Pablu V

Pablu V
233. Papa 16 mayu 1605 - 28 xineru 1621 ← León XI (es) - Gregorio XV (es) → obispo de Jesi (es) 14 abril 1597 - 2 agostu 1599 ← Gabriele Del Monte - Marco Agrippa Dandini → Diócesis: diócesis de Jesi (es) Vicario general para la Diócesis de Roma (es)
Vida
Nacimientu	Roma[1], 17 de setiembre de 1552[2]
Nacionalidá	Estaos Pontificios
Muerte	Roma[3], 28 de xineru de 1621[4] (68 años)
Sepultura	basílica de Santa María la Mayor (es)
Causa de la muerte	accidente vascular cerebral
Familia
Padre	Marcantonio Borghese
Madre	Flaminia degli Astalli
Casáu con	ensin valor
Hermanos/es	Giovanni Battista Borghese
Familia	ver Scipione Caffarelli Borghese (es) (sobrín)[5]
Pueblu	Borghese (es)
Estudios
Estudios	Universidá de Padua Universidá de Bolonia Universidá de Perugia
Llingües falaes	italianu[6]
Oficiu	presbíteru católicu romanu, obispu católicu
Participante March 1605 papal conclave (en) May 1605 papal conclave (en)
Llugares de trabayu	Roma y Estaos Pontificios
Creencies
Relixón	Ilesia Católica[7]

Paulu V (en llatín: Paulus PP. V) (17 de setiembre de 1552, Roma – 28 de xineru de 1621, Roma) foi'l 233ᵁ papa de la Ilesia católica ente 1605 y 1621.^[8]

Nacíu Camillo Borghese nel senu d'una noble familia de Siena, qu'aseguraba tar emparentada con Santa Catalina, tres de cursar estudios de derechu canónicu nes universidaes de Perugia y Padua dedicóse a l'abogacía. Fíu de Marcantonio, decanu de los abogaos consistoriales, y de Flaminia Astalli, Camilu estudió filosofía na Universidá de Perugia y derechu en Padua, au consiguió'l doctoráu. Volvió a Roma y asocedió al so padre nel cargu d'abogáu consistorial, depués ocupó los puestos de refrendatariu del tribunal de la Signatura, vicariu de Santa María la Mayor y vicelegado de Sixtu V en Bolonia.

En 1593 Clemente VIII nomólu legáu estraordinariu ante Felipe II y, a la so torna, el 15 de xunu de 1596 concedió-y la púrpura cardenalicia; al añu viniente nomólu obispu de Jesi y en 1603 convirtióse nel cardenal vicariu de Roma.

A la muerte de Lleón XI (27 d'abril de 1605) resultó elixíu Papa'l 16 de mayu, imponiéndose a candidatos en principiu meyor asitiaos como los cardenales César Baronio y Robertu Belarminu gracies a la so neutralidá y equidistancia ente les distintes faiciones nes que s'atopaba estremáu'l cónclave. Tomó'l nome de Paulu V, n'alcordanza de Paulu III que protexera al so padre. A diferencia de los papes anteriores, qu'avezaben a dexase tola barba, Paulu V foi'l primeru que namái se dexó una pequeña pería, cosa na que-y asonsañaron los sos socesores hasta Inocenciu XII. El nuevu papa yera un home bien reflexivu, que tarrecía la precipitación, polo que la solución de los problemes avanzó con gran lentitú.

La so primer actuación como pontífiz foi, siguiendo lo decretao nel Conceyu de Trento, ordenar que los obispos qu'establecieren la so residencia en Roma, volvieren establecese nes sos respeutives diócesis.