roguelike
"rogalik"
Ponadgatunkowa kategoria gier, za której protoplastę uznaje się reprezentujące gatunek RPG dzieło Michaela Toya i Glenna Wichmana zatytułowane Rogue (1980).
Wyznacznikiem produkcji roguelike jest wysoki poziom trudności, dodatkowo potęgowany przez mechanikę permanentnej śmierci postaci, przez którą w przypadku porażki nie można cofnąć się do wcześniejszego zapisu gry, lecz należy rozpocząć zabawę od początku (lub, w niektórych przypadkach, od punktu kontrolnego odblokowanego po osiągnięciu szczególnego kamienia milowego, np. pokonaniu bossa).
Co istotne, przy każdym podejściu zwiedzamy inaczej ułożone poziomy (często mając do wyboru różne ścieżki), korzystamy z innych broni czy zdolności, a także mierzymy się z innymi wyzwaniami - elementy te są losowo generowane. Na dodatek nierzadko umieranie jest wpisane w fabułę, którą stopniowo odkrywamy, regularnie wracając do głównego hubu. Ponadto niektóre wzmocnienia postaci możemy zdobywać na stałe, by kolejne podejścia przebiegały szybciej.
Rogaliki długo pozostawały grami znanymi głównie wśród tzw. hardkorowych graczy (chociażby z uwagi na skąpą oprawę wizualną oraz permanentną śmierć postaci). Dopiero komercyjny sukces takich produkcji jak Pokemon Mystery Dungeon: Blue Rescue Team (2006), Shiren the Wanderer (2008) czy Dungeons of Dredmor (2011) przyczynił się do spopularyzowania tego podgatunku.
Z biegiem lat elementy charakterystyczne dla kategorii roguelike zaczęły przenikać do kolejnych gatunków po grach akcji i RPG (np. strategiczne Against the Storm). Ponadto zaczęli po nie sięgać twórcy produkcji klasy AAA (np. wydane przez Sony Interactive Entertainment Returnal).