Gaan na inhoud

Gliese 667 Cc

Koördinate: Sky map 17h 18m 57.16483s, −34° 59′ 23.1416″
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Gliese 667 Cc
Eksoplaneet
’n Kunstenaarsvoorstelling van die uitsig van eksoplaneet Gliese 667 Cc af.
’n Kunstenaarsvoorstelling van die uitsig van eksoplaneet Gliese 667 Cc af.
Soort planeet Superaarde
Moederster Gliese 667 C
Ster se eienskappe
Sterrebeeld Skerpioen
Regte klimming 17h 18m 57.16483s
Deklinasie -34° 59′ 23.1416″
Skynmagnitude (m) 11,03
Afstand (ligjaar) 22,7
Metaalinhoud −0,59 ± 0,10
Ouderdom 2-10 miljard jaar
Planeet
Massa 4,39 M
Radius 1,76 R
Temperatuur 304 K
Wentelperiode 28,155 ± 0,017 dae
Ontdekking
Datum September 2011
Metode Radiale snelheid
Status Gepubliseer
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Gliese 667 Cc is ’n bewoonbare eksoplaneet na aanleiding van sy afstand van sy ster, wat lei tot temperature waarby vloeibare water op die oppervlak kan bestaan. Die ster, Gliese 667 C, is lid van Gliese 667, ’n driedubbele sterstelsel. Die ster is sowat 22,7 ligjare van die Son af in die sterrebeeld Skerpioen.

Die planeet het ’n massa van sowat 4,39 aardmassas[1] en word geklassifiseer as ’n superaarde (’n planeet van tussen een en tien aardmassas).

Die ster Gliese 667 C het minstens sewe planete en drie van hulle, almal aardplanete, ook Gliese 667 Cc, is in die bewoonbare sone. Laasgenoemde lê aan die binneste rand van die bewoonbare sone en wentel elke 28,155 dae om die ster. Dit sal sowat 90% van die lig kry wat die Aarde van die Son kry, hoewel ’n groot deel daarvan in die onsigbare infrarooideel van die spektrum val.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "PHL's Exoplanets Catalog - Planetary Habitability Laboratory @ UPR Arecibo". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Mei 2019. Besoek op 23 September 2014.