Przejdź do zawartości

Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Wikipedia:SG)
Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…że według geofizyków w Układzie Słonecznym jest aż 38 planet? (na zdjęciu)

…co u torfowca okazałego może przypominać szczurzy ogon?

…która lektura szkolna dla dzieci może być równocześnie poradnikiem o wychowaniu i opiece nad psem?

kto dowodził udaną akcją opanowania elektrowni na Powiślu w pierwszych dniach powstania warszawskiego?

…jak nazywają się nowe kutry patrolowe amerykańskiej straży wybrzeża zastępujące wysłużone jednostki typu Island?

Wydarzenia

Inwazja Rosji na UkrainęWojna Izraela z HamasemPowódź w Europie Środkowej

Zmarli: FaridaDikembe MutomboKris Kristofferson (na zdjęciu)Alexandre do NascimentoJadwiga RomańskaHasan Nasr AllahMaggie SmithJohn AshtonGiancarlo CrostaAmadou-Mahtar M’BowBarbara HorawiankaRolf WolfshohlFelicjan Andrzejczak

Rocznice

4 października: imieniny obchodzą m.in.: Dobromiła, Franciszek i Petroniusz
Okrągłe, pięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Syreny i Odyseuszobraz olejny autorstwa angielskiego artysty Williama Etty’ego. Został po raz pierwszy wystawiony w 1837 roku. Przedstawia scenę z Odysei Homera, w której Odyseusz opiera się zwodzącym pieśniom syren poprzez nakazanie załodze związania go i zatkania sobie uszu, by sami nie słyszeli śpiewu. Podczas gdy tradycyjnie syreny były przedstawiane jako ludzko-zwierzęce chimery, Etty sportretował je jako nagie, młode kobiety, na wyspie zasłanej rozkładającymi się trupami. Po pierwszym wystawieniu obrazu wzbudził on podzielone opinie. Niektórzy krytycy bardzo go podziwiali, podczas gdy inni wyszydzali jako pozbawiony gustu i nieprzyjemny w odbiorze. Prawdopodobnie z powodu nietypowo dużych wymiarów, 442,5 cm na 297 cm, początkowo nie udało się go sprzedać. Później dzieło zostało kupione po okazyjnej cenie przez manchesterskiego kupca Daniela Granta. Grant zmarł niedługo potem, a jego brat podarował Syreny i Odyseusza Royal Manchester Institution. W 2003 roku rozpoczęto prace renowacyjne. W 2010 roku dzieło trafiło na ekspozycję Manchester Art Gallery. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Pigmejkarodzaj ssaków naczelnych z rodziny pazurkowcowatych, najmniejsza z małpokształtnych. Osiąga 12–16 cm długości ciała, 17–23 cm długości ogona i masę ciała 85–140 g. Zamieszkuje lasy Amazonii, wiodąc nadrzewny tryb życia w grupach rodzinnych, w których rozmnaża się pojedyncza samica, wydająca na świat zwykle bliźnięta. Żywi się gumami roślinnymi oraz niewielkimi zwierzętami, głównie owadami. Obejmuje dwa gatunki, oba narażone na wyginięcie. Gatunek nominatywny zamieszkuje Górną Amazonię. Spotyka się go w południowej Kolumbii, wschodnim Ekwadorze, północnym Peru i zachodniej Brazylii. Nowszy gatunek żyje na nizinach Amazonii i wzgórzach Andów, napotkany we wschodnim Peru, północnej Boliwii i zachodniej Brazylii. Granica pomiędzy zasięgiem podgatunków przebiega rzekami Napo i Amazonką-Solimões. Polowania na pigmejki obserwowano rzadko. Zagrażają im ptaki szponiaste, kotowate, hirara oraz węże. Czytaj więcej…