dźwięk 3D

Sposób nagłośnienia oparty na co najmniej trzech źródłach dźwięku. Technika dźwięku przestrzennego powstała w latach 40. ubiegłego wieku jako rozwinięcie stereofonii. W grach wideo dźwięk 3D odgrywa równie ważną rolę jak grafika 3D. Dzięki wykorzystaniu systemu bazującego na kilku odpowiednio rozstawionych w pomieszczeniu głośnikach (np. 2.1, 5.1, 7.1, 9.1), gracze odbierają dźwięki w taki sposób, jakby znajdowali się w świecie gry. Umożliwia to m.in. określenie kierunku, z którego dobiega dany odgłos, ale także pozwala lepiej wczuć się w klimat gry.

Popularne systemy dźwięku przestrzennego to: Dolby Surround, Dolby Pro Logic II i EAX.