Neiti Aika

Hoe krijgt een mensenleven betekenis en hoe leeft die betekenis na iemands dood voort? Als filmmaker Elina Talvensaari een nieuw appartement in Helsinki betrekt, staan daar alle meubels en persoonlijke spullen van de vorige bewoner nog in. De oude dame liet niemand achter en er was dus niemand om zich over haar eigendommen te ontfermen. Het idee dat ze al die spullen zou moeten weggooien beangstigt de filmmaker, want wie herinnert zich de vrouw dan nog? Talvensaari start via de dagboeken, brieven en 8mm-films die ze vindt een zoektocht naar haar voorganger, die Liisa blijkt te heten. Geleidelijk ontvouwt zich een lang leven en de onbekende vrouw wordt langzaam een dierbare bekende, die voorspoed kende, maar ook hard getroffen werd door tegenslagen en uiteindelijk alleen achterbleef. Talvensaari, die biografische informatie afwisselt met poëtische beelden van Liisa’s bezittingen, gaat liefdevol te werk in haar poging Liisa’s leven eer te bewijzen. En ook als kijker sluit je de vrouw, wier gezicht gaandeweg steeds vertrouwder wordt, in het hart. (International Documentary Film Festival Amsterdam)