Elżbieta Jagiellonka (1482–1517)

Elżbieta Jagiellonka
	księżna legnicka
Okres	od 1515; do 16 lutego 1517
Jako żona	Fryderyka II
	Dane biograficzne
Dynastia	Jagiellonowie
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1482 ; Litwa
Data i miejsce śmierci	16 lutego 1517 ; Legnica
Ojciec	Kazimierz IV Jagiellończyk
Matka	Elżbieta Rakuszanka
Mąż	Fryderyk II
Dzieci	Jadwiga
	Multimedia w Wikimedia Commons

Elżbieta Jagiellonka (ur. 13 listopada 1482 na Litwie, zm. 16 lutego 1517 w Legnicy) – królewna polska, księżniczka litewska, księżna legnicka. Najmłodsza córka Kazimierza IV Jagiellończyka.

Biografia

W latach 1505–1509 o jej rękę starał się Bogdan III Jednooki, hospodar mołdawski, jednak m.in. ze względu na sprzeciw Elżbiety do małżeństwa nie doszło. W listopadzie 1515 roku poślubiła Fryderyka II, księcia legnickiego.

Była trzynastym i ostatnim dzieckiem Kazimierza IV Jagiellończyka, króla Polski i wielkiego księcia litewskiego, i jego żony Elżbiety Rakuszanki, księżniczki austriackiej, królewny niemieckiej, czeskiej i węgierskiej.

Elżbieta była mocno związana z matką; po śmierci ojca stale przebywała u jej boku. W 1495 roku wraz z matką i swoją siostrą Barbarą odwiedziła na Litwie swojego brata Aleksandra i jego żonę Helenę.

W 1496 roku Jan Cycero, elektor brandenburski, rozpoczął starania o rękę Elżbiety dla swojego dwunastoletniego syna Joachima.

W 1504 król Aleksander Jagiellończyk przyznał jej zaopatrzenie dożywotnie, zabezpieczone na Łęczycy, Radomiu i Przedczu.

Konflikt Zygmunta I Starego z hospodarem mołdawskim Bogdanem zakończyło podpisanie 23 stycznia 1510 roku traktatu pokojowego w Kamieńcu Podolskim, mocą którego Bogdan zrezygnował ze starania się o rękę Elżbiety, a sporna sprawa Pokucia została oddana do rozstrzygnięcia Władysławowi węgierskiemu^[1].

12 września 1515 w Krakowie, biskup wrocławski Jan Thurzo, w imieniu księcia legnickiego Fryderyka II podpisał układ małżeński. Ślub odbył się we Wrocławiu 25 listopada 1515.

Elżbieta zmarła przy porodzie córki Jadwigi i została pochowana w kościele kartuzów w Legnicy. W 1548 roku jej zwłoki zostały przeniesione do innej legnickiej świątyni – kościoła św. Jana.

Przypisy

↑ Katarzyna Niemczyk, Problem Pokucia, spornego terytorium polsko-mołdawskiego w końcu XV i początku XVI wieku, w: Studia Historyczne, R. LVII (2014), s. 172-173.

Bibliografia

Wdowiszewski Z., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, AVALON, Kraków 2005, s. 132-137
Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, AVALON, Kraków 2007, s. 208-209

[1] Katarzyna Niemczyk, Problem Pokucia, spornego terytorium polsko-mołdawskiego w końcu XV i początku XVI wieku, w: Studia Historyczne, R. LVII (2014), s. 172-173.

[1]