armel

Diwar ar ger latin armarium.

Meneget er C'hatolikon (armel).

Anv-kadarn

armel /ˈarmɛl/ benel (liester : armelioù, armili)

1. Pezh arrebeuri uhel, klozet gant un nor.
   • - « [...]. Nann, ne deuimp ket a-benn eus hon taol, rak n'eus alc'houez ebet war an armel, ha droug a oa aet ennon. [...].» — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 33.)
   • [...], o sellout gant un tammig enkrez ouzh ur bern marc'hadourezh a bep seurt, renket en un armel gozh. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 25.)

• arbel
• armeler
• kredañs
• pres

Patrom:-kvr-

• armeliad

• alamaneg  : Schrank ^(de)
• esperanteg  : ŝranko ^(eo)
• galleg  : armoire ^(fr)