Slipknot

Iowa Eyaletinin Des Moines şehrinden çıkıp; müzikleri, maskeleri ve olağan dışı sahne şovlarıyla dünyayı etkisi altına alan grubun öyküsü 1995'te başladı. İlk günlerde kurucu elemanlardan vokalist Anders Colsefini'nin evinin bodrumundaki amatör stüdyoda provalar yapan ve Meld ismiyle takılan 6 kişilik bir ekiptiler.

Görsel yönünde de bir imaj yaratmayı hedefleyen grup maske kullanmayı tercih etmiştir. Maske olayını başlatan ise perküsyoncu Shawn Crahan idi. Bir gün provalara palyaço maskesiyle gelmiştir.

Shawn aynı zamanda, grubun ileriye dönük ciddi adımlar atmasını sağlayan kişidir. Onun daveti üzerine bodrumdaki provalardan birini izlemeye gelen Sean McCohon sayesinde grup, 1996'da ilk kez stüdyo ortamına taşındı. İlk demo albüm Mate.Feed.Kill.Repeat., SR Audio adını taşıyan işte bu stüdyoda kaydedildi. Fakat o sıralarda, henüz kesinleşmiş bir grup ismi yoktu. Meld ya da Pale Ones isimleri düşünülürken grubun yaptığı ilk albümün ismi olan Slipknot'ta karar kılındı.

Kayıtlar sırasında Craig Jones, gruba samplelardan sorumlu üye olarak dahil olur. Kayıt sonrası ise gitarist Donnie Steele dini inançlarını öne sürerek müziği bıraktığını açıkladı. Bunun üzerine Body Pit gitaristi Mick Thomson kadroya dahil olur. Grup artık 7 kişidir: iki gitarist (Mick Thomson ve Josh Brainard), bir vokalist (Anders), bir bass gitarist (Paul), bir davulcu (Joey), bir samplelardan sorumlu üye(Craig) ve bir perküsyoncu (Shawn). "Mate.Feed.Kill.Repeat." 1996 sonlarında tamamlanır ve grup, bu demo albümünü kendi imkanlarıyla bin adet bastırıp dağıtır. Demonun ulaştığı noktalardan biri Roadrunner Records olur. O sıralarda Slipknot'ın rakibi görülen, yine Iowa'dan başka bir grup Stone Sour ile ilgilenen şirket, vokallerin daha melodik olması gerektiğini düşündüğü için Slipknot ile anlaşmaya sıcak bakmaz. Bunun üzerine Slipknot elemanları gidip Stone Sour vokalisti Corey Taylor'ı gruba dahil ederler. (Bu hikâye, bizzat Corey tarafından açıklığa kavuşturuldu. Kendisinin, Slipknot'a katılması için Slipknot üyeleri tarafından tehdit edildiğine dair bir bilgi vardı. Ama Corey, bunun sadece bir şehir efsanesi olduğunu açıkladı). Kendi grubu Stone Sour'a zaman ayırmak şartıyla Corey'in Slipknot'a katılmayı kabul etmesi ile artık evinin bodrumunun stüdyo ihtiyaçlarının kalmadığı Anders gruptan ayrılır. Gitarist Josh'un yerine de başka Stone Sour elemanı James Root kadroya eklenir. 1997 ve 1998 yıllarını bu kadroyla geçiren grup son olarak, DJ Sid Wilson'ı ve bir başka perküsyoncu Chris Fehn'i de gruba katarak günümüzdeki durumuna ulaşır.

Kendi adlarını taşıyan ilk albümleri, Roadrunner Records etiketiyle 1999'da piyasaya sürüldü. Nu-metal'den ilham alan ama onu daha sert bir yapıya büründüren, daha kaotik bir beste yapısı ile ortaya çıkan şarkıları daha hızlı ve acımasız şekilde sunan Slipknot için hareket başlamıştı. Metal müziğe getirdikleri özgün bakış açısı, hem müzikal hem de görsel imaj olarak "kaçık" tavırlarının yanı sıra yenilikçi tutumlarıyla da taraflı tarafsız herkesin bir şekilde dikkatini çekmeyi başaran grup, 2001'de çıkardıkları ikinci albümleri "Iowa" ile asıl patlamayı yaptılar. Bir anda, Roadrunner'ın promosyonuna en çok önem verdiği gruplardan biri haline gelen Slipknot, özellikle Amerika'da büyük gruplarla (Metallica, Slayer, Korn vs.) çıktığı turnelerle büyük üne kavuştu. Rock ve metal dünyasının en büyük maskeli efsanesi olma yolunda ilerleyen grup, MTV'nin de sağlam desteğiyle 2000'ler gençliğinin metal ikonlarından biri haline geldi.

Sahne performansları o kadar etkileyiciydi ki, henüz iki albüm sonrasında bile en büyük festivallerde yer almaya başladılar. O günlere dair Corey Taylor şöyle diyor: "Her konserimize son konserimiz gibi çıktığımız, tamamen çılgın bir dönemdi." 1999, 2000 ve 2001 yıllarında Amerika'da sürekli turlayan grubun Avrupa'ya hükmetmesi ise 2002 yılında piyasaya sürdükleri "Disasterpieces" adlı DVD'leri ile gerçekleşti. Dudak uçuklatan sahne performanslarını, Londra konserinde çekilen bu DVD ile ölümsüzleştiren grup, artık Avrupa'da da tanınmaya başlamıştı.

"Vol.3 The Subliminal Verses"(2004) albümüyle ise Slipknot artık devler ligindeydi. Birbiri ardına kazanılan ödüller, dünyaca ünlü Rock ve Metal dergilerinin kapaklarında boy göstermeler, iddialı video klipler, Grammy adaylıkları, platinum plaklar... 1990'lı yılların sonunda ortaya çıkan yeni metal akımına yön veren Slipknot grubunun bir sonraki numarası ise ilk konser albümleri "9.0 Live"(2005) oldu. Her zaman için bir sahne, bir konser grubu olduklarını yineleyip durdular.

İlk günden bu yana müziği sürekli geliştiren, sound'unu bir yandan sertleştirirken bir yandan da "ağır" şarkılar yaratabilen grup, her yeni albümüyle yeni bir maske ve kostüm kreasyonuna bürünmesiyle meşhurdur. 2008 yılında yayınladıkları "All Hope Is Gone" sonrası yayınlandığı anda, ABD başta olmak üzere tam 8 ülkede genel albüm satışı listelerinde 1 numaraya yerleşmiş ve bunların birçoğunda uzun süre liste başı olmayı sürdürmüş bir "ekstrem metal" albümüdür.

