Heavy metal

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/12/2017.

Το heavy metal (χέβι μετάλ, αναφέρεται και ως metal ή μέταλ) είναι υποείδος της ροκ μουσικής. Αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τις αρχές 1970^[1] και οι ρίζες τoυ εφορμούν από τη μπλουζ και το ψυχεδελικό ροκ. Τα μουσικά σχήματα που θεωρούνται ιδρυτές του heavy metal δημιούργησαν ένα βαρύτερο ήχο σε σχέση με το κλασσικό ή σκληρό ροκ, εστιασμένο στην κιθάρα, το μπάσο και τα ντραμς, έχοντας ως χαρακτηριστικό την σημαντική παραμόρφωση στον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας καθώς και τα γρήγορα σόλο. Ο οδηγός κριτικής AllMusic αναφέρει χαρακτηριστικά πως «από τις μυριάδες μορφές ροκ εντ ρολ, το heavy metal είναι το πιο ακραίο στην ένταση, αρρενωπότητα και θεατρικότητα».^[2]

Το heavy metal για περισσότερο από μισό αιώνα έχει οπαδούς σε όλο τον πλανήτη. Τα πρώτα συγκροτήματα του όπως οι Black Sabbath προσελκύουν ακόμα και σήμερα ένα ευρύ κοινό. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι Judas Priest, οι Iron Maiden και πολλά άλλα συγκροτήματα, εξέλιξαν περισσότερο το υποείδος, περιορίζοντας ή και αφαιρώντας τα μπλουζ στοιχεία, ενώ το New Wave of British Heavy Metal (Νέο Κύμα του Βρετανικού heavy metal) ακολούθησε τον ίδιο δρόμο, δίνοντας στη μουσική punk rock χροιά και μεγαλύτερη έμφαση στην ταχύτητα.

Το heavy metal έγινε ευρύτερα γνωστό τη δεκαετία του 1980, κατά την οποία αναπτύχθηκαν πολλά από τα στυλ του. Εναλλαγές πιο ακραίες περιορίστηκαν τότε στην underground μουσική σκηνή, άλλες πάλι όπως το glam metal και το thrash metal γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μέχρι σήμερα, πολλά στυλ διεύρυναν την heavy metal μουσική.

Το heavy metal παραδοσιακά χαρακτηρίζεται από τον δυνατό, παραμορφωμένο ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας, τους εμφατικούς ρυθμούς, τον πυκνό ήχο μπάσου και την έντονη χρήση των ντραμς.

Η ηλεκτρική κιθάρα και η ηχητική ένταση και παραμόρφωση που της αποδίδει ο ενισχυτής αποτελεί βασικό στοιχείο στο heavy metal.^[3] Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 κάποια γνωστά συγκροτήματα άρχισαν να χρησιμοποιούν πλέον δύο κιθάρες στις συνθέσεις τους. Πρωτοπόρα συγκροτήματα όπως οι Judas Priest και οι Iron Maiden ακολούθησαν αυτή την τακτική διατηρώντας τη μια κιθάρα για τον ρυθμό και την άλλη για οδηγό και σόλο. Το σόλο της κιθάρας αποτελεί κεντρικό και σημαντικό στοιχείο μιας heavy metal σύνθεσης.

Οι τραγουδιστές της metal παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς το ύφος με το οποίο τραγουδούν. Από την μεγάλης έκτασης και θεατρικότητας φωνή του Ρομπ Χάλφορντ των Judas Priest και του Μπρους Ντίκινσον των Iron Maiden έως την επιτηδευμένα τραχιά φωνή του τραγουδιστή των Motörhead Lemmy και του Τζέιμς Χέτφιλντ των Metallica στην γρυλιστή φωνή του Ράντι Μπλάιθ των Lamb of God και του Τόμας Λίντμπεργκ των At the Gates.

