Swarog

In die Slawiese mitologie is Swarog (Russies: Сварог, Pools: Swaróg, Sorbies: Schwayxtix) die Slawiese songod en vuurgees; sy naam beteken helder. Die vuur was so heilig dat skree en vloek verbied was terwyl die vuur aangesteek is. In volksverhale word hy voorgestel as ’n vuurslang, ’n draak met vlerke wat vuur spu. Volgens sommige interpretasies was die vuurgod Swarogitsj die seun van Swarog, volgens ander is dit verskillende name vir dieselfde vuurgod.

In ouer mites word Swarog beskryf as ’n smidgod, wat vereenselwig word met die voortplantings- en seksuele kragte van vuur. Swarog baklei teen Zmei, ’n reuse-slang of draak met meer as een kop. Zmei maak mense voor die voet dood; Swarog vang hom met ’n grofsmid se tang en gebruik hom om ’n ploeg te trek. Soms gebruik hy sy eie mond om die sloot te grawe wat die land van die lewendes (Jaf) skei van die land van die dooies (Naf) en bring so orde (Praf).

In neo-heidense gelowe is Swarog dikwels die opperste skepper-god en die sentrale deel van die (heilige) drie-eenheid Triglaf. Hy het die skepping van die wêreld voltooi deur dit Prav te gee.

Swarog-legendes kan teruggespoor word na die 8ste tot 6de eeu v.C. toe die Slawiese stamme landbou begin beoefen het.

Die simbool wat met Swarog verbind word, is die Kolowrat, die Slawiese swastika.

• Graves, Robert: New Larousse Encyclopedia of Mythology (hardeband). Crescent, 16 Desember 1987.
• Ryan, W. F.:The Bathhouse at Midnight: An Historical Survey of Magic and Divination in Russia (Magic in History Series) (sagteband). Pennsylvania State University Press, September 1999.
• Znayenko, Myroslava T.: The gods of the ancient Slavs: Tatishchev and the beginnings of Slavic mythology (sagteband). Slavica, 1980.
• Yoffe, Mark; Krafczik, Joseph: Perun: The God of Thunder (Studies in the Humanities (New York, N.Y.), V. 43.) (hardeband). Peter Lang Publishing, April 2003.