Peristaltika

Peristaltika (grč. peristelein = (za)motati se + peri = oko + stelein = privući se, sastaviti)^[1] je radijalno simetrično kontrahiranje i opuštanje mišića koje se širi u talasu niz cijev, u anterogradnom smjeru.

U većem dijelu probavnog trakta kao što je ljudski gastrointestinalni trakt, u tkivu glatkog mišića sukcesivno se stvaraju peristaltički talasi, koji pokreće grudvu hrane (zvanu bolus dok je u jednjaku i gornjem gastrointestinalnom traktu i kaše u želucu) duž trakta. Peristaltično kretanje uključuje opuštanje kružnih glatkih mišića, zatim njihovu kontrakciju iza žvakanog materijala kako bi se spriječilo da se kreće unazad, zatim uzdužnu kontrakciju da bi je gurnuo naprijed.

Sličan mehanizam kišne gliste koriste za pokretanje lokomocije,^[2] a i neke savremene mašine oponašaju ovaj model.

Nakon što se hrana sažvače u bolus, ona se gutanjem prebacuje kroz jednjak. Glatki mišići stežu se iza bolusa kako bi se sprečilo da se ponovo povuče u usta. Tada ritmički, jednosmjerni talasi kontrakcija djeluju na brzinu pomjeraju hranu u želudac. Pokretanje peristaltičkih talasa pomaže migrirajući motorni kompleks (MMC). Ovaj proces djeluje samo u jednom smjeru i njegova jedina funkcija u jednjaku je premještanje hrane iz usta u želudac (MMC također funkcionira tako da očisti preostalu hranu iz stomaka u tankom crijevu, a preostale čestice iz tankog crijeva u debelo crijevo ).

U jednjaku se javljaju dvije vrste peristaltike:

• Prvo, postoji primarni peristaltički talas, koji nastaje kada bolus uđe u jednjak tokom gutanja. Primarni peristaltički talas tjera bolus niz jednjak u želudac, u talasu u trajanju od oko 8–9 sekundi. Talas putuje do želuca čak i ako se bolus hrane spušta s većom brzinom od samog talase, a nastavlja se čak i ako se iz nekog razloga bolus stegne dalje prema jednjaku.
• U slučaju da se bolus stegne ili kreće sporije od primarnog peristaltičkog vala (kao što se može dogoditi kad je slabo podmazan), stimuliraju se receptori za rastezanje u sluznici jednjaka i lokalni refleksni odgovor uzrokuje sekundarni peristaltički talas oko bolusa, tjerajući ga dalje niz jednjak, a ti sekundarni valovi se nastavljaju u nedogled sve dok bolus ne uđe u želudac. Procesom peristaltike upravlja medula obolgata. Peristaltika jednjaka obično se procenjuje izvođenjem studije pokretljivosti jednjaka.
• Treća vrsta peristaltike, tercijalna peristaltika, je nefunkcionalna i uključuje nepravilne, difuzne, istovremene kontrakcije. Sumnja se da ove kontrakcije utiču na dismotilnost jednjaka i prisutne su pri gutanju barija kao "jednjački čepovi".^[3]

Tokom povraćanja, potiskivanje hrane uz jednjak i usta dolazi od kontrakcije trbušnih mišića; peristaltika se u jednjaku ne obrće u suprotni smjer.

Jednom kada ga preradi i probavlja želudac, mliječni himus se istiskuje kroz pilorični sfinkter u tanko crijevo. Jednom kad prođe trbuh, tipični peristaltički val traje samo nekoliko sekundi, putujući tek nekoliko centimetara u sekundi. Njegova osnovna svrha je miješanje himusa u crijevima, a ne pomicanje naprijed. Kroz ovaj proces miješanja i stalnog probavljanja i apsorpcije hranjivih sastojaka, himus postepeno prolazi kroz tanko crijevo do debelog crijeva.^[4]

Za razliku od peristaltike, segmentacijska kontrakcija dovodi do sitnjenja i miješanja bez guranja materijala dalje niz probavni trakt.

Iako debelo crijevo ima peristaltiku istog tipa kao i tanko crijevo, tu nije primarno kretanje. Umjesto toga, u debelom crijevu javljaju se opće kontrakcije, zvane masovni pokreti, jedan do tri puta dnevno, tjerajući masu prema rektumu. Masovni pokreti često se pokreću obrokom, jer ih izaziva prisustvo himusa u stomaku i dvanaestopalačnom crijevu .

Limfni sistem čovjeka nema centralnu pumpu. Umjesto toga, limfa cirkulira putem peristaltike limfnih kapilara, kao i zalistaka u kapilarima, kompresijom tokom kontrakcije susjednih skeletnih mišića i pulsiranjem arterija.

Tokom ejakulacije, glatki mišić u zidovima vas deferens refleksno se steže u peristaltičkip otiskuje spermu iz testia u mokraćovod.^[5]

Kišna glista je anelidna glista sa hidroskeletom koji se pokreće peristaltikom. Njen hidrostatički skelet sastoji se od tjelesne šupljine ispunjene tekućinom, okruženom proširivim tjelesnim zidom. Glista se kreće tako što radijalno sužava prednji deo tijela, usljed čega se, pod hidrostatskim pritiskom, povećava dužina. Ovo suženo područje širi se posteriorno duž tijela. Kao rezultat toga, svaki segment se produžava prema naprijed, zatim se opušta i ponovno kontahira uz supstrat, tako da sete nalik na kratke dlake sprječava klizanje prema natrag.^[6] Po modelu peristaltike, kreću se i različiti drugi beskičmenjaci, poput gusjenica i milipeda.

Peristaltička pumpa radi sa pozitivnim pomakom u kojoj motor pritišće napredne dijelove fleksibilne cijevi da bi pokretao tečnost unutar cijevi. Pumpa izolira tečnost iz mašina, što je važno ako je tekućina abrazivna ili mora ostati sterilna. Roboti su dizajnirani da koriste peristaltiku za postizanje lokomocije, kao što to koristi i kišna glista.^[7][8]

• Katastalaza je srodni proces crievnog mišića.^[4]
• Aperistaltika se odnosi na nedostatak pogona. Može nastati usljed ahalazije uključenih glatkih mišića.
• Osnovni električni ritam e spori val električne aktivnosti koji može pokrenuti kontrakciju.
• Ileus je poremećaj normalne propulzivne sposobnosti gastrointestinalnog trakta, nastao zbog neuspjele peristaltike.
• Retroperistaltika, je terin za obrnutu peristaltiku.

• Probavni trakt
• Jednjak
• Tanko crijevo

• Interactive 3D display of swallow waves at menne-biomed.de
• Peristalsis na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
• Overview at colostate.edu Arhivirano 28. 1. 2020. na Wayback Machine

Commons ima datoteke na temu: Peristaltika