Το μπάσο παρέχει τις χαμηλές συχνότητες, στοιχείο που προσφέρει την απαραίτητη βαρύτητα που χαρακτηρίζει το μουσικό και ηχητικό ύφος του είδους.^[4] Το μπάσο όπως και η κιθάρα ενδέχεται να έχει υποστεί παραμόρφωση στον ήχο του. Το μπάσο στις heavy metal συνθέσεις εκτελείται κυρίως με τα δάχτυλα ή με πένα και σπανιότερα με τεχνικές όπως το "slapping", παράγοντας ένα πιο μεσίσυχνο (middle) ήχο και παρέχοντας μεγαλύτερη ελευθερία στον μπασίστα να συμμετέχει με σόλο. Το σετ των τυμπάνων είναι συνήθως ογκωδέστερο σε σύγκριση με άλλα παρακλάδια της ροκ.^[5]

Στις ζωντανές εμφανίσεις, η συνολική ένταση του ήχου αποτελεί εκ των σημαντικότερων στοιχείων.^[3] Ακολουθώντας το παράδειγμα του Τζίμι Χέντριξ και των The Who, οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι οι οποίοι χρησιμοποίησαν δύο κάσες (δίκαση) ή πετάλια (διπέταλο) στα ντραμς, και που χαρακτηρίζονται ως "Το πιο δυνατό (σε ένταση) συγκρότημα στον κόσμο" στο Βιβλίο Γκίνες, τα πρώτα heavy metal συγκροτήματα ανέβασαν υψηλά τον πήχη. Ο Τόνι Αϊόμι (κιθαρίστας των Black Sabbath) είναι ανάμεσα στους πολλούς που υπέστησαν μερική απώλεια της ακοής λόγω της δυνατής έντασης.

Κυρίαρχο στοιχείο της heavy metal είναι η διαρκής εξέλιξη του στα διάφορα είδη που το απαρτίζουν και πολύ περισσότερο ο πειραματισμός, η ανάμειξη διαφορετικών στοιχείων και μουσικών επιρροών με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων στυλ metal μουσικής.

Αν και ο όρος heavy metal χρησιμοποιήθηκε αργότερα, κυκλοφορίες πριν την δεκαετία του 1970 θεωρούνται δείγματα πρώιμου heavy metal^[6]. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι Led Zeppelin, οι Deep Purple και οι Cream και στις Η.Π.Α οι Jimi Hendrix Experience και οι Steppenwolf ενέπνευσαν τα συγκροτήματα που θα δημιουργούσαν αργότερα το ιδίωμα. Ιδιαίτερα το τραγούδι Born to Be Wild των τελευταίων θεωρείται από πολλούς το πρώτο heavy metal τραγούδι, καθώς οι στίχοι του περιέχουν την αγαπημένη για τους οπαδούς της metal θεματολογίας των μοτοσυκλετών και της ταχύτητας, ενώ ο στίχος «heavy metal thunder» έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ονομασία του ιδιώματος. Έτσι ήταν η κατάσταση μέχρι την ίδρυση των Black Sabbath το 1969 στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας από τους Όζι Όσμπορν, Τόνι Αϊόμι, Γκίζερ Μπάτλερ και Μπιλ Γουόρντ. Η ανάγκη για την έντονη παραμόρφωση της κιθάρας και το δυνατό μπάσο προέκυψε σε μια περιοδεία των Black Sabbath σε μπυραρίες της Γερμανίας, όπου ο Όζι διαπίστωσε ότι κόσμος μιλούσε δυνατά και δεν έδινε την απαιτούμενη σημασία στη μουσική τους. Έτσι, για να τους κεντρίσει το ενδιαφέρον, το συγκρότημα προσπάθησε να δυναμώσει και να σκληρύνει τον ήχο.

Στις 13 Φεβρουαρίου του 1970 κυκλοφορεί από τους Black Sabbath ο πρώτος ομώνυμος δίσκος, που θεωρείται από την πλειοψηφία των μεταλλάδων η πρώτη metal κυκλοφορία. Γι' αυτό η ημερομηνία κυκλοφορίας του θεωρείται και η ημερομηνία γέννησης του ιδιώματος.^[7] Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο Paranoid. Και οι δύο πρώτοι δίσκοι περιέχουν κομμάτια ύμνους για το ιδίωμα. Επίσης, την ίδια χρονιά κυκλοφορούν δίσκοι από τους Uriah Heep, τους UFO και τον Alice Cooper.

