Diferencies ente revisiones de «Ciudá vieya de Lijiang»

Ciudá vieya de Lijiang

Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
Barriu antiguu de Lijiang, signos en escritura dongba y escritura chino.
Llugar	China
Criterios	Cultural: ii, iv, v
Inscripción	1997 (XXI Sesión)
Área	Asia y Oceanía

La Ciudá vieya de Lijiang (丽江; pinyin: Lìjiāng; lliteralmente “ríu bellu”, en referencia al (Yangtsé) na provincia de Yunnan, en China, nel centru de la rexón histórica d'asentamientu de la minoría naxi.^[1] Ye un barriu de l'actual ciudá de Lijiang. Foi inscrita en 1997 na Patrimoniu de la Humanidá llista del patrimoniu mundial como “antigua ciudá asitiada nun paisaxe espectacular”.

La hestoria de la ciudá de Lijiang remontar al sieglu XIII, so la dinastía del Song del Sur, cuando los antepasaos de la familia reinante Mu instalar na llamada Dayechang, que se va llamar dende entós Dayan. La ciudá convirtióse rápido nun centru alministrativu, dempués na see d'una prefectura en 1382 so la dinastía Ming. La política efectuada pola dinastía de los prefeutos Mu (木), que la gobernarán hasta 1723, va dexar l'ampliación y el embellecimiento constante de la ciudá.

La ciudá vieya de Lijiang, construyida nes rimaes del monte Shizi, mira escontra'l sureste y álzase nel valle del ríu Yangtsé (llamáu localmente Jinsha), delles decenes de kilómetros dempués de la so salida de les gargüelos del Saltu del tigre.

Contrariamente a otres antigües ciudaes chines, la ciudá vieya nun tien una estructura urbana regular, yá que tuvo d'integrase nun mediu ambiente natural que la so situación a 2400 m d'altitú ente los trés montes que lu abarganen, los cursos d'agua que lo crucien, y l'importante actividá sísmica de la rexón, vuelven única. La ciudá nunca tuvo fortificada. Circula una hestoria a esti respectu: el calter chinu Mu (木), nome de la dinastía que reinó dellos sieglos sobre Lijiang, asitiáu nun marcu que representaríen les defenses, convertir nel calter Kun , que tien por significáu dómina o situación difícil; los Mu nun deseyaben atopase “atrapaos como aguarones” nel interior de la ciudá, esta sería la razón pola que nunca se construyó nenguna defensa alredor de Lijiang.^[2]

L'ausencia d'una estructura urbana regular nun torgar, sicasí, a la ciudá tener una gran harmonía arquitectónica. N'efectu, si les construcciones concebir pa sacar el meyor partíu de la naturaleza particular de cada terrén, l'estilu sigue siendo sicasí bien homoxéneu, integrando al empar les tradiciones arquitectóniques de los llanos centrales de China, de Bai y Tibetanos,^[3] y les innovaciones apurríes poles poblaciones locales Naxisobremanera, pa protexese del sol, del fríu, de los hinchentes y de los terremotos.

La ciudá vieya de Lijiang ta regada per un ríu procedente del Heilongtan (黑龙潭, Estanque del dragón negru), llagu d'una superficie de 40000 m² ónde s'axunten les agües de delles decenes de manantiales de monte. A la entrada de la ciudá ésti dixébrase en tres rama, los ríos del Este, del Centru y del Oeste, qu'abastecen una rede de canales y regueros a la cual conéctense toles cases.

Les numberoses canales que derruempen la ciudá tán cruciaos por 354 pontes, lo qu'esplica que Lijiang lleve tamién el nome de “ciudá de les pontes”. Les sos formes son múltiples, de les pontes más simples de tableros de madera hasta les ponte-pasiellos” que dexen acovecese de l'agua, pasando por más clásiques pontes de piedra, pavimentados o con arcos.

Les cases pa vivienda son xeneralmente de dos pisos, con un altor d'alredor de 7,5 m, más raramente de tres piso. La so estructura básica, asitiada sobre cimientos de piedra, ta forxada sobre un treme, el treme ye xeneralmente de madera y rellénase de lladriyus de tierra cruda na parte baxa y tableros nos pisos cimeros. El recubrimientu de les parés esteriores ye variable: puede ser dafechu de madera, o tamién de yelsu revistíu de pintura o cal, pero'l teyáu ye siempres de texas. Les cases disponen frecuentemente d'una terraza o d'un pasiellu esterior.

Tien una gran importancia la decoración esterior: los elementos de madera visible, marcos de puertes y ventanes, vigues de los techos, bóvedes, tallar con munches representaciones de la vida o la cultura, y los pavimentos de les habitaciones interiores representen de cutiu temes populares o motivos animales y vexetalessobremanera, flores, aves o peces.

Dacuando dase un cuidu bien destacáu a diversos detalles de la construcción, con oxetu d'aumentar la resistencia de los edificios a los sísmos. Por casu, los marcos de madera de les puertes y de les ventanes son flexibles, y los tablones verticales inclínense llixeramente escontra l'interior.

Tocantes a la eletricidá, nun disponen de calefacción pero si d'agua caliente.

• Lijiang

• (n'inglés y francés) Documentu d'evaluación (1997) Evaluación previa a la inscripción nel Patrimoniu Mundial realizada pol ICOMOS

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Lijiang.
• (en francés) Semeyes de Lijiang en Panoramio
• (en francés) Semeyes de Lijiang en y de la so contorna
• (en francés) Película sobre Lijiang y la so contorna