1999 yılında grubun ismini taşıyan Slipknot albümüyle grup yeraltından çıkıp bilinen gruplar arasına girmiştir. İki adet platin plak kazandırmıştır. Bu albümden Wait and Bleed, Spit it Out adında hitler ve single lar çıkmıştır. Grup 2 sene boyunca verdiği turnelerden sonra 2001 yılında grubun en sert ve öfkeli albümü olarak görülen Iowa albümünü çıkarmıştır. Bu albüm ilkinden daha iyi başarı elde etmiş, hatta Ölümcül Deney filmine My Plague şarkısıyla soundtrack olmuştur. Albüm gruba Platin plak kazandırmıştır. Konserlerde 10,000'den 25,000 kişiye çıkan seyirci sayısı oluşmuştur. Grup, albümden The Heretic Anthem ve Left Behind adında single lar da çıkarmıştır. Bu albümden sonra grup bir sene boyunca turneler düzenlemiş ve festivallere katılmıştır. Ancak 2003 yılında grup hiçbir faaliyet göstermemiştir. Corey Taylor ve Jim Root eski grupları olan Stone Sour'da turne yapmıştır. Diğer grup üyeleri de kendi yan projeleriyle ilgilenmiştir. Ardından sene sonunda tekrar stüdyoya girme kararı alan grup yeni albüm için çalışmalara başlamıştır. Bu sefer grup daha farklı ve daha derin bir albümle gelecektir. 2004 yılında yayınladıkları, prodüktörlüğünü Rick Rubin'in üstlendiği Vol. 3: (The Subliminal Verses) albümüyle grup en iyi metal grupları arasına girmiştir. Before I Forget şarkısıyla grup En İyi Metal Performansı dalında Grammy ödülü almıştır. Aynı şarkıyla ilk defa Billboard listelerinde Top 10 listesinde oynamıştır. 1 milyonun üzerinde kopya satarak Platin Plak kazandırmıştır ve konserleri eskisine göre daha çok rağbet görmeye başlamıştır. Albümden Duality, Vermillion, Before I Forget, The Nameless ve The Blister Exists adında single lar çıkmıştır. Ardından bir sene sonra albümün turnesi üzerinden çıkardıkları bir konser albümü olan 9.0:Live yayınlanmıştır. Bu albümde dinleyiciler tarafından olumlu tepkiler almıştır. Ardından grup 3 sene boyunca turneler düzenlemiş, festivallere katılmış ve diğer projeleriyle ilgilenmiştir. Grup son olarak 2007 yılında stüdyoya girerek 2008 yılının Haziran ayında prodüktörlüğünü Dave Fortman'ın üstlendiği All Hope Is Gone albümüyle gündeme gelmiştir. Bu sefer grup daha farklı soundlar barındıran bir albüm çıkarmıştır. Diğer albümlerle kıyasla gitarların daha ön planda olduğu ve turntable'ın daha az olduğu bir albüm hazırlamıştır ve grup başarılarını tekrar devam ettirmiştir. MTV Video Music Awards tarafından Psychosocial klibiyle en iyi metal müzik videosu ödülünü kazanmıştır. Billboard listelerinde Top 10 listesine yükselmiştir. Ayrıca grup bu albümden All Hope Is Gone, Psychosocial, Dead Memories, Sulfur ve Snuff adında parçalar çıkarmıştır.

1 Ağustos 2014'te 6 yıl aradan sonra gelen 5. stüdyo albümü .5: The Gray Chapter'ın ilk parçası The Negative One yayımlandı. The Devil In I, Sarcastrophe ve Custer adında diğer parçaları olan albümün yayınlanma tarihi grup tarafından 21 Ekim 2014 olarak belirlenmiştir.

Grubun son albümü olan We Are Not Your Kind 9 Ağustos 2019'da piyasaya sürüldü. Albümün ilk single'ı Unsainted 19 Mayısta, ikincisi Solway Firth 22 Temmuz'da ve üçüncüsü Birth Of The Cruel 5 Ağustos'ta yayımlandı. 4. ve son single'ı Nero Forte ise albüm yayınlandıktan yaklaşık 5 ay sonra 16 Aralık'ta yayınlandı.

• (#0) Sid Wilson - Turntable (1998–günümüz)
• Eloy Casagrende - Bateri (2024- günümüz)
• (#2) Alessandro Venturella - Bas Gitar (2014-günümüz)
• (#3) Michael Pfaff - Perküsyon / Arka Vokal (2019 - günümüz)
• (#4) James Root - Gitar (1999 – günümüz)
• (#5) Craig "133" Jones - Sample & Media (1996 – günümüz)
• (#6) Shawn "Clown" Crahan - Perküsyon / Arka Vokal (1995 – günümüz)
• (#7) Mick Thomson - Gitar (1996 – günümüz)
• (#8) Corey Taylor - Vokal (1997 – günümüz)

• Anders Colsefini – Vokal, Perküsyon (1995 – 1997)
• Greg "Cuddles" Welts – Perküsyon (1997)
• Josh Brainard – Gitar / Arka Vokal (1995 – 1999)
• (#2) Paul Gray– Bas Gitar / Arka Vokal (1995 - 2010)
• (#1) Joey Jordison - Bateri (1995 – 2014)
• (#3) Chris Fehn - Perküsyon / Arka Vokal (1997 – 2019)
• Jay Weinberg - Bateri (2014-Kasım 2023)

• Welcome To Our Neighborhood (2000)
• Disasterpieces (2002)
• Voliminal: Inside the Nine (2006)
• (sic)nesses (2010)
• Goat (2011)

• Grubun Resmi Sitesi 30 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.