Την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί και το ντεμπούτο των Ιρλανδών Thin Lizzy, ενώ το 1972 κυκλοφορεί και το ντεμπούτο των Blue Öyster Cult. Κυκλοφόρησαν σύντομα και οι πρώτοι δίσκοι των Aerosmith (1973), Judas Priest (1974) και των Αυστραλών AC/DC (1976). Μια ακόμα σημαντική μπάντα, οι Van Halen, κυκλοφόρησε το ομότιτλο ντεμπούτο της, ενώ το 1979 κυκλοφορούν τρεις δίσκοι των Βρετανών Motörhead με τίτλο On Parole, Overkill και Bomber αλλά και το Highway To Hell των AC/DC, ο τελευταίος δίσκος του τραγουδιστή της μπάντας Μπον Σκοτ, ο οποίος πέθανε την επόμενη χρονιά. Την ίδια χρονιά, οι Black Sabbath απολύουν τον τραγουδιστή Όζι Όσμπορν και στη θέση του προσλαμβάνουν τον Ρόνι Τζέιμς Ντίο, πρώην τραγουδιστή των Rainbow.

Το 1980 θεωρείται από πολλούς η καλύτερη δισκογραφικά χρονιά του heavy metal. Μερικές από τις πολυάριθμες κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς είναι τα British Steel των Judas Priest, το ομότιτλο ντεμπούτο των Iron Maiden, το Back In Black των AC/DC με τον τραγουδιστή Μπράιαν Τζόνσον στη σύνθεση τους, το οποίο είναι δεύτερο άλμπουμ σε πωλήσεις παγκοσμίως με 49 εκατομμύρια αντίτυπα αυτή τη στιγμή, το Ace of Spades των Motörhead, το Heaven and Hell των Black Sabbath, τα Wheels of Steel και Strong Arm of the Law των Saxon και το ντεμπούτο της σόλο καριέρας του Όζι Όσμπορν με τίτλο Blizzard of Ozz. Παράλληλα, ένα νέο κύμα που ονομάστηκε N.W.O.B.H.M (New Wave of British Heavy Metal), δηλαδή Νέο Κύμα Βρετανικού Heavy Metal, εμφανίστηκε και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία νέων υποκατηγοριών. Ορισμένες από τις μπάντες του νέου κύματος ήταν οι Saxon, οι Judas Priest, οι Iron Maiden, οι Motörhead, οι Def Leppard, οι Diamond Head και οι Venom. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι θεωρούνται η κυριότερη έμπνευση για τη δημιουργία του Thrash Metal στα μέσα της δεκαετίας, ενώ ο δεύτερος δίσκος τους με τίτλο Black Metal έδωσε το όνομά του σε μια ολόκληρη υποκατηγορία του heavy metal που δημιουργήθηκε αργότερα.

Η γέννηση του thrash metal έγινε με την κυκλοφορία δίσκων που σήμερα θεωρούνται κλασικοί, όπως το Kill 'Em All των Metallica το 1983, το Show No Mercy των Slayer της ίδιας χρονιάς κ.ά. Το thrash metal, αν και αρχικά αποτελούσε ακραίο στυλ του heavy metal, σύντομα έγινε εμπορικό. Οι δίσκοι Ride the Lightning" (1984) και Master of Puppets (1986) των Metallica, το Reign in Blood των Slayer (1986), τα Spreading the Disease (1985) και Among the Living (1986) των Anthrax, το Peace Sells... but Who's Buying? της ίδιας χρονιάς των Megadeth, το Bonded by Blood (1985) των Exodus και το The Legacy των Testament (1987) είναι μόνο μερικοί thrash metal δίσκοι της δεκαετίας που θεωρούνται κλασικοί για όλο το metal. Κύριες επιρροές των thrash metal συγκροτημάτων ήταν οι Venom, οι Diamond Head, οι Motörhead, οι Saxon και punk rock συγκροτήματα, όπως οι Sex Pistols και οι Ramones.

Το 1985 και 1987, οι Possessed και οι Death αντίστοιχα, ακολουθούμενοι τα χνάρια των thrash metal συγκροτημάτων, δημιούργησαν ένα ακόμα πιο ακραίο στυλ metal: το death metal, που οφείλει την ονομασία του στο ομώνυμο demo των Possessed, στο όνομα των Death και στη θεματολογία των στίχων, που σχετίζονταν συχνά με το θάνατο, θεωρείται μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο ακραία στυλ metal. Χαρακτηριστικά του είναι τα ιδιαίτερα φωνητικά, τα χαμηλά κουρδίσματα και οι πολύ γρήγοροι ρυθμοί. Οι στίχοι συνήθως αναφέρονται σε ασθένειες, το θάνατο, τη βία, το σατανισμό και κοινωνικοπολιτικές προσεγγίσεις. Τα αυθεντικά εξώφυλλα των Αμερικανών Cannibal Corpse έχουν απαγορευτεί σε πολλές χώρες στον κόσμο λόγω των ακραίων εικόνων βίας που προβάλλουν. Άλλες death metal μπάντες που ξεχώρισαν είναι οι Morbid Angel, οι Obituary, οι Bolt Thrower και οι Deicide.

