Paratipe

’n Paratype is ’n tegniese benaming vir aanvullende materiaal of ’n aanvullende monster van ’n lewende of uigestorwe organisme, meestal in ’n museum, wat naas die holotipe help om ’n takson te definieer. Daar bestaan meestal verskeie paratipes van ’n organisme, maar soms is daar net ’n holotipe. Die opvatting verskil in dier- en plantkunde.

In dierkunde is ’n paratipe elke monster of deel van ’n tipereeks buiten die holotipe.^[1] ’n Tipereeks is die materiaal (monster of organisme) wat in die oorspronklike beskrywing van die nuwe spesie of subspesie vermeld word. As daar byvoorbeeld vyf monsters genoem word, kan dit verdeel word in een holotipe en vier paratipes.

’n Paratipe kan van ’n ander terrein kom as die holotipe. ’n Paratipe kan nie ’n lektotipe word nie, maar dien soms wel as ’n neotipe.

Die Internasionale Kode van Dierkundige Benamings (ICZN) vereis sedert 1999 ’n holotipe of sintipe vir elke spesie of subspesie.

’n Allotipe dui op ’n voorbeeld van ’n ander geslag as die holotipe en is dus ’n paratipe.

In plantkunde definieer die Internasionale Kode van Benamings vir alge, fungi en plante (ICN) ’n paratipe as ’n voorbeeld wat in die oorspronklike beskrywing genoem word, maar nie ’n holotipe of isotipe is nie en ook nie een van die sintipes as twee of meer voorbeelde gelyktydig as tipes aangedui word nie.^[2]

’n Paratipe word dus nie noodwendig uitdruklik as paratipe vermeld in die oorspronklike beskrywing van ’n nuwe takson nie.

Die oorspronklike skrywer kan ook paratipes noem wat latere plantkundiges sal help om agter te kom watter versamelings bestudeer en as deel van die takson beskou is, soos voorbeelde met ander karaktertrekke as die holotipe (byvoorbeeld van ’n ander geslag).

Paratipes kan dien as versamelings waaruit ’n lektotipe aangewys kan word as daar geen holo-, iso- of sintipe bestaan nie.

• Tipe (biologie)

• Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia