tavo

Savet diwar tav-, pennrann ar verb tevel, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

tavo /ˈtɑːvo/

1. Furm ar verb tevel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h na da skouer) :

Na davo tam 'bed 'pad ann de
Da drouc-comz deuz eur re pe re ;

Na davo tam 'bed 'pad ar zûn,
Da drouc-comz deuz he werz-butun. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 236.)

Hemañ (ar glao-mañ) na davo ket feteiz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 520.)

• galleg : (elle)/(il) cessera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) (se) taira ^(fr)