Στη δεκαετία του ’80 γεννήθηκε και το power metal, ένα στυλ λιγότερο ακραίο, αλλά με υψηλές ταχύτητες. Ξεκίνησε στη Γερμανία από τους Helloween και αργότερα τους Blind Guardian, και χαρακτηρίζεται από τα καθαρά φωνητικά, τις μελωδίες και τις γρήγορες ταχύτητες. Άλλες μπάντες που ξεχώρισαν είναι οι Iced Earth, οι Gamma Ray και οι Rhapsody Of Fire. Συνδέεται άμεσα με το progressive metal, που χαρακτηρίζεται από μεγάλης διάρκειας κομμάτια και πολύπλοκες δομές τραγουδιών. Αν και δημιουργήθηκε από τους Καναδούς Rush αρκετά χρόνια νωρίτερα, μπάντες όπως οι Dream Theater και οι Fates Warning το ανέδειξαν στο ευρύτερο κοινό.

Επίσης, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 γεννήθηκε το Glam Metal. Επηρεασμένα από τη θεατρικότητα των KISS και το heavy metal της δεκαετίας του 1970, συγκροτήματα όπως οι Mötley Crüe, οι W.A.S.P. και οι Twisted Sister αποτελούν τους κύριους αντιπροσώπους του κινήματος, που γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Η δεκαετία του 1990 έχει χαρακτηριστεί ως μια περίοδος κρίσης για το heavy metal. Η ανάπτυξη του grunge των Nirvana, των Pearl Jam και των Alice in Chains παραμέρισε τα metal συγκροτήματα από το προσκήνιο. Όμως αυτό δεν εμπόδισε νέες και παλιές μπάντες να ξεχωρίσουν.

Το 1990 κυκλοφόρησε το Cowboys from Hell των Pantera. Ο δίσκος αποτελεί ορόσημο, καθώς ανέδειξε μια μπάντα που στο μέλλον θα διακριθεί μέσα στην κρίση και διότι αποτελεί το σημείο εκκίνησης του Νέου Κύματος Αμερικάνικου Heavy Metal που δημιουργήθηκε αργότερα. Το 1991 όμως οι Metallica κυκλοφόρησαν το Black Album, το οποίο βρέθηκε στην πρώτη θέση του Billboard και αποτελεί από το 1991 μέχρι σήμερα τον πρώτο σε πωλήσεις δίσκο παγκοσμίως. Από τότε, όλοι οι δίσκοι της μπάντας την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας τους βρέθηκαν στην πρώτη θέση των αμερικάνικων τσαρτ, δείγμα της σημασίας του δίσκου για τη μπάντα. Το 1990, οι Megadeth με το Rust In Peace ξεκίνησαν μια περίοδο που περιλάμβανε εμπορικές επιτυχίες για τη μπάντα, με την κλασική σύνθεση των Ντέιβ Μαστέιν, Ντέιβ Έλεφσον, Μάρτι Φρίντμαν και Νικ Μένζα. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το Painkiller των Judas Priest, το οποίο αποτέλεσε τον τελευταίο δίσκο της μπάντας για τα επόμενα επτά χρόνια και του τραγουδιστή της μπάντας Ρομπ Χάλφορντ, μέχρι το 2005. Οι Death κυκλοφόρησαν δίσκους όπως το Symbolic το 1995 και το The Sound of Perseverance του 1998, δίσκοι που αποτέλεσαν τη γέννηση του τεχνικού death metal. Τέλος, οι Slayer κυκλοφόρησαν το Seasons in the Abyss το 1990, το οποίο επίσης γνώρισε εμπορική επιτυχία.

