Saltar al conteníu

Meleagris

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Pa ver la planta llamada meleagride, Fritillaria lusitanica.
Pa ver el personaxe de la mitoloxía griega y los personaxes históricos, Meleagro.
Meleagris
Rangu temporal: Miocenu-Holocenu 23 Ma-0 Ma
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Galliformes
Familia: Phasianidae
Subfamilia: Meleagridinae
Gray, 1840
Xéneru: Meleagris
Linnaeus, 1758
Especies
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Meleagris gallopavo

El pavu[1][2][3] (Meleagris) tamién conocíu como guajolote,[4] ye un clado d'aves galliformes de la familia Phasianidae qu'inclúi dos especies qu'habiten n'América. El pavu común o gallipavo[5][6](Meleagris gallopavo) ye nativu d'Estaos Xuníos y Méxicu; ente que'l pavu ocelado o de monte,[7] tamién llamáu kuts en llingua maya,[8] ye endémicu de les selves de la Península de Yucatán (Meleagris ocellata).

Descripción

[editar | editar la fonte]

Tanto'l machu como la fema tienen la cabeza desnuda y un plumaxe de color cobrizu, negru, castañal o blancuciu, pero'l machu tien unes escrecencies carnoses, llamaes carúncules, que cuelguen de la cabeza y el pescuezu, y una destacada guedeya de plumes colgando del pechu. Miden hasta 1.17 m de llargu, siendo les aves más grandes de los montes nos qu'habiten y, como na mayoría de les munches especies de galliformes, el machu ye más grande que la fema y con más coloríu.

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Los guajolotes aliméntense mayormente d'abiyotes, otres granes y inseutos. N'estáu montés viven en grupos hasta de 20 aves en llugares cercanos a árboles. Usualmente caminen anque nun pueden volar. N'estáu selvaxe los machos pesen ente 8 y 10 kg y les femes ente 4 y 5 kg, pero los animales adomaos lleguen a pesos mayores (15 kg los machos), una y bones la seleición por sieglos y los distintos procedimientos de reproducción y alimentación que tienden a llograr un rendimientu altu de carne pa l'alimentación humano.

Mientres el cortexu el machu atrai a la fema con soníos y depués espónxase alzando les sos plumes y abriendo la cola n'abanicu. La fema fecundada pon de 8 a 15 güevos nun nial ocultu ente la vexetación y depués guarar 25 a 30 díes hasta que salen los pitinos, que anque s'alimenten pola so cuenta, dependen de la proteición de la madre.

Rexistru fósil

[editar | editar la fonte]

Esisten especímenes fósiles de Meleagridinae del Miocenu (hai aproximao 23 millones d'años), como Rhegminornis[9] (Miocenu inferior Estaos Xuníos) y Proagriocharis (Miocenu cimeru-Pliocenu inferior).[10]

Rellación col home

[editar | editar la fonte]

El guajolote primeramente esportóse de Méxicu a Europa nel sieglu XVI. El guajolote gallipavo o pavu selvaxe adomar por primer vegada en Méxicu fai yá más de mil años, de la mesma a empiezu del sieglu xx empezó a sumir en gran parte d'Estaos Xuníos.

Anguaño la cría de pavos domésticos ye una industria en gran escala en Norteamérica y Europa y el pavu ye'l platu preferíu pa celebraciones como la Navidá y el Día d'Aición de Gracies n'Estaos Xuníos.[11]

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

«Pavu» provién del llatín pavus, ente que «guajolote» ye un nahuatlismo que deriva de la voz huexólotl (bisarma grande);[12][11][13] dambos términos designen a les especies d'esti xéneru. Pela so parte, «Meleagris» provién del griegu antiguu μελεαγρίς, pallabra que designaba a les pites de Guinea.[14]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Mariano Jimenez II y Mariano G. Jiménez (18 de xunu de 2002). «Pavos». Damisela. Consultáu'l 16 d'abril de 2014.
  2. ↑ «Guajolotes». SAGARPA. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-02-07. Consultáu'l 16 d'abril de 2014.
  3. ↑ «Guajolotes, pavos del nuevu mundu, comer en Navidá». Periódicu El Bravo. Consultáu'l 16 d'abril de 2014.
  4. ↑ del Hoyo, J. Elliott, A. & Sargatal, J. (1994). Handbook of the Birds of the World. Volume 2: New World Vultures to Guineafowl. Lynx Edicions. ISBN 84-87334-15-6.
  5. ↑ Mariano Jimenez II y Mariano G. Jiménez (18 de xunu de 2002). «Meleagris gallopavo». Damisela. Consultáu'l 16 d'abril de 2014.
  6. ↑ Boyd-Bowman, Peter (1971). Léxicu hispanoamericanu del sieglu XVI. Madrid: Támesis, páx. xii. ISBN 0900411287.
  7. ↑ Mariano Jimenez II y Mariano G. Jiménez (18 de xunu de 2002). «Meleagris ocellata». Damisela. Consultáu'l 16 d'abril de 2014.
  8. ↑ «Pavu de monte». Gobiernu del Estáu de Yucatán. Consultáu'l 23 de mayu de 2015.
  9. ↑ Olson, S.L. & Farrand, J. (1974) Rhegminornis restudies: a tiny Miocene turkey. The Wilson Bulletin, 86(2):114–120.
  10. ↑ Martin, L.D. & Tate, J. (1970) A new turkey from the Pliocene of Nebraska. The Wilson Bulletin, 82(2):214–218.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Guajolote, rei de fiestes decembrines». L'Universal. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-22. Consultáu'l 19 de febreru de 2013.
  12. ↑ Montemayor, Carlos (coord., 2007), Diccionariu del náhuatl nel español de Méxicu, GDF-UNAM, p. 66.
  13. ↑ «Etimoloxía Guajolote». deChile. Consultáu'l 19 de febreru de 2013.
  14. ↑ Gill, F. y Wright, M. (2006). Birds of the World: Recommended English Names (n'inglés). Princeton University Press. ISBN 978-0691128276.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Meleagris&oldid=4260484»