Islomda dunyā ( arabcha: دُنْيا ) vaqtinchalik dunyo va uning yerdagi tashvishlari va mulklariga ishora qiladi. Qur'onda "dunyo" ko'pincha "hayot" so'zi bilan qo'shilib, bu dunyo hayotining vaqtinchalik va o'tkinchiligini ta'kidlash uchun, " oxira " deb nomlanuvchi oxiratning abadiy olamidan farqli o'laroq.

Qur'onga ko'ra, odamlar va boshqa jamoalar oxiratga o'tishlari uchun yer yuzida cheklangan vaqtga ega. Qur'on bor narsaning vaqtinchalik ekanligini va oxir-oqibat yo'q bo'lib ketishini o'rgatadi. Shunday qilib, Xudoga yaqin bo'lishga intilish hayotning yakuniy maqsadi sifatida ta'kidlanadi, chunki faqat Xudoning Zoti va Zoti abadiydir.

Payg'ambarlik an'analari Qur'on ta'limotiga o'xshab, keyingi hayot yoki "oxirat" muhimligini ta'kidlaydi.

Etimologiya

tahrir

“Dunya” arabcha so‘z bo‘lib, “pastki yoki eng past”, [1] yoki “yaqinroq yoki eng yaqin” [2]kabi ma’nolarini bildiradi, bu “pastki dunyo, bu yer ostidagi dunyo” degan ma’noda tushuniladi [3] .“Dunyo” atamasi “oxira"t hayotidan farqli oʻlaroq, insonning hayotiga eng yaqin boʻlgan dunyo”ga ishora qilish uchun ishlatiladi [4] .Qurʼonda u koʻpincha “hayot” soʻzi bilan birga bu dunyoga ishora qilib [2] keyingi dunyodan farqli ravishda, oxirat maʼnosida ishlatiladi [3].

Qur'onda

tahrir

"dl-dunyo" atamasi Qur'onda 115 marta kelgan va insonning er yuzidagi hayoti va vaqtiga ishora qiladi [1] [2].. Qurʼon bu dunyo hayotining oʻtkinchi va tugaydigan ekanligini keyingi dunyoning abadiy hayotiga nisbatan taʼkidlaydi [5] .Qurʼoni karimga koʻra, insonlar va boshqa jamoalar oxiratga kirgunga qadar yer yuzida maʼlum bir muddat boʻladi. Bu davr faqat Allohga ma’lum va “ajal musamma” deb ataladi [6] .U sizlarni loydan yaratgan, so'ngra [sizlar uchun] ajalni belgilagan zotdir (6.2). “Barcha insonlar uchun bir muddat belgilab qo‘yilgandir: adallari yaqinlashsa, uni bir lahzaga ham kechiktira olmaydilar va tezlashtira olmaydilar” (10.49). [6] Dunyo, birinchi navbatda, insonlar keyingi hayotga tayyorgarlik ko'radigan joy sifatida ko'rilsa-da, u o'z-o'zidan rohat va savobli bo'lishi mumkin. Mo‘minlarga bu dunyoda ham, oxiratda ham yaxshilik so‘rash tavsiya qilinadi, 7:156-oyatda: “Bizga bu dunyoda (dunyoda) ham, oxiratda ham yaxshilikni belgilagin [6]". Ammo, Qurʼoni Karim dunyo lazzatlarini oxirat savoblaridan ustun qoʻymaslikdan ogohlantiradi [6]. Allohni va Uning va’dalarini unutishga olib kelishi mumkin bo‘lgan bu dunyoning joziba va lazzatlari bilan aldanib qolishdan va chalg‘itishdan ogohlantiradi [5]. Oxiratda savob tilaganlar hosili ziyoda bo‘lurlar, faqat dunyoni o‘ylaganlar esa oxirat ne’matlaridan nasib bo‘lmaydilar.(42.20). Qur'oni karim 42-sura, 20-oyatda shunday deyiladi: "Kimki oxiratda hosilni istasa, uning hosilini ko'paytirurmiz. Dunyo (dunyo), Biz undan biror narsa bersak, [lekin] uning oxiratda (neʼmatlaridan) nasibasi yoʻqdir” (42.20)[6]. Demak, Qurʼonda oliy haqiqat va voqelik Allohga yaqinlikda boʻlib, bu dunyoning lazzati va ziynati ohiratda kutilayotgan narsalarga nisbatan juda oz narsadir [5].

Xuddi shu ma'noda Qur'on 6:29 da oxirat ehtimolini inkor etuvchi ba'zi odamlarning e'tiqodiga urg'u berib, "Faqat bu dunyo hayoti bor, biz tiriltirilmaymiz", deb aytadi. Oyat shuni ko'rsatadiki, agar bu odamlar oxirat haqiqatini ko'ra olsalar, keyin qanchalik xato qilganliklarini tushunadilar [5].

Qur'on surasining 28- sura 88-oyatida "Uning (Allohning) yuzidan boshqa hamma narsa halokatga uchradi", deyiladi [7]. Xuddi shu xabar 55:26-27 dagi kabi bir necha marta takrorlanadi: “Undagi hamma narsa o'tib ketadi. Va u yerda ulugʻ va fazl sohibi boʻlgan Robbingning yuzi qoladi[7]". “Quron oʻrganish” iga koʻra, bu oyatlar “koʻpchilik tomonidan yerga, yer yuziga yoki umuman bu dunyoga ishora sifatida qabul qilinadi., demak, butun maxluqot oxir-oqibat “o‘tib ketadi” [7], faqat Xudoning Zoti va Zoti qoladi [7] .

Bashoratli an'anada

tahrir

Bashoratli an'anaga ko'ra, "Bu dunyo boshqa dunyo uchun ekin maydonidir", ya'ni insonning bu hayotdagi harakatlarining oqibatlari o'sha odamning ruhining keyingi hayotidagi holatiga ta'sir qiladi [8] [9] .Boshqa bir hadisda Paygʻambarimiz sollallohu alayhi vasallamning bu dunyoda eng dabdabali hayot kechirib, lekin oxiri doʻzaxga tushgan odam ham qiyomat kuni Alloh huzuriga olib kelinib, bir marta choʻmdirilishini aytganlar. Shunda Alloh taolo insondan biror yaxshilik yoki saodatni ko‘rganmi, deb so‘raydi. Inson bu dunyoning vaqtinchalik lazzatlarini oxiratning abadiy oqibatlari bilan solishtirib bo'lmasligini ko'rsatib, yo'q, deb javob beradi. Xuddi shunday, bu dunyoda eng qiyin hayotini boshdan kechirgan, ammo oxiri jannatda bo'lgan odam Allohning huzuriga keltiriladi va jannatga bir marta botiriladi. Shunda Alloh taolo insondan biror musibat yoki mashaqqat ko‘rganmi, deb so‘raydi. Inson o'zimda yo'q, deb javob berib, keyingi dunyoning beqiyos quvonch va saodatini ta'kidlaydi [5].

Zamonaviy foydalanish

tahrir

dunya atamasi</link> asli arabcha soʻz boʻlib,( د ن و ildizidan olingan

"yaqinlashtirmoq"). Shu ma’noda dunyo “yaqin qilingan narsa”dir [10]. Bu atama boshqa koʻplab tillarga, xususan, musulmonlarning katta guruhlari boʻlgan tillarga tarqaldi. Masalan;

Manbalar

tahrir
  1. 1,0 1,1 Abrahamov 2006.
  2. 2,0 2,1 2,2 Tritton 1991.
  3. 3,0 3,1 Carra de Vaux 1908.
  4. Siddiqui 2008.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Murata & Chittick 1994.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Esack 2005.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Nasr et al. 2015.
  8. Ghazali, Abdussalam & Conlan 2016.
  9. Nasr 1989.
  10. Attas. Islam and Secularism. International Institute of Islamic Thought and Civilisation, 1978. 
  11. Keay, John. When Men and Mountains Meet: The Explorers of the Western Himalayas 1820-75. J. Murray, 1983 — 153-bet. ISBN 0-7126-0196-1.