Στις αρχές της δεκαετίας γεννήθηκε στη Νορβηγία το δεύτερο κύμα black metal με μπάντες όπως οι Mayhem, οι Burzum και οι Darkthrone. Το black metal χαρακτηρίζεται από τσιριχτά φωνητικά, γρήγορους ρυθμούς και "χύμα" παραγωγές δίσκων, που προσέδιδαν έναν ωμό ήχο, καθιστώντας το συγκεκριμένο στυλ ακραίο. Το 1993 ωστόσο το ιδίωμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα. Ο εμπρησμός εκκλησιών στη Νορβηγία από μέλη black metal συγκροτημάτων, η αυτοκτονία του τραγουδιστή των Mayhem, Dead, και η δολοφονία του κιθαρίστα της μπάντας, Euronymus, από το μοναδικό μέλος των Burzum, Varg Vikernes έλαβαν μεγάλη διάσταση από τα μέσα ενημέρωσης.^[8] Άλλες μπάντες που ξεχώρισαν ήταν οι Gorgoroth, οι Dimmu Borgir και οι Cradle of Filth.

Στα μέσα της δεκαετίας ξεκίνησε η τάση ένωσης του heavy metal με άλλα είδη μουσικής, που κορυφώθηκε στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Οι Faith No More ανάμιξαν στοιχεία metal, hip hop και funk. Επίσης, μπάντες όπως οι Korn, οι System of a Down και οι Slipknot δημιουργήθηκαν αυτή τη δεκαετία και αποτέλεσαν τις μπάντες που δημιούργησαν το λεγόμενο nu metal.

Επίσης αυτή τη δεκαετία διαμορφώνονται νέα κύματα. Στη Σουηδία δημιουργείται το Νέο Κύμα Σουηδικού Death Metal (N.W.O.S.D.M), που αναμειγνύει τα παραδοσιακά death metal φωνητικά με μελωδικά riff και πολλές φορές πλήκτρα. Οι In Flames, οι Opeth, οι Dark Tranquility, οι Arch Enemy και οι At the Gates αποτελούν ορισμένες μπάντες του νέου κύματος. Η πρώτη μπάντα, που ανέμειξε τις μελωδίες με το death metal θεωρείται η βρετανική μπάντα Carcass. Επίσης, στις Η.Π.Α., επηρεασμένες από τους Pantera, ορισμένες μπάντες δημιούργησαν το Νέο Κύμα Αμερικάνικου Heavy Metal (N.W.O.A.H.M) ή αλλιώς metalcore. Οι Lamb of God, οι Killswitch Engage, οι Avenged Sevenfold και As I Lay Dying είναι μερικές από αυτές. Κύρια επιρροή των συγκροτημάτων αυτών είναι τα thrash metal συγκροτήματα της δεκαετίας του ’80, και κυρίως οι Βραζιλιάνοι Sepultura.

Το 2001 κυκλοφορούν δίσκοι όπως το Lateralus της progressive metal μπάντας Tool και το Toxicity των System of a Down που σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία. Επίσης, το 2004 οι Slipknot κυκλοφορούν το Vol 3. The Subliminal Verses, το οποίο θα φτάσει μέχρι την κορυφή του Billboard. Επίσης, μπάντες όπως οι Rammstein και οι Korn διακρίνονται για τους πειραματισμούς στη μουσική τους. Ένας άλλος από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας ήταν το Blackwater Park των Opeth, το 2001.

Η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από τις επανενώσεις παλιότερων συγκροτημάτων. Το 1999 ο τραγουδιστής Μπρους Ντίκινσον επιστρέφει στους Iron Maiden, από τους οποίους είχε αποχωρήσει το 1993, ξεκινώντας μια νέα περίοδο για τη μπάντα που περιλαμβάνει κυκλοφορίες επιτυχημένων δίσκων, όπως το Brave New World του 2000 και το Dance of Death του 2003. Επίσης, το 2004 επιστρέφει στους Judas Priest ο τραγουδιστής Ρομπ Χάλφορντ, κυκλοφορώντας το 2005 το Angel of Retribution. Το 2001 επέστρεψε στους Slayer ο ντράμερ Ντέιβ Λομπάρντο, επαναφέροντας την κλασική σύνθεση της μπάντας. Το heavy metal πλέον έχει εδραιωθεί ως ένα δημοφιλές υποείδος της ροκ στον κόσμο, που αριθμεί εκατομμύρια φίλους παγκοσμίως. Οι Metallica επανήλθαν στο προσκήνιο με το Death Magnetic του 2008, αφού είχαν διχάσει τους οπαδούς τους με το St. Anger πέντε χρόνια νωρίτερα.

