Przejdź do zawartości

Christoph Ransmayr

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christoph Ransmayr
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1954
Wels

Narodowość

austriacka

Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Dziedzina sztuki

literatura

Strona internetowa

Christoph Ransmayr (ur. 20 marca 1954 w Wels, Górna Austria) – austriacki pisarz.

Ransmayr dorastał w austriackim Roitham, a w latach 1972–1978 studiował filozofię oraz etnologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1982 całkowicie poświęcił się pisaniu i mieszka w Wiedniu oraz irlandzkim West Cork(inne języki).

W swojej twórczości Ransmayr czerpie inspiracje ze swoich licznych podróży oraz z wydarzeń historycznych, które wzbogaca o elementy fikcyjne. Jego najbardziej znanym dziełem jest powieść Die letzte Welt (Ostatni świat), która jest adaptacją Metamorfoz Owidiusza i została wielokrotnie nagradzana. Wspólnie z Martinem Pollackiem napisał książkę Pogromca wilków. Trzy duety literackie, której akcja dzieje się w Polsce. Jest to jedno z jego kilku dzieł, które przetłumaczono na język polski[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Strahlender Untergang, 1982.
  • Die Schrecken des Eises und der Finsternis, 1984
  • Die letzte Welt, 1988 (pol. Ostatni świat, przeł. J.S. Buras, 1998).
  • Morbus Kitahara, 1995 (pol. Morbus Kitahara, przeł. S. Lisiecka, 2003).
  • Der Weg nach Surabaya, 1997.
  • Die dritte Luft, oder Eine Bühne am Meer, 1997.
  • Die Unsichtbare. Tirade an drei Stränden, 2001.
  • Der Ungeborene, oder Die Himmelsareale des Anselm Kiefer, 2002.
  • Die Verbeugung des Riesen. Vom Erzählen, 2003.
  • Geständnisse eines Touristen. Ein Verhör, 2004.
  • Der fliegende Berg, 2006 (pol. Latająca góra, przeł. J.S. Buras, 2007).
  • (z Martinem Pollackiem) Der Wolfsjäger. Drei polnische Duette, 2011 (pol. Pogromca wilków. Trzy duety literackie, przeł. K. Niedenthal, 2012).
  • Atlas eines ängstlichen Mannes, 2012 (pol. Atlas lękliwego mężczyzny, przeł. J.S. Buras, 2016).
  • Cox oder der Lauf der Zeit, 2016 (pol. Cesarski zegarmistrz, przeł. J.S. Buras, 2018).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krótka biografia Ransmayra na stronie autora [online] [dostęp 2017-02-13].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Kopacki, Literatura samonegacji. Postawy narracyjne w prozie niemieckojęzycznej przełomu XX i XXI wieku, Warszawa 2009.
  • Rafał Pokrywka: Współczesna powieść niemieckojęzyczna, Kraków 2018.