Vanjski svemir
Vanjski svemir je prostranstvo koje postoji izvan Zemlje i između nebeskih tijela. Vanjski prostor nije potpuno prazan – to je tvrdi vakuum koji sadrži čestice niske gustine, pretežno plazmu vodika i helija, kao i elektromagnetsko zračenje, magnetna polja, neutrina, prašinu i kosmičke zrake. Osnovna temperatura svemira, određena pozadinskim zračenjem iz Velikog praska, je 2.7 K (−270.45 °C; −454.81 °F) . Smatra se da plazma između galaksija čini oko polovinu barionske (obične) materije u svemiru, koja ima gustinu manju od jednog atoma vodika po kubnom metru i temperaturu od više miliona kelvina. Lokalne koncentracije materije su se kondenzovale u zvijezde i galaksije. Studije pokazuju da je 90% mase u većini galaksija u nepoznatom obliku, nazvanom tamna materija, koja stupa u interakciju s drugom materijom putem gravitacijskih, ali ne i elektromagnetnih sila. [1][2] Opažanja sugeriraju da je većina masene energije u vidljivom svemiru tamna energija, vrsta energije vakuuma koja je slabo shvaćena.[3] Intergalaktički prostor zauzima većinu volumena svemira, ali čak se i galaksije i zvjezdani sistemi gotovo u potpunosti sastoje od praznog prostora.
Vasionski prostor ne počinje na određenoj visini iznad Zemljine površine. Kármánova linija, na nadmorskoj visini od 100 kilometara iznad nivoa mora,[4][5] se konvencionalno koristi kao početak vanjskog svemira u svemirskim ugovorima i za vođenje evidencije o vazduhoplovstvu. Okvir za međunarodno svemirsko pravo uspostavljen je Ugovorom o vanjskom svemiru, koji je stupio na snagu 10. oktobra 1967. godine. Ovaj sporazum isključuje bilo kakve zahtjeve za nacionalnim suverenitetom i dozvoljava svim državama da slobodno istražuju svemir. Uprkos izradi rezolucija UN-a za miroljubivo korištenje svemira, antisatelitsko oružje je testirano u Zemljinoj orbiti.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Freedman i Kaufmann 2005, str. 573, 599–601.
- ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka
<ref>
; nije naveden tekst za reference s imenomTrimble 1987
- ^ Freedman i Kaufmann 2005.
- ^ O'Leary 2009, str. 84.
- ^ Greška kod citiranja: Nevaljana oznaka
<ref>
; nije naveden tekst za reference s imenomspace_begin
Citati
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- Freedman, Roger A.; Kaufmann, William J. (2005), Universe (seventh izd.), New York: W. H. Freeman and Company, ISBN 978-0-7167-8694-8
- O'Leary, Beth Laura (2009), Darrin, Ann Garrison (ured.), Handbook of space engineering, archaeology, and heritage, Advances in engineering, CRC Press, ISBN 978-1-4200-8431-3