Μετά την παρακμή της nu metal στα μέσα της δεκαετίας, ο παραδοσιακός heavy metal ήχος επέστρεψε, ενώ alternative συγκροτήματα όπως οι Bullet for my Valentine και οι Avenged Sevenfold γνώριζαν μεγάλη επιτυχία. Ιδιαίτερα επιτυχημένοι ήταν και οι Lamb of God και Trivium, ενώ νέα πειραματικά σχήματα όπως οι The Dillinger Escape Plan και οι Mastodon έκαναν την εμφάνιση τους.

Η αναβίωση του κλασικού μέταλ ήχου παρατηρήθηκε σε συγκροτήματα όπως οι The Sword, Wolfmother, High on Fire και Witchcraft.

Από το 2011 μέχρι και σήμερα δημιουργούνται πολλές μπάντες όπως οι Asking Alexandria και η ελληνική Bio-Cancer, ενώ πολλοί επίσης κυκλοφορούν νέα άλμπουμ όπως οι Slayer το Repentless (2015), οι Metallica το Hardwired... to Self-Destruct (2016) και πολλά άλλα. Επίσης συγκινητική ήταν και η διάλυση του συγκροτήματος Black Sabbath που ξεκίνησε την heavy metal έτσι οι Βlack Sabbath για να πουν αντίο σε όλους τους θαυμαστές τους και τους ανθρώπους που την αγάπησαν έκαναν μια συναυλία με τίτλο The End. Οι AC/DC πήραν τον Αξλ Ρόουζ από τους Guns N' Roses το 2016, ενώ προς τα τέλη του 2017 απεβίωσε ο Μάλκολμ Γιανγκ.

Το heavy metal δεχόταν ανέκαθεν και αρνητική κριτική από την κοινή γνώμη για διάφορους λόγους.

Πολλές μπάντες έχουν κατηγορηθεί ότι προωθούν το Σατανισμό, ενώ στην πραγματικότητα όλα αυτά είναι απλώς μια θεματολογία. Όπως σε άλλες μορφές τέχνης, για παράδειγμα στον κινηματογράφο, το σενάριο μπορεί να αναφέρεται σε δαίμονες, δυστοπίες, άσχημα ή βίαια γεγονότα, χωρίς να σημαίνει πως οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν προωθούν ή υποστηρίζουν στη ζωή τους κάτι αντίστοιχο, το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβαίνει και με τη μουσική. Οι πρωτοπόροι Black Sabbath δέχτηκαν αρνητικά σχόλια, λόγω των αποκρυφιστικών στοιχείων στη σκηνική παρουσία των συναυλιών από το ξεκίνημά τους κιόλας. Ο τρίτος δίσκος των Iron Maiden με τίτλο The Number of the Beast επίσης δέχτηκε κριτική για τον τίτλο του. Μάλιστα, θρησκευτικές οργανώσεις έχουν καταστρέψει αντίτυπα του δίσκου, ενώ η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου έχει σημαδευτεί από τις παρεμβάσεις πολλών από αυτές. Πολλές black metal μπάντες έχουν επίσης δεχτεί κατηγορίες ότι προωθούν τον Σατανισμό. Η ελληνική black metal μπάντα Rotting Christ έχει βρεθεί αντιμέτωπη με θρησκευτικές ομάδες στη Βραζιλία που ζητούσαν να μην πραγματοποιήσουν συναυλία στη χώρα τους, πράγμα που έχει συμβεί και πολλές φορές στο παρελθόν.^[9]

Σε αρκετές περιπτώσεις, heavy metal μπάντες έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα λόγω των απεικονίσεων των εξώφυλλων των δίσκων τους και σχετικών t-shirt. Εξώφυλλα δίσκων των Cannibal Corpse έχουν απαγορευτεί στο παρελθόν σε πολλές χώρες, ενώ ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα στη Γερμανία. Τον Ιούνιο του 2011 κατασχέθηκαν μπλουζάκια των Cradle of Filth στη Νέα Ζηλανδία.^[10]

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Heavy metal

• Heavy metal στο AllMusic
• Τα 100 καλύτερα Heavy Metal τραγούδια σύμφωνα με το RollingStone