kleindochter

From klein (“small”) +‎ dochter (“daughter”), calque of French petite-fille.

• IPA^(key): /ˈklɛi̯nˌdɔx.tər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: klein‧doch‧ter

kleindochter f (plural kleindochters, diminutive kleindochtertje n)

1. granddaughter (daughter of someone’s child)

   Zij hebben twee kleindochters.

   They have two granddaughters.

• Afrikaans: kleindogter