kablowiec, kabotażowiec, kliper, kontenerowiec, lodołamacz, masowiec, rudowęglowiec, tramp, transatlantyk, transportowiec, trawler, wycieczkowiec, zbiornikowiec
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. statki nmos
zdrobn. stateczek m
przym. statkowy
(1.3)
rzecz. stateczność ż, statkowanie n, ustatkowanie n
czas. statkować się, ustatkować się
przym. stateczny
przysł. statecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *statъkъ
uwagi:
zobacz też: statki
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stateczność
źródła:
  1. Jolanta Maćkiewicz, Zbigniew Majchrowski, Stanisław Rosiek, Między tekstami 1. Początki. Średniowiecze (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2004, s. 179.
  2. 2,0 2,1   Hasło „statek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  4. Graham Greene, „Moc i chwała” (tłum. Bolesław Taborski)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) gospodarstwo, majątek ziemski
(1.2) ekon. dobro
(1.3) majątek, mienie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stateček m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: