Sekiro: Shadows Die Twice

Sekiro: Shadows Die Twice to przygodowa gra akcji TPP, której ważną część stanowią elementy skradankowe. Tytuł opracowało japońskie studio FromSoftware, a na czele produkcji stał legendarny projektant Hidetaka Miyazaki, który pełnił tę samą rolę przy tworzeniu Dark Souls, Bloodborne i Dark Souls III. Sekiro wykazuje sporo podobieństw do gier z gatunku potocznie nazywanego „soulsborne”, aczkolwiek oferuje także nowe lub zmienione mechaniki, które mają znaczący wpływ na rekomendowany styl rozgrywki.

Fabuła

Akcja gry osadzona została w alternatywnej wersji XVI-wiecznej Japonii, gdzie elementy historyczne wymieszane są z fantastycznymi. Wcielamy się w wojownika – tytułowego Sekiro, czyli „jednorękiego wilka” – którego zadaniem jest uratowanie swojego pana, będącego młodym spadkobiercą antycznej linii krwi. Przy okazji próbujemy zemścić się na porywaczach, którzy odcięli protagoniście rękę i zostawili go na śmierć. Sekiro zostaje jednak uratowany, a jego kończynę zastępuje mechaniczna proteza. Nie jest to jedyna nadnaturalna zmiana, jaka zaszła w jego ciele. Został on również pozbawiony możliwości poniesienia śmierci.

Cechą wyróżniającą Sekiro: Shadows Die Twice na tle poprzednich produkcji FromSoftware jest bardziej bezpośrednia i czytelna fabuła, prezentowana w postaci liczniejszych scenek przerywnikowych oraz systemu dialogowego z opcjami zadawania dodatkowych pytań rozmówcom. Ponadto fabuła może skończyć się na cztery różne sposoby w zależności od wyborów podjętych przez gracza. Niektóre z zakończeń oznaczają konieczność zmierzenia się z innymi bossami.

Mechanika

Sekiro: Shadows Die Twice to przygodowa gra akcji, która łączy efektowną walkę z elementami skradankowymi. Podczas zabawy gracz spędza wiele czasu, przekradając się za plecami strażników oraz wykańczając wrogów z zaskoczenia. Regularnie zmuszany jest również do bezpośrednich konfrontacji, podczas których wykorzystuje rozbudowany, zręcznościowy system czerpiący z wcześniejszych dokonań studia – serii Dark Souls oraz Bloodborne. System walki w Sekiro wyróżnia się tym, że kładzie szczególny nacisk na odbijanie (parowanie) ciosów wroga. Poprawnie sparowany cios osłabia stopniowo posturę przeciwnika; po przełamaniu postury wroga możemy zadać mu potężny cios, który od razu go zabije lub poważnie osłabi. Gra wymusza wykazywanie się dużym refleksem, a tak��e bezbłędne odczytywanie zachowań przeciwników i odpowiednie reagowanie na ich ataki. Jest to szczególnie istotne w przypadku ataków niemożliwych do zablokowania. Bohater musi zamiast odbicia ciosu zdecydować się wtedy np. na uskok czy specjalną kontrę.

W trakcie przechodzenia kampanii zabijamy w sumie kilkudziesięciu różnych bossów i mini-bossów. Dominują samuraje i inni żywi przeciwnicy świetnie władający bronią białą, aczkolwiek w grze nie zabrakło także unikalnych bestii, jak np. płonącego byka próbującego staranować bohatera, bezgłowego potwora mogącego wywołać negatywny status przerażenia u Wilka, czy gigantycznej małpy, która próbuje zmiażdżyć sterowaną postać.

W produkcji FromSoftware dużą rolę odgrywa także śmierć. Jeśli postać gracza padnie w boju, nie oznacza to koniecznie wczytania poprzedniego zapisu – Sekiro może natychmiast powstać z martwych, co tworzy dodatkowe możliwości taktyczne. Można bowiem wykorzystać zgon, by odrodzić się za plecami przeciwnika i zadać mu zabójczy cios w plecy. Liczba takich powrotów jest jednak oczywiście ograniczona. Znaczącym utrudnieniem jest z kolei to, że w Sekiro nie jest dostępny tryb kooperacji. Nie możemy więc przyzwać na pomoc innego gracza i wszystkich wrogów w grze musimy pozbyć się, polegając wyłącznie na własnych umiejętnościach.

Fakt, że bohater nie posiada prawej ręki, wcale nie przeszkadza mu w walce – wręcz przeciwnie. Wielofunkcyjna proteza pozwala na zamontowanie dodatkowych broni. Główny bohater może wybierać pomiędzy kilkunastoma różnymi gadżetami do walki, wśród których znalazły się między innymi topór do rozbijania tarcz wrogów, dysza funkcjonująca na zasadzie miotacza ognia, czy petarda mogąca tymczasowo ogłuszać wrogów. Ponadto sztuczne ramię wyposażono w wystrzeliwany łańcuch z hakiem, który jest niezbędny podczas eksploracji oraz do przyciągania się do niektórych wrogów.

Lokacje w Sekiro: Shadows Die Twice są wyjątkowo rozbudowane wertykalnie, zapewniając nam wiele okazji do szukania alternatywnych ścieżek oraz kierunków ataku. W trakcie przygody odwiedzamy między innymi wioski, forty, zamki, tereny skute lodem, rozległe lochy czy świątynie zamieszkiwane przez nieumarłych mnichów. Bohater może odpocząć za każdym razem, gdy znajdzie nowy przedmiot zwany posążkiem rzeźbiarza, przy czym podobnie jak w grach z serii Souls odpoczynek jest równoznaczny z respawnem wszystkich pokonanych wcześniej wrogów.

W Sekiro: Shadows Die Twice nie brakuje możliwości rozwoju bohatera. Tym razem nie odbywa się to jednak poprzez zwiększanie statystyk punktowych. Zamiast tego bohater dzięki gromadzonym punktom doświadczenia odblokowuje nowe umiejętności z kilku drzewek talentów. Mogą to być nowe rodzaje ataków (np. potężne pchnięcie), jak również różnego rodzaju umiejętności o charakterze pasywnym (np. zwiększona skuteczność środków leczniczych czy odzyskiwanie części zdrowia po wykonaniu śmiertelnego ciosu). Dodatkowo Wilk może gromadzić koraliki i wspomnienia dawnych bitew za pokonywanie bossów oraz minibossów. Te przedmioty również polepszają jego możliwości, np. podnosząc współczynnik ataku czy obrony.

Ostatnia modyfikacja 1